ایران سال‌ها است که با کمبود پرستار دست و پنجه نرم می‌کند

کمبود «صد هزار» پرستار نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی در ایران

ملی مذهبی _ رئیس کل سازمان نظام پرستاری ایران با تأکید بر «کمبود جدی» پرستار در کل کشور خبر داد که «حدود صد هزار پرستار نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی کمبود داریم».

احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری، روز جمعه هشتم فروردین همچنین هشدار داد که این کمبود باعث شده است که «افراد غیر پرستار یا پرستاران فاقد صلاحیت لازم» در بیمارستان‌ها و منازل جایگزین پرستاران حرفه‌ای شوند.

پرستاران در ایران سال‌ها است که به کمبود نیرو و به دنبال آن تحمیل فشار زیاد در محل کار، فقدان امنیت شغلی و دستمزد پایین که تعادل زندگی را بر هم می‌زند، اعتراض دارند.

به گفته دبیرکل خانه پرستار، بیشتر پرستاران در ایران، به‌ویژه پرستاران مرد، مجبورند علاوه بر شیفت روزانه، شیفت عصر را هم کار کنند، چون مخارج زندگی با یک شیفت کار تأمین نمی‌شود؛ موضوعی که خستگی زیاد ناشی از کار زیاد را نیز به دنبال دارد.

بر اساس استانداردهای جهانی، نسبت پرستار به تخت بیمارستان به طور متوسط ۱.۴ تعریف شده است؛ این نسبت در سال ۲۰۱۹ در بریتانیا ۳.۰۹، در کانادا ۲.۵۲ و در اسرائیل ۱.۰۴ بود.

اما ایران در حالی نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی حدود صد هزار پرستار کم دارد که سالانه «حتی قادر به جبران خروجی نیروهای بازنشسته» پرستار هم نیست.

احمد نجاتیان در این باره گفت: «هر سال حدود سه هزار تا سه هزار و ۵۰۰ نفر از پرستاران بازنشسته می‌شوند، اما ظرفیت جذب نیروی جدید به‌ویژه در بخش پرستاری تنها حدود ده هزار نفر در سال‌های گذشته بوده.»

علاوه بر این مشکلات، در سال‌های گذشته بسیاری از دست‌اندرکاران بخش درمان درباره موج گسترده مهاجرت پرستاران از ایران هم هشدار داده و به عدم جایگزینی نیروی کافی و مناسب اعتراض کرده‌اند.

در همین زمینه در دی‌ماه ۱۴۰۲ رئیس کل سازمان نظام پرستاری در ایران اعلام کرد که «بالغ بر ده هزار نفر از ناب‌ترین پرستاران» ایران مهاجرت کرده‌اند.

در سال ۱۴۰۳ هم گزارش‌هایی از افزایش پدیده خودکشی در میان پرستاران در ایران منتشر و دلیل آن «فشار فزاینده» در محل کار ذکر شد.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله