از نظر من فعالین دانشجویی باید نسبت به‌همه‌ی انواع قدرت رویکرد انتقادی داشته باشند؛ چه نسبت به‌قدرت و زوری‌که در مختصات و جغرافیای کشور خودمان توسط حاکمیت و دولت اعمال می‌شود، چه اعمال قدرتی‌که در دنیا توسط حکومت‌ها و دولت‌های زورگو و جنگ‌طلب صورت می‌گیرد و چه‌قدرت اعمال‌شده توسط گفتمان‌هایی که به‌صورت بدیلِ وضعیت موجود خودشان را عرضه می‌کنند. مانند جریانات سلطنت‌طلب که بسیار جدی خودشان را برانداز می‌دانند و قائل به‌دگرگونی اساسی وضعیت موجود هستند؛ اما در عین‌ حال، در خود این گفتمان می‌بینیم که چه‌حدی از اعمال سلطه، زور و تبعیض دیده‌می‌شود و امکان این‌که وضعیتی بدتر را رقم بزنند کاملاً وجود دارد. بنابراین از این منظر، جریان دانشجویی باید رویکرد قدرت را خوب تشخیص دهد و نسبت به آن برخوردی انتقادی داشته باشد.