آرمیتا گراوند پس از ۲۸ روز کما جان باخت

آرمیتا گراوند، دختری که در مترو از ناحیه سر آسیب دیده بود درگذشت

ملی مذهبی _ آرمیتا گراوند، دختر نوجوانی که در مترو از ناحیه سر آسیب دیده بود، پس از نزدیک به یک ماه کما درگذشت. فعالان حقوق بشر می‌گویند که پلیس بر سر حجاب با او درگیر شده بود.

اگرچه بسیاری از رسانه‌های داخل ایران «افت فشار خون» و «برهم خوردن تعادل» را دلیل افتادن آرمیتای ۱۷ ساله در متروی میدان شهدای تهران در تاریخ ۹ مهر و درنهایت بیهوشی او اعلام کرده‌اند، اما گروههای حقوق بشری با اتکا به سخنان شاهدان، از حملۀ یکی از نیروهای مدافع حجاب به او در داخل مترو و درنهایت «هل دادن» او سخن گفته‌اند که باعث شده سر آرمیتا به لبۀ در مترو (یا لبه سکو) برخورد کند و به کما رود.

خبرگزاری ایرنا، بامداد جمعه ۶ آبان ضمن اعلام خبر درگذشت او، بار دیگر نوشت: «بر اساس نظریه رسمی پزشکان، آرمیتا گراوند پس از افت ناگهانی فشار خون، دچار سقوط، ضربه به مغز و به دنبال آن تشنج مداوم، کاهش اکسیژن رسانی مغزی و ادم مغزی شده است.»

فیلم‌هایی از چگونگی ورود آرمیتا گراوند به داخل واگن مترو منتشر شد اما عفو بین‌الملل اعلام کرد ویدیوی منتشرشده “دستکاری” شده و یک فاصله ۳دقیقه‌ای در آن وجود دارد.

افکار عمومی در شبکه‌های اجتماعی از مسئولین خواستند تا ویدیوی داخل واگن مترو را منتشر کنند اما علیرضا زاکانی، شهردار تهران ادعا کرد که “داخل واگن‌ها دوربین وجود ندارد”.

خبرگزاری ایرنا مصاحبه‌هایی از پدر و مادر آرمیتا گراوند منتشر کرد که منتقدان آن را شبیه به “اعترافات اجباری” دانستند.

در یکی از این مصاحبه‌ها خانمی کنار شهین احمدی، مادر آرمیتا گراوند توضیحاتی درباره چگونگی حادثه ارائه می‌داد که شهین احمدی معترض به درستی این توضیحات شد. پس از این مصاحبه شبکه حقوق بشری هه‌نگاو از “بازداشت” شهین احمدی خبر داد که خبرگزاری‌های دولتی تکذیب کردند.

همزمان با طرح پرسش‌ها و ابهامات در باره اتفاقی که برای آرمیتا گراوند افتاده، روزنامه گاردین چاپ لندن به نقل از دو شاهد عینی‌ “ضرب و شتم” بر سر حجاب او را با یک حجاب‌بان زن در داخل واگن مترو تایید کرد.

عفو بین‌الملل نیز اعلام کرد که “به استناد گزارش‌های منتشر شده و با اشاره به شواهد متعدد درباره مخفی‌کاری مقام‌های جمهوری اسلامی در این باره، آرمیتا گراوند پس از حمله یک مامور اعمال حجاب اجباری به کما فرو رفته است”.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، هم در گزارشی با اشاره به این که از اخبار غم‌انگیز در رابطه با آرمیتا گراوند ۱۶ ساله به شدت ناراحت شده است، از جمهوری اسلامی ایران خواسته بود که قوانین حجاب اجباری را فورا لغو کند.

همچنین آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان در صفحه اکس (توییتر سابق) با ابراز تاسف از آنچه برای آرمیتا گراوند، دانش‌آموز ۱۶ ساله ایرانی رخ داده است، نوشت: «دوباره دختری دیگر تنها به این دلیل که موهایش را در مترو نشان داده است، برای زنده ماندن می‌جنگد. این غیرقابل تحمل است.»

وزیر امور خارجه آلمان در اعتراض به پخش مصاحبه‌های اجباری نیز افزود: «پدر و مادر آرمیتا گراوند حق دارند بر بالین فرزندشان باشند نه اینکه در تلویزیون نمایش داده شوند.»

پس از وقوع این حادثه، رسانه‌های دولتی ایران فیلمی نیز از سالن متروی میدان شهدا برای تایید ادعای بیماری و افت فشار آرمیتا منتشر کردند، اما روزنامه گاردین بریتانیا به نقل از یکی از شاهدان حادثه در داخل واگن مترو نوشت: «بلافاصله پس از ورود آرمیتا به واگن، یک زن مامور حجاب به این دلیل که آرمیتا حجاب نداشت، شروع به مشاجره با او کرد».

گاردین به نقل از این شاهد ادامه می‌دهد: «زن چادری با فریاد از او پرسید که چرا حجاب ندارد و آرمیتا نیز به او گفت: “آیا من از تو می‌خواهم که حجابت را برداری؟ چرا از من می‌خواهی که حجاب داشته باشم؟”. سپس بحث آنها به خشونت تبدیل شد و مجری حجاب شروع به حمله فیزیکی به آرمیتا کرد و او را به شدت هل داد.»

گاردین به نقل از شاهد دیگری نوشت: «آرمیتا وقتی روی زمین افتاد هنوز هوشیار بود. شاهدان همچنین ادعا کردند که همان مجری حجاب را دیده‌اند که پشت آمبولانسی که آرمیتا را به بیمارستان رساند، منتظر بوده است.»

گاردین همچنین به این نکته اشاره دارد که رسانه‌های دولتی ایران هیچ فیلمی از درون واگن حادثه منتشر نمی‌کنند و دلیلی نیز برای خودداری از انتشار فیلم از درون واگن ارائه نمی‌دهند؛ آنهم در حالی که بسیاری از واگن‌های قطار در متروی تهران مجهز به دوربین‌های مداربسته هستند و نیروهای امنیتی نیز به این دوربین‌ها دسترسی دارند.

منتقدان حکومت ایران همچنین به این موضوع اشاره دارند که بررسی «زمان ثبت شده روی تصاویر دوربین‌های متروی میدان شهدا» حاکی از آن است که در فیلم نهایی که در رسانه‌های دولتی از این حادثه منتشر شده، دست‌کم ۱۰۰ ثانیه از تصاویر حذف شده است.

مطالب مرتبط

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

مطالب پربازدید

مقاله