خوراک متنی این بخش
مقالات ، مهمان ، صدگل 
من اینجا هستم ،بین چهار دیوار بلند سرد و سیاه ...
زندان قربانیان بی رنگ
هریک ،چکیده و عصاره رنج و آه
بر سردر زندان ما کوبیده اند به رنگ سیاه
حجاب،در دنیا و آخرت مایه سعادت و رفاه
در داخل این کشتنگاه
زنان
امروز تعیین خطوط سیاسی جدید ذیل عناوینی همچون تحول‌خواه، اصلاح‌طلب رادیکال، جمهوری‌خواه سکولار و غیره را بیشتر از آنکه بتوان در چارچوب یک رفتار سیاسی تحلیل و درک کرد، باید به ریشه‌های فرهنگی ، روان‌شناختی و آموزشی آن رجوع کرد. چرا که هیچ کدام از این گروهها نه تحلیلی جامعی از وضع موجود دارند و نه در عرصه واقعی سیاست از نیرو و گفتمان منسجمی برخوردارند، ولی هر روز بر تعداد این اسامی و خط کشی ها سیاسی افزوده می شود بدون آنکه مازاد سیاسی را در پی داشته باشد.
پس از سیصد سال، بشر با تجربه آموخته است که این اقتدار از مردم و مستقیم و با فرآیند انتخابات سالم و قانونی باید حاصل شود و در نهادهای قانونی و در افراد بطور موقت (دوره‌ی انتخاب) تبلور یابد.
باز تجربه‌ی بشری می‌گوید که اگر زمان قدرت یک نهاد یا یک فرد طولانی شود، روند توسعه و بهبودی جامعه متوقف و کم‌کم به سوی فساد و ناکارایی پیش می‌رود و در نهایت فروپاشی را به دنبال دارد. شوروی، بهترین نمونه‌ی این تجربه است.
آخوند خراسانی از مراجع تقلید در دوره مشروطه در مورد مشروطه و حاکمیت مورد نظراعلام کرد"حکومت مسلمین در عهد غیبت حضرت صاحب الزمان عج با جمهور مسلمین است." در جای دیگر با صراحت بیشتر می گوید: "به تجربه ثابت شده است که نه دهم معایب حکومت های زمان غیبت، در مشروطه حل می شود." نگاه به بعضی از نقطه نظرها و اقدامات وی نشان از وجود فقیه و مرجع آگاه به امور سیاسی و اجتماعی با توجه به مسائل روز می داد.
اینکه درپی بن بست سیاسی بعد از سال ۹۶، طیفی از تحکیمی های سابق و ملی مذهبی ها به ایده پایان سیاست ورزی پارلمانتاریستی رسیده اند و مجددا به سیاست اصلاح طلبی جامعه محورانه یا تحولخواهانه بازگشته‌اند و برخی از گروه‌های اصلاح طلب همچون کارگزارانی ها به سیاست ترمیم رابطه با حاکمیت و کسب رای اعتماد مجدد از بیت قدرت رو آورده‌اند و گروهی از مردم و فعالین ناامید از هردوی آنها به بازگشت به روزهای خوش سلطنت یا انقلاب مارکسیستی دلبسته اند؛ بیشتر از آنکه نشان دهنده افتراق این گروه ها در راهبرد جدیدشان باشد، نشان دهنده اتخاذ رویکردی مشابه و گویای این مطلب است که هیچ کدام در اتخاذ این سیاست‌ها برتری روشی بر دیگری ندارند.
برای مارکس برده‌داری معنایی وسیع داشت و حتی فروش نیروی کار طبقه کارگر را گونه‌ای نظام بردگی می‌دید. برنی سندرز در تقبیح خشونت پلیس آمریکا گفت:
«نیازمند تغییر جامعه برای پایان نژادپرستی هستیم و این به معنای آن است که آمریکایی‌های سفیدپوست باید با خشونتی که آمریکایی‌های سیاهپوست در زندگی روزمره خود با آن روبرو هستند، مقابله کنند. هنوز راه زیادی برای رسیدن به عدالت در پیش داریم». وی پیش از این نیز گفته بود: «جامعه ما غرق در نژادپرستی است. هیچ دلیلی ندارد که ثروت خانواده‌های سفیدپوست ده برابرِ خانواده‌های سیاهپوست باشد و سهم سیاهپوستان از زندان به‌مراتب بیشتر»
دولت به معنی قوه‌ی مجریه، هدف انقلاب مشروطه بود که تفکیک قوا در دستور کار آن بود ولی هدف حاکمیت، تمرکز قدرت در دربار و کنترل دولت بوده است. رضاشاه اگرچه نهادهای دولتی را تشکیل داد و تقویت کرد ولی در چارچوب زیرمجموعه‌ی دربار، به آن نگاه می‌کرد. در شهریور 1320 رضاشاه سقوط کرد، قوه‌ی مجریه نیمه‌جانی گرفت و نخست‌وزیران به درجات مختلفی سعی می‌کردند استقلال مختصری از دربار داشته باشند. مصدق بود که زنده کردن اهداف انقلاب مشروطه را در دستور کار جدی قرار داد و دخالت دربار را دقیقاً در چارچوب مشروطه، منحصر کرد. لذا، هدف اصلی مصدق ملی شدن نفت نبود، ملی شدن قدرت و سیاست بود. کودتای 1332، روند کاری دکتر مصدق را متوقف کرد و دربار قدرت حاکمیت را به تدریج به دست گرفت. سرکوب 1342 و افزایش درآمد نفت در 1352، حاکمیت مطلق به محمدرضاشاه داد. چهل سال پس از سقوط سلطنت و انتشار خاطرات دولتمردان آن زمان، خاصه دست‌نوشته‌های علم، خاطرات داریوش همایون، اردشیر زاهدی، عالیخانی و... به وضوح نشان می‌دهد که چگونه قوه مجریه و نخست‌وزیر در زیر مهمیز دربار (شاه) له شده بودند و شاه همه‌ی قدرت را قبضه کرد. قوه مجریه، مجلس و در حد زیادی قوه قضا، نمایشی بودند برای اجرای اوامر شاه.
قاجاریزه شدن یعنی وضعیت ایران در زمان قاجاریه از اقا محمد خان مقتدراما بی رحم به محمد شاه رسید که نفوذ و منطقه ای وسیعی را از دست داد و بعد از وی کشور از درون اسقاط شد. دستاورد مقاله نوشته ام.
امریکا با حمله به عراق زمینه حضور مادی های تاکتیکی حکومت ایران در منطقه خوانده می شود را رصد می کنم.در این باره فایل صوتی و نظامی و اقتصادی را برای حکومت ایران در منطقه امکانپذیرکرد.
لازم است بگویم که نفوذ ایرانی نفوذی نرم است نسبت به نفوذ استعماری. چرا که این ویژگی ریشه تاریخی دارد که ایران سلطه اش بر دیگری براساس سرزمینی است نه امپراطوری یا دولت شهری.
اما از این نکته که بگذریم حکومت ایران نفوذ منطقه ای اما لرزانی دارد.
دوستی که برایم خبر را آورد در وصفش گفت:50 سال عاشق کارش بوده و هر روز ساعت 5 صبح از خانه بیرون می‌زده و 10 شب به خانه بر می‌گشته و غیر ممکن است بتواند از کارخانه‌اش دل بکند. خواستند من و برخی دوستان پا در میانی کنیم که کارخانه را تعطیل نکند.
پرسیدم زمین کارخانه‌اش کجاست؟ گفتند: فلان‌جاست که این روزها ارزش زیادی پیدا کرده. یاد جمله آقای مهدی آگاه افتادم که گفته بود: «عمده شرکت‌های ما ورشکسته هستند فقط زمینی که در آن واقع شده‌اند قیمت زیادی پیدا کرده است.»
جنبش کارگری، در گذشته، بر اساس همبستگی و پشتیبانی متقابل بنیان یافته بود- پشتیبانی توسط یک گروه کارگران از گروهی دیگر- و در واقع هنوز تا اندازه‌ای باقی مانده است. برای نمونه اگر کشورهایی با خشونت، اجتماع آنها و نیروهای کارگری را سرکوب می‌کردند، اتحادیه صنفی باربران کشتی از اجازه دادن به قایق‌ها برای تخلیه بار خودداری می‌کردند. بنگاه‌های تجاری محافظه‌کار ایالات متحده به زودی پی بردند که باید پشتیبانی متقابل را در هم بشکنند.
