مصطفى أمزير|علی سرداری

بحث در مورد «ائتلاف استراتژیک به خاورمیانه» بازگشته و امروز آن را در رسانه ها با عنوان «ناتوی عربی» شناخته می شود و برای ظهور دوباره آن پس از اجلاس شرم الشیخ و نقب  این پروژه ای است که ایالات متحده آمریکا به شدت در دوران ترامپ آن را تبلیغ می کرد و برای آن در آوریل 2020 یک نشست عربی-آمریکایی برای آماده سازی راه اندازی آن با مشارکت از مقامات بلند پایه پادشاهی عربستان سعودی و ایالات متحده برگزار کرد. در آن نشست ایالات متحده آمریکا، امارات متحده عربی، پادشاهی بحرین، کشور کویت، سلطان نشین عمان، کشور قطر و پادشاهی هاشمی اردن حضور یافتند.

کمال اطهاری

عزت‌الله سحابی از زمره‌ی معدود پیش‌کسوتان سیاسی ایران است که تاثیری تعیین‌کننده بر روشنفکران و جنبش‌های جامعه‌ی مدنی در دوران حاضر در فکر و عمل داشته‌اند. برای  من نیز که امکان همکاری فکری نزدیک با ایشان را در چارچوب نشریه‌ی ایران فردا داشتم، جایی بسیار ممتاز بخصوص از لحاظ منش و رویکرد سیاسی داشته است. آیین بزرگداشت ایشان فرصتی است که مروری بر آموزه‌های فکری و سیاسی سحابی داشته باشیم که راهنمایی ارزنده برای به‌ثمر نشستن جنبش‌های امروز ایران هستند. برای تفسیر راهبردهایی که از آموزه‌های سحابی برمی‌آید، من از رویکرد گرامشی بهره گرفته‌ام.

حامد سیاسی‌راد:

«به خانه‌های یکدیگر روی بیاورید و آن‌ها را قبله قرار دهید و با توسعه شبکه‌های اجتماعی، روابط پایدار قابل اتکایی بین آحاد ملت ایجاد کنید و با شکل دادن شبکه‌های پایدار اجتماعی در حیطه آگاهی‌های سیاسی-اجتماعی و فرهنگی معجزه کنید.»

هستی امیری

نهایتا می‌توان نتیجه گرفت زندانیان کارگر در یکی از فرودست‌ترین وضعیت‌ها قرار دارند. در حالی که سازمان زندان‌ها به عنوان متولی ناظر بر زندان‌ها و زندانیان در موقعیتی بسیار فرادست ظاهر می‌شود. عموما ابزارهای قانونی نه تنها در راستای سلب امنیت شغلی فرد، بلکه به سلب سایر حقوق آنان نیز منتج خواهد کرد. زندانی پیش از قرار گرفتن در قرارداد کار، مجرم و زندانی است و آزادی او سلب شده اما قوانین و مقررات و نهادهای ناظر دولتی نه تنها به نفع حمایت از حقوق اقتصادی زندانی مداخلاتی ندارند بلکه آیین‌نامه‌ها و رویه‌های موجود در عمل به نفع موسسات و کارگاه‌های دولتی و خصوصی تحت پوشش سازمان زندان‌هاست و حداقل‌ها را نیز از زندانی سلب کرده است. زندانی نه مالک آنچه تولید کرده است شناخته می‌شود و نه مالک دستمزدی که در ازای فروش نیروی کار خود دریافت می‌کند[9]. میزان دریافتی او حتی برای گذران زندگی در زندان نیز کفایت نمی‌کند

عباس (حنیف) نعیمی جورشری

سعید مدنی متولد ۱۳۳۹ جامعه شناس، جرم شناس و پژوهشگر اجتماعی است که به عنوان کنشگری فعال در عرصه عمومی شناخته می شود. نقد زیربنایی او بر ساختارهای موجود سبب شده بطور مستمر در تنگنا قرار بگیرد. بازداشت مجدد او از این زمره است. فلذا می توان در چیستی جایگاه محققانه وی سخن گفت و از مختصات نظر/عملش پرسش نمود.

 ضیاء نبوی

فرهاد در تمام دوران زندان هیچ مطالبه‎ی شخصی نداشته است. مطلقاً هیچ! اینها را در مقام تحسینش نمی‎گویم، فقط می‎خواهم توصیفش کنم. او در تمامِ ایام حبس که دو ماه دیگر به چهار سال خواهد رسید هرگز به مرخصی نیامده است. درخواست مرخصی هم نداده است! درخواست آزادی مشروط هم به همچنین! در طی این مدت سه بار اعتصاب غذا کرده که در هر سه مورد مطالبه‎اش متوجه یک دیگری بوده است. در مرتبه اول مطالبه‎اش آزادی رضا خندان بود، در مرتبه‌ دوم بازگشت محمد حبیبی به زندان اوین و این سومین اعتصاب که مطالبه‌اش لغو اجرای حکم احمدرضا جلالی است.

احمد زيدآبادي

مكانيسم نظارت استصوابي نيز چنان حلقه ورود به اين نهاد را تنگ كرده است كه نهايتا افرادي با ديدگاه‌هاي سياسي و اعتقادي مشخص امكان نمايندگي مجلس را پيدا مي‌كنند. 
معضل مجلس اما به اينجا نيز ختم نمي‌شود و بخشِ بزرگ‌تر معضلِ مانند كوه يخ در زير آب پنهان مانده است.

ريم عثمان | ترجمه از علی سرداری

مردم عرب ، در خاطره جمعی خود ، هنوز خاطره اجلاس خارطوم در سال 1967 را ، حتا اگر بیش از پنجاه سال از عمر آن گذشته باشد، را فراموش نکرده اند.
همیشه زمانی بود که رژیم های عربی با یک کلمه مشترک در مواجهه با دشمن مشترکی که توسط اشغالگر اسرائیلی آن را نمایندگی می شود مواجه می شدند و تنها زمانی که این رژیم‌ها مجموعا جرأت کردند یک کلمه نه در چهره او بگویند، و آن یک نه، بلکه سه مورددر آن واحد بود: «نه به صلح، نه به مذاکره، نه به رسمیت شناختن اسرائیل، تا زمان بازگشت حقوق به صاحبان آن ها.»

 مجتبی نجفی

 در مرداد نود و هفت این شجاعت را داشت دلیرانه از بند زندان هم قوه قضاییه ستمگر جمهوری اسلامی را نقد کند و هم از دورویی مایک پمپئو وزیر خارجه وقت آمریکا بنویسد که چگونه از بمباران ایران و اعمال تحریم بر میلیونها خانواده آسیب پذیر ایرانی به حمایت از او رسیده؟ میثمی باهوش تر از آن است که دو رویی مقامات وقت آمریکا در دفاع از حقوق بشر را نفهمد، چون به خوبی میداند چگونه تحریم های آمریکا، کنشگران مدنی و مردم عادی را ضعیف و باندهای قدرت و نظامیان حاکم بر کشور را قوی میکند. پس به فراست خطاب به پمپئو نوشت اگر امکان قرارداد اقتصادی با جمهوری اسلامی داشتید کنشگرانی چون او را به ثمن بخس میفروختید.

گفت و گوی «شرق» با محمد توسلی:

مسئله حجاب اجباری بطور مشخص از جمله مواردی بود که از همان ابتدای انقلاب مورد اختلاف شخصیت هایی مانند مرحوم طالقانی و دیدگاه های اسلام سنتی بود که البته به تدریج این فضای تقابل در ۹ ماه حیات دولت موقت قدری تعدیل پیدا کرد