گذشته، حال، آینده!

‍ تأکید بر زمانه غفلت از زمینه

بی‌اثری خصوصی‌سازی در زمین شوره‌زار اقتصاد

رابطه روشنفکران و روحانیت در سال ۵۷

جهان‌های موازی

در دفاع از جمهوری (۲)

خیابان و بسیج‌های خیابانی،رهبری و امتناع از تبعیت ازقانون ‌بد،سه مولفه‌ی ضروری برای خلق هر نوع استراتژی جدید است و این نه در توان اصلاح‌طلبی بوروکراتیک کنونی و نه در توان اپوزیسیون‌های خارج از کشور است.نیروی اجتماعی جنبش اصلاح‌طلبی ایران،از پاره‌ها و بخشهایی نیرومند اما پراکنده تشکیل شده‌است که از دل نارضایی آنها از وضع موجود،امکان خلق راهبردهای جدید وجود دارد.این نیروهای جوان در چشم‌اندازی ازیک جمهوریخواهیِ تمام عیار،با هم‌یابی و پیوندهای گسترده‌تر می‌توانند بخش پاکدست و زمین‌گیر شده‌ای را که در ذیل اصلاح‌طلبیِ بوروکراتیک،قدرت واقعی خویش را از دست داده‌است‌،به دنبال خود به حرکت دراورد و قواعد بازیِ موجود را دگرگون کند بدون‌آنکه از پروژه کلی اصلاحات خارج شود و به خشونت‌طلبی‌های کور دامن زند.

دختران خیابان انقلاب و پوپولیسم سیاسی

رابطه نظام دموکراتیک و نظام برنامه ریزی و مدیریت منطقه ای

آچمز مدیریتی

ساختار بحران‌زده یا عاملیت انقلابی

انقلاب‌ها حاصل جنبش‌های هدایت شده با اهداف معلوم و شناخته شده نیستند؛ بلکه ساختارها به دلیل کیفیت کارکرد و بحران‌های‌شان، شرایط مستعدی را فراهم می‌کنند تا گروه‌های مختلف با انگیزه‌های متفاوت در تنازعات پیچیده و چندگانه شرکت کنند. انقلاب‌ها عموما با بحران رژیم‌های سیاسی آغاز می‌شوند. در گام بعدی شورش‌های شهری در واکنش به ناکارآمدی و عدم مشروعیت نشان از تحول سیاسی-اجتماعی در آینده می‌دهند. در مرحله بعد نخبگان حاشیه‌ای که در خارج از ساختار مسلط زیست می‌کنند هدایت توده‌ها را عهده‌دار می‌شوند. براین اساس مجموعه این شرایط خبر از وقوع انقلاب می‌دهد و همان‌طور که مشهود است مبدا وقوع انقلاب‌ها تصمیم آگاهانه، ارادی و آگاهانه روشنفکران، فعالان سیاسی و نخبگان حاشیه‌ای نیست.