آقای قدیانی در این نامه که روز ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ منتشر شده به ابلاغیه تازه دادگاه انقلاب برای وی واکنش نشان داده و نوشته از «رذالت و حقارت و توطئهگری بیشرمانه علی خامنهای و دستگاه قضایی و نیروهای امنیتیاش» حیرتزده شده است.
رکن سوم اطلاع رسانی پیرامون حصر نیز دختران موسوی و رهنورد و فعالیت های مستمر و موضع گیری هایشان در فضای نت و پلاتفرم ها بوده که کمترین اقبالی برای اخبار کذب بدخواهان باقی نگذاشته است
انگیزههای عربستان سعودی و امارات متحده عربی از دولت تحت رهبری هیئت تحریر الشام در سوریه چیست؟ اول، هر دو کشور تغییر در سوریه را فرصتی عالی برای تضعیف نفوذ ایران در شام میدانند. اگرچه ریاض پس از میانجیگری موفق چین، روابط دیپلماتیک خود را با تهران از سر گرفت و هم ریاض و هم ابوظبی با دولت ایران برای آرام کردن اوضاع در یمن و پایان دادن به خصومتها در آنجا همکاری کردند، سیاست خارجی عربستان و امارات همچنان نسبت به نقش مخرب ایران در عراق، سوریه، لبنان و یمن محتاط است. این واقعیت که عملیات نظامی اسرائیل به طور قابل توجهی حماس و حزبالله را تضعیف کرده است، و در نتیجه ایران، همراه با از دست دادن اسد، متحد ایران، امیدی را در میان کشورهای حاشیه خلیج فارس ایجاد کرده است که تغییرات پس از جنگ غزه میتواند به خروج ایران از سوریه و کاهش قدرت مسیرهای نفوذش بین عراق، سوریه و لبنان کمک کند. سعودیها و اماراتیها امیدوارند با در آغوش گرفتن دولت تحت رهبری HTS، مانع از بازگشت مجدد ایران به پایگاه سابق خود در سوریه شوند. دولت هیئت تحریر الشام تاکید کرد که عربستان و امارات امیدوارند به طور کامل از ایران فاصله بگیرند و روابط خوب با ترکیه و کشورهای خلیج فارس را به عنوان گزینه راهبردی خود در پیش بگیرند.
در اصطلاح سیاسی، انقلاب یعنی تغییر رژیم، تغییر نظام سیاسی با خیزش و قیام مردم. وقتی تغییر یک رژیم سیاسی ضرورت پیدا میکند، مسلما خوب است که چنین تغییری صورت بگیرد
اشتیاق ناگهانی واشنگتن به دمشق و تعداد ابتکارات حسننیت ایالات متحده در قبال دولت جدید سوریه، و همچنین ازسرگیری گفتگوها با حماس برای انعقاد یک توافق واقعی – این بار برای تبادل اسرا و آتشبس – ما را به این باور میرساند که ممکن است روزی آمریکا پشیمانی شدید خود را از اقدام شنیعش در آزار و اذیت القاعده و مهمترین شاخههای آن، یعنی جنبش داعش، نشان دهد؛ جنبشی که چیزی جز تجسم مادی فلسفه ساموئل هانتینگتون در مورد «برخورد تمدنها» نبود. این تجسم شتابزده پدید آمد تا آثار حماقت یا خطای شاگردش، فرانسیس فوکویاما، درباره «پایان تاریخ» را از بین ببرد، مفهومی که به نظر میرسد نزدیکتر از آن چیزی است که ما تصور میکنیم.
در مسیر مبارزهای که ما برگزیدهایم، زخم بسیار خواهیم برداشت، اما از پای نخواهیم نشست، چرا که در مبارزه برای دفاع از حق حيات انسانها شکست وجود ندارد و پیروزی حتمی است
سپس در ۳۰ سپتامبر، اسرائیل پس از بمباران مستمر حومه جنوبی و مناطق بقاع، بیروت و جنوبی که منجر به سقوط تعداد زیادی از رهبران حزب الله از جمله رهبران حزب الله شد، تصمیم به اعلام جنگ و تهاجم زمینی به جنوب لبنان گرفت.
در همین حال رهبر حزب حسن نصرالله، در ۲۷ سپتامبر توسط بمب های سنگرشکن ترور شد.
حتماً قند در دل طرفداران ایرانی ترامپ آب شده از اینکه او یک مرحلهی مهم از مبارزهی انتخاباتی در آمریکا برای رفتن مجدد به کاخ سفید را با موفقیت طی کرده و دیگر به نظر میرسد کاندیدای حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری باشد. بهانهای برای تأمل بر پدیدهی ترامپیسم ایرانی
ظهور «حیات تحریر الشام» در صحنه سوریه، پس از سرنگونی رژیم اسد، اسلام سیاسی را - پس از سالهای دشواری که این جنبشها پشت سر گذاشتند - بار دیگر به موضوع بحث و مناظره در عرصههای سیاسی و فکری عربی تبدیل کرده است. این بازگشت، از طریق گرایشهای ایدئولوژیکی متنوعی که به این جنبش تعلق دارند، رخ داده است. بااینحال، تحولات سوریه به جای ارائه پاسخی روشن به نقش اسلامگرایان در مرحله بعد و آینده سیاست عرب به طور کلی، پرسشها و ابهاماتی را مطرح میکند و در عین حال امید به امکان بازگشت و تغییر دوباره را در میان آنها زنده میکند. این اتفاقات، به ویژه پس از گذشت یک دهه و نیم از ظهور مرحله «اعتراضات مردمی عرب»، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.