مصطفی قهرمانی

به نظر می‌رسد که خوشبختانه ما ایرانی‌ها بایستی آهسته آهسته با دوران "سیاست فشار حداکثری" و به قول برنی سندرز دوران دروغ‌گویی‌های بیمارگونه و نامعقول دونالد ترامپ خداحافظی کنیم و در عین حال با فراموش کردن و کنارگذاشتن این گزارۀ‌های تبلیغاتی که "نه جنگ و نه مذاکره " و یا " بایدن و ترامپ برای ایران تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند" خود را برای یک ماراتن دیگری از مذاکرات طولانی و دنباله‌دار با جو بایدن و تیمش  آماده کنیم. مذاکراتی که یقیناً به هیچ‌وجه "یک قدم‌زدن دوباره با جان کری در خیابان های ژنو" نخواهد بود.

مصطفی قهرمانی

موقعیت ژئواستراتژیک و نفت دو دلیل عمده‌ای هستند که از دیرباز و به‌ویژه پس از کشف «چاه شماره یک» نفت[1] در ۵ خرداد ۱۲۸۷، اهمیت حیاتی خلیج فارس و خاورمیانه را برای قدرت‌های قاهر جهانی و هم‌چنین اعمال نفوذ و حضورشان در منطقه را تعریف و توجیه می‌گردانند.

مصطفی قهرمانی

جنابعالی خود شخصاً به عنوان یکی از معدود شخصیت‌های مبارز، خستگی‌ناپذیر و رنج محبس‌دیده جریان اطلاح‌طلبی در میهن ما با پیگیری و حضور مستمراتان و با بیان شیوا، صادقانه‌ و دردمندانه‌اتان به‌مراتب بیشتر محق به داوری و پیگیری مطالبات برحق، دمکراتیک و شهروندی مردم ما هستید تا کسانی هیج‌گاه علاقه‌ای به پاسخ‌گویی و در قرار دادن کارنامه‌اشان در معرض افکارعمومی نبوده‌اند.

مصطفی قهرمانی

ایران چه از نقطه‌نظر جغرافیای طبیعی و هم‌چنین به جهت توانایی‌های بالقوه و بالفعل خود در حوزه جغرافیای انسانی و سیاسی همواره در طول تاریخ مورد رشک و حسد بدخواهان و دشمنان و قدرت‌های سلطه‌گر منطقه‌ای و جهانی قرار داشته است. در معادلات پیچیده دنیای بسیار در هم تنیده ما کشورهاو قدرت سیاسی آنها با دو مؤلفۀ تعریف و شناسایی می گردد.

مصطفی قهرمانی

اما در کشوری که همواره نهاد دین مشروعیت بخش نهاد دولت بوده است سکولاریسم و رهایی انسان ایرانی و «نهاد دولت» از یوغ سلطه «نهاد دین» یکی از اصلی‌ترین چالش‌های حوزه اندیشگی برای انسان و جامعه ایرانی باقی‌ می‌ماند که پیدا کردن فرمول و راه‌حلی اجماع‌بخش جهت برون‌رفت از این معضل شاید فائق آمدن بر یکی از پیچ‌های تند مسیر جامعه به سوی آزادی و جامعه شهروندی در میهن ما باشد.

مصطفی قهرمانی

در جوامع شهروندی مدرن حوزه‌های گوناگون علمی و معرفتی در تعامل و گفتگوی مستمر و نقادانه و همراه با احترام با یکدیگر می‌باشند تفاوت انگاره‌ها امری طبیعی و غیرقابل اجتناب است هدف جلوگیری از تقابل قهر‌آمیز این حوزه‌ها با یکدیگر و سرایت آن به کل بدنه جامعه می‌باشد.

مصطفی قهرمانی

حافظۀ مشترک جهان ما از ایرانیان به عنوان ملتی دیرپا و یکی از کانون‌های فرهنگ‌سازی و دین‌پروری پیش و پس از اسلام نام می‌برد. حفظ و پاسداری از این هویت مشترک و مستقل ایرانیان در طول حیات چندهزارساله‌اشان، این توان‌مندی منحصر به فرد نیاکان ما و راز بقای آنان در این پهنه سخت و دشوار جغرافیایی بوده است که یقیناَ بدون انگاره‌ها و سازه‌های مشترک اعتقادی و دینی ممکن و میسر نبوده است.

مصطفی قهرمانی

سیداحمد کسروی نویسندۀ «تاریخ مشروطۀ ایران» می‌گوید: "بدبخت ملتی که تاریخ خود را نداند، تیره‌بخت‌تر از آن ملتی که علاقه‌مند به دانستن تاریخ خود نباشد، شوربخت‌تر از همه ملتی است که تاریخ خود را به ریشخند بگیرد."