خوراک متنی این بخش
مقالات ، مهمان ، صدگل 
در قرن بیستم محدوده‌ای برای بی شرمی وجودداشت.اعلام چنین طرحی، طوفانی درمنطقه بر می‌انگیخت و درجهان نیز، مخالفت‌های گسترده‌ای ظهور می‌کرد.ایدئولوژی‌ها درقرن بیستم هر کدام بر منظومه‌ای ازارزش‌های متفاوت تکیه می‌کردند.لیبرالیسم و مارکسیسم ودراین اواخر اسلام سیاسی، با هم منازعه می‌کردنداما این نزاع، به تولید وحراست از حدودی ازشرم بین المللی کمک می‌کرد.گویی طوفان زور و پول و نژاد پرستی وبنیادگرایی وخاص گرایی‌های دینی همه چیز رابا خود برده است.منجمله ازآنها شرم است
ظالم سرکوب می تواندبکند، ولی ظلم مثل آب زیر پی است که نظام را می پوساند تا فرو ریزد .و این به دنبال دو مکانیسم است: یک ظالم هر روز مستبدتر می شود و کمتر تاب تحمل نظر مخالف را خواهد داشت. بهمین سبب کم کم انسان های متفکر و صاحب نظر از اطرافش پراکنده می شوند. زیرا لازمه مشاورت و نظر دهی پخته استقلال است .در آخر تنها کسانی می مانند که ذوب در رهبر هستند. و آنان نیز دو دسته اند: یا نوکر صفتان زیرکی هستند که تمام تلاششان در آن است که در یابند رهبر چه چیز را می پسندد تا هر لاطائلی باشد تحویل او بدهند . شعار اینان آن است که ما نوکر آقائیم نه نوکر بادمجان. یا کسانی که چنان احمق و نادانند که خود تفکری ندارند، و کله خالی آنان از گفته های رهبر پر است ،و مثل طوطی سخنان صاحبشان را تکرار می کنند
وقتی از تلاش دولت برای فراهم آوردن زمینه دسترسی شهروندان به مسکن حرف می‌زنیم، باید بررسی کنیم که دولتها در حوزه امکانات خرید مسکن از جمله اعطای وامهای بلندمدت چه سیاست‌هایی داشته‌اند. وام های بلندمدت مسکن وامهای رهنی نام دارند و بازار این وام‌ها بازار رهن نامیده می‌شود. مهم است که دولتها در کنار تلاشی که برای پایین ماندن قیمت مسکن می‌کنند، نگذارند بازار مسکن دچار سفته‌بازی شود. متأسفانه این اتفاق در پنج دهه گذشته رخ داده و بازار مسکن را متأثر کرده است.
در جریان غیبت «جامعه مدنی» نیروهای جدیدی وارد عرصه تحولات جامعه شده‌اند که همان طبقات محروم‌تر و حاشیه‌ای‌تر جامعه هستند که پیشتر نقش چندانی را در روندها نداشتند، اما از آنجا که امروز درگیر مشکلات سخت معیشتی شده‌اند و بیشتر از بقیه گروه‌ها آسیب‌پذیر هستند، نسبت به این اوضاع اقتصادی و معیشتی از خود عکس‌العمل نشان می‌دهند.
دکتر مصدق در مبارزه ای که با نیروهای خارجی برای ملی کردن نفت و تثبیت هویت نوین ایران در مجامع و انظار بین المللی پی داشت، ابزارهای کارا برای فرونشاند کشمکش نفتی میان بریتانیای ها و ایران فراهم ساخت و همچنین در پی راه های مناسب برای حل مشکلات داخلی در پیش گرفت؛ اما مخالفت چهره های برجسته که تا دیروز در کنار او بودند همانند کاشانی، بقایی ومکی از حکومت وی عاملی برای جدایی از او شدند، و علیه دولت و راه کارها و سیاست دکتر مصدق اقداماتی کردند تا بدان جا که با دشمنان ملت ایران به همکاری پرداختند . افزون بر آن مخالفت شدید دربار، شاه و وابستگان آن عاملی برای سست کردن پایه های حکومت دکتر مصدق بود .
لذاعلت عقب ماندگی عربها نه درکلاه قرمزی، نه در شتر ، نه در لباس سنتی، ونه در سنن عروسی است، بلکه مشکل دردرون خود سیستم سیاسی نهفته که ذهن لباس سنتی وکلاه قرمزی و منطق شترپروری را در زندگی آنها پرورش می دهد پس مشکل در نظام سیاسی است که باید تغیرنماید.
برای خروج از شرایط کنونی، تجربه جهانی نشان می دهد که راهکار انقلاب نه مطلوب است و نه در شرایط کنونی ممکن. راهکار براندازی به ویژه با مدیریت و حمایت بیگانگان با آرایش کنونی نیز در راستای منافع ملی نیست؛ زیرا خروجی آن فروپاشی ایران خواهد بود که نمی‌تواند مورد پذیرش و حمایت ایرانیان قرار گیرد. از اینرو به نظر راقم این سطور تنها راهکار واقع‌بینانه در راستای منافع ملی، اصلاحات جامعه محور و بازگشت به خود مردم است تا ضمن توسعه جامعه مدنی و زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی، جنبش اجتماعی ایران، بصورت درون‌زا و مستقل از مدیریت بیگانگان، تقویت و تحولات سیاسی با حفظ تمامیت ارضی ایران و گذار به دموکراسی، امکان پذیر شود.
هر شعار سیاسی برای به بار نشستن، می باید از ظرفیت بسیج کنندگی و تولید قدرت در جامعه ی مدنی برخوردار باشد. تشییع بشکوه پیکر سردار سلیمانی و همراهان او نشان داد که جامعه ی ایرانی، خطر جنگ را جدی دانسته و کماکان، دلمشغول "امنیت" است. همچنین فاجعه ی شلیک به هواپیمای مسافربری اوکراین، خطرات ورود به یک جنگ ویرانگر را بیش از هر زمان دیگری پیش چشم ایرانیان آشکار کرد.
در این میان، نقش دانشگاه به عنوان پیوند‌دهنده‌ای میان طیف‌های مختلف اجتماعی، حائز اهمیت است. و به نظر می‌رسد دانشگاه در جهت‌دهی صحیح و ارائه‌ی فرم‌های بدیع جنبشی در راستای کاهش هزینه و افزایش بهره‌وری، موثر واقع شود. اما در اعتراضات روزهای اخیر، خشم ناشی از برخوردهای حاکمیت با معترضین آبان و مجموعه‌ی حوادث هفته‌های اخیر، موجب رادیکالیزه شدن معترضین در شعارها شده است و این مهم، نشان از تفاوت اعتراضات اخیر با اعتراضات همین طیف در سال ٨٨ دارد
من معتقدم یگانه راه، راه تحول فرهنگی است. با اینکه می‌دانم انسان در این راه باید خون جگر بخورد، اما می‌گویم راه دیگری وجود ندارد. بنابراین ما باید راه تحول فرهنگی را برویم، یعنی باورها، عواطف، احساسات و خواسته‌های مردم را به خودشان نشان بدهیم و بگوییم که مشکل‌تان به علت این باورهای خطایی است که باید از ذهن‌تان بیرون بریزید
