از مادرید تا ورشو

صلح و آزادی آری، ترور و خشونت هرگز

سیاست اخلاقی در نامه‌ی فرهاد میثمی

نه امثال آقای پومپیٔو در نگاه به سیاست‌های خود و متحدانشان چشم از حقوق بشر و اخلاق فروبندند، و نه دولتمردان جمهوری اسلامی (و نیز مخالفانشان) حاضر نشوند یکبار هم که شده رفتار و سیاست‌های چهار دهه اخیر را در قبال مسؤلیت و امانت‌هایی که به آنان واگذار شده است و نسبت به حقوق مردم ومخالفان و دوستان خود انجام داده‌اند، و یا دعاوی و روش‌هایی که بعضی مخالفان در ابراز مخالفت با نظام برگزیده‌اند، بر پایه حق و انصاف و در پرتو مصالح حقیقی ملک و ملت و ملاک‌های اخلاقی و دینی (قرآنی)، در بوته نقد و داوری قرار دهند. آیا در همه عرصه‌ها طبق موازین اخلاقی قرآن و سیره‌ی پیامبر و امام علی به حق و عدالت، تقوا و پاکدستی و خودداری از اضرار به غیر عمل کرده‌اند؟ در برابر انتقاد به حق از دوگانگی رفتار قدرت‌های غربی دراستفاده از حقوق بشر و میثاق‌های بین‌المللی. متقابلاً مردم هم انتظار دارند ایشان خود از کسانی نباشند که خدا فرمود: «چرا پیوسته از چیزهایی حرف می‌زنید که خود بدان‌ها عمل نمی‌کنید؟»

نگاه خانواده «ملی-مذهبی» به نظام، جامعه، و آینده پیشِ رو

ملی-مذهبی‌ها به آیندهٔ نیک‌فرجام ایران امیدوارند و این «امید»، در کنار «مسئولیت» (پاسخ‌گویی به نسل‌های آینده)، از اصول و شاخصه‌های بارز جهانبینی و خطمشی آنها است. جامعه نیز به این طیف اعتماد اخلاقی بیشتری دارد. جوان‌سازی نسل‌های گذشته در حوزهٔ نظر و سپهر عمل، می‌بایست در دستور کار آتی این خانواده قرار گیرد.

“خدا را از قفس آزاد کنید…”

جمهوری اسلامی هنوز هم می‌تواند از قابی که برایش ساخته می‌شود بیرون بیاید. می‌تواند با گشودن میدانی تازه در عرصه سیاست و فکر و فرهنگ، خدا را از قفس تنگ نظری‌های خاص‌گرایانه رها کند. گشاینده افق تازه‌ای باشد از میدان گفتگو میان جهان جدید و جهان دینداران.

انقلاب: علل چندگانه

اشتغال زنان، حق یا امتیاز؟

بازخوانی انقلاب

تغییر سبک زندگی و خواست‌های نسل‌های پس از انقلاب

رابطه نظم دموکراتیک با هویت ایرانی