ملی مذهبی _ نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی در نامه‌ای از زندان که به صورت اختصاصی در اختیار بی‌بی‌سی قرار گرفته، تعرض جنسی به زنان معترض را ابزاری برای سرکوب معترضان دانسته و نوشته است: «در روزهای اخیر تعدادی از بازداشت شدگانوقایع اخیر از محل دستگیریشان در خیابان ها و از سلول‌های انفرادی بندهای امنیتی اوین و برخی بازداشتگاههای نامعلوم و از زندان قرچک ورامین به بند عمومی زندان اوین منتقل شده اند که روایت های تکان دهنده ای‌از شیوه تعرض به زنان دارند.»
خانم محمدی در این نامه تعرض فیزیکی و جنسی به زنان معترض را «جنایات حکومت» توصیف و تاکید کرده است: «افشا نکردن آن موجب تداوم این شیوه سرکوبگرانه علیه زنان می‌شود».
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر ایران نوشته است که در روزهای اخیر شماری از بازداشت‌شدگان اعتراضات از محل دستگیری در خیابان‌ها و یا سلول‌های انفرادی بندهای امنیتی اوین و نیز برخی بازداشتگاههای نامعلوم و زندان قرچک ورامین به بند عمومی زندان اوین منتقل شده‌اند و «روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از شیوه تعرض به زنان» را بازگو کرده‌اند.
به گزارش بی‌بی‌سی فارسی به نقل از نامه خانم محمدی، یکی از این زنان بازداشتی روایت کرده است که «در سلول بازجویی در زندان قرچک مورد تعرض فیزیکی از ناحیه سینه‌هایش توسط بازجو قرار می‌گیرد که پس از داد و فریاد او، بازجو از سلول بیرون می‌رود».
در نمونه‌ای دیگر، نرگس محمدی به شرح بازداشت خشونت‌آمیز «یکی از فعالان شناخته‌شده زن» اشاره کرده است که «حین انتقال به زندان با دستبند یک دست و پایش را به گیره‌های بالای سرش در ماشین بسته بودند و در حالتی که او آویزان بوده با دست مورد تعرض جنسی قرار گرفته» و نیز «آثار کبودی و زخم روی شکم و دور مچ دست و پایش» مشهود است.خانم محمدی در بخش دیگری از نامه اخیر خود، دادخواهی زندانیان از مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله حشمت‌الله حیات‌الغیب، رییس سازمان زندان‌های تهران و کاظم غریب‌آبادی، مسئول حقوق بشر قوه قضاییه را «بی‌تاثیر» دانسته است.او تصریح کرده است که در پی اعتراض بازداشت‌شدگان به این نوع برخوردها، دو تن از معترضان شامل ویدا ربانی و مژگان اینانلو را از زندان قرچک به اوین منتقل کردند «تا صدای اعتراض‌شان شنیده نشود».
وی در بازگویی یکی از روایات تعرض نوشت: «یکی از این دختران پس از بازداشت در تجمعات اعتراضی توسط دو نیروی امنیتی سوار موتور می شود. یک مامور در جلو می‌نشیند و یک مامور در عقب می نشیند و دختر در میان راه بارها مورد اذیت و آزار و تعرض جنسی قرار می گیرد.»
خانم محمدی روایتی دیگر را چنین بازگفت: «یکی دیگر از زنان بازداشتی حکایت کرده است که در سلول بازجویی در زندان قرچک مورد تعرض فیزیکی از ناحیه سینه‌هایش توسط بازجو قرار می‌گیرد که پس از داد و فریاد او، بازجو از سلول بیرون می رود.»
او درباره نحوه بازداشت یکی از کنشگران زن شناخته شده جنین آورده است: «آثار کبودی و زخم بر روی شکم و دور مچ دست و پایش دیده می شد. حین انتقال به زندان با دستبند یک دست و پایش را به گیره‌های بالای سرش در ماشین بسته بودند و در حالتی که او آویزان بوده با دست مورد تعرض جنسی قرار گرفته است.»
نرگس محمدی با اشاره به اعزام زنان بازداشتی به اداره آگاهی شاپور نوشت: «آگاهی شاپور یکی از بدنام ترین و مخوف ترین بازداشت گاه‌های تهران است و ضرب و شتم و آویزان کردن و شکنجه‌های فیزیکی برای اقرار گرفتن و اعتراف در آن امری رایج است و آمار چشمگیری از کشته شدگان در بازجویی ها را دارد.»
وی با تاثیرگذار خواندن نقش زنان در پیشبرد اعتراضات جاری ایران نوشت: «حکومت استبدادی زن‌ستیز برای همین برخورد خشونت آمیز با زنان را شدت بخشیده است.»
نرگس محمدی در بخش دیگری از این نامه شهادت داده است گروهی از زنان که از سلول‌های انفرادی، بازداشتگاههای غیررسمی و زندان‌های دیگر به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شده‌اند، روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از آزار جنسی داده‌اند.
او همچنین گفته است آثار شکنجه و خشونت جنسی را بر بدن زنان بازداشت شده دیده و افزوده با وجود گزارش کردن این موارد به مسئولان مربوطه، هیچگونه پیگیری از سوی آنها صورت نگرفته است.پیشتر شبکه سی‌ان‌ان آمریکا از موارد خشونت جنسی علیه بازداشت شدگان زن و مرد در ایران خبر داده بود. پس از آن مولوی عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان نیزگفت بر اساس اخبار و روایت برخی از محبوسین به برخی از زندانیان زن «تعرض» صورت گرفته است.جمهوری اسلامی ایران تجاوز و آزار جنسی زنان در بازداشتگاه‌ها را رد کرده است.
