شکاف راهبردی در اردوگاه اصلاح‌طلبی

‍ «محاصره بودگی» جنبش دانشجویی

سیاست بوروکراتیک نیز علی‌رغم قلم‌فرسایی درباره‌ی جنبش دانشجویی، از آنجا که در زمره‌ی بازتولیدکنندگان نهاییِ نظم موجود است، با عقیم‌سازیِ جنبش دانشجویی، تلاش دارد ویژگی اصلیِ این جنبش را که سیاست رادیکال است، از آن سلب ‌کند و عملاً به بخشی از کارگزارانِ پروژه‌ی حصارکشی به دور دانشگاه تبدیل شده‌است.

بازگشت؛ یادی از پروین بختیارنژاد

پروین در پی آشنایی با چنین فضاها و انسان هایی با نوع دیگر زیست و زندگی آشنا شد و در خود توانایی و حتی نیاز بازگشت به سرزمین مادری و ساختن و زیستن و زندگی از نوع دیگر را حس کرد و جرئت و شهامت بازگشت در جانش شعله و رشد. او در بازگشت بیش از هر چیز در صدد پی ریزی سبکی از زندگی منفک از زیست پیش از رفتنش بود. نوع دیگری از زندگی که کمتر نمایشی و بیشتر بر واقعیت توش و توان تازه بازیافته اش استوار ساخته بود.

نهادسازی؛ لازمه گذار به دموکراسی

گفتم که هنوز بر همان عهدیم. همان راهی که آرمانش عدالت و آزادی است. در این چهل سال ابتلائات کم نبودند و درباره انحرافات هم حرف زده‌ایم. حالا اما نه‌تنها تجربه این چهل سال که ماحصل شصت سال تلاشم می‌گوید که باید دنبال نهادسازی رفت. نهادهایی که زیرساخت مردم‌سالاری هستند. اغراق نیست اگر بگوییم دموکراسی از هیئت‌مدیره مجتمع مسکونی شروع می‌شود. نگاه شورایی را باید از محله شروع کرد و به ساختارهای کلان تعمیم داد. همچنین سمن‌ها، خیریه‌ها و احزاب بخشی از ساختاری هستند که مشارکت مردم در قدرت را سامان می‌بخشد.

آرام و جاودانه باشی رفیق!

پروین یک پاییز را به روی برگ‌های رنگارنگ ایران قدم زده و به توران میرهادی فکرکرده؛ یک زمستان را در کشاکش حوادث زلزله و زیست ایرانی نفس کشیده و یک بهار را با دوستان جانش سپری کرده و در گشت و گزار بوده است. در دیدارمان از آن همه لبریز بود و دو تابستان گرم را هم با همه‌ی ما بوده است.

آیت‌الله خامنه‌ای و «قتل‌های زنجیره‌‌ای»

خیزش اجتناب‌ناپذیر کارگران در برابر بازارگرایی جامعه‌ستیز

ایرانِ بدون حذف

در تجربه شصت‌ساله خود در مسائل سیاسی به‌یاد ندارم هیچ‌گاه استقلال و تمامیت ارضی ما تا این حد در معرض تهدید باشد. در داخل نیز بحران‌هایی را رصد و شمارش کرده‌ام که همه می‌دانیم. اگر قرار باشد اقتصاد مقاومتی سامان یابد و توسعه و پیشرفت رخ دهد بدون مشارکت مردم نمی‌شود. اگر در دوران نهضت ملی قوی‌ترین تحریم‌های تاریخ ایران را پشت سر گذراندیم و اقتصاد متوازنی داشتیم، این مسئله بدون مشارکت، همبستگی و اعتماد مردم و نیروها به دولت مصدق امکان پذیر نبود.

اعتراض علیه گرانی، حق بود یا جرم؟

باورم نمی شود سیستم امنیتی- قضایی با جوانانی که فقط برای اعتراض به گرانی به خیابان ها آمدند چنین رفتار خشونت آمیزی در پیش بگیرد. جوانانی که پر از شور و عشق و امیدند و متأسفانه به دلیل بی لیاقتی و فساد سیستماتیک حکومتی و شیوه های استبدادی برای اعتراض به وضعیت موجود از مسالمت آمیزترین و مدنی ترین راه یعنی اجتماعات علنی بهره گرفته اند و اکنون به جای دانشگاه هایشان کنج زندان نشسته اند.

زنده باد زندگی

حیات سیاسی تنها زمانی رونق دوباره پیدا خواهد کرد که بتوان گفت زنده باد زندگی. سیاست اصولاً قلمرو جمعی تداوم زندگی آزاد و عادلانه جمعی است. اسماعیل بخشی، بد شعاری انتخاب کرده است. شعاری است از درون عسرت‌های ناگریز زندگی. او قلمرو به رسمیت شناخته شده زندگی را ویران کرده است. هر وقت اسماعیل بخشی با لبخند فریاد زد زنده باد زندگی، قلمرو حیات سیاسی مان دوباره بازآفرینی شده است. به امید آن روز.