مخالفت با حضور و سخنرانی امید کوکبی در کنفرانس لیزر پزشکی ایران

پس از مخالفت با حضور و سخنرانی امید کوکبی در کنفرانس سالانه فیزیک ایران در شهریور ماه 1392، علی رغم پیگیری های مکرر وی و خانواده اش، بار دیگر وزارت اطلاعات و دادستانی تهران با حضور و ارائه مقالات وی در کنفرانس علمی دیگری مخالفت کردند.

به گزارش ملی-مذهبی امید کوکبی قرار بود در بعد از ظهر روز چهارشنبه 4 دی ماه در کنفرانس لیزر پزشکی ایران جهت ارائه مقاله خود با موضوع “برداشتن تبخیری، غیرگرمایی و غیرشیمیایی بافت سرطانی با لیزر های فوق سریع” در سالن همایش بیمارستان فوق تخصصی محک سخنرانی کند.

کنفرانس سالانه لیزر پزشکی ایران با رویکرد درمان سرطان از تاریخ 4 تا 6 دی ماه 1392 در محل بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک تهران برگزار می شود.

امید کوکبی 31 ساله، سه سال گذشته را بدون مرخصی به علت مخالفت دادستان و وزارت اطلاعات در بند سیاسی امنیتی (بند 350) زندان اوین به سر برده است.

وی دانشجوی تحصیلات تکمیلی رشته فیزیک اتمی دانشگاه تگزاس آستین آمریکاست. امید کوکبی با کسب رتبه 29 در کنکور سراسری کارشناسی خود را در دانشگاه صنعتی شریف در رشته فیزیک کاربردی و مهندسی مکانیک به اتمام رساند و پس از اخذ بورسیه تحصیلی از اروپا دوره کارشناسی ارشد و دکترای خود را در مرکز تحقیقات فوتونیک اروپا در بارسلونای اسپانیا گذراند.  وی در سال 2010 با اخذ بورسیه دیگری برای ادامه تحصیلات و تحقیقات خود در گرایش لیزر- پلاسمای فیزیک اتمی عازم دانشگاه تگزاس در آمریکا شد.

کوکبی در 10 بهمن ماه 1389 در بازگشت از دیدار های معمول و سالانه با خانواده خود در ایران به اتهام اجنماع و تبانی علیه امنیت ملی کشور دستگیر و روانه بند 209 وزارت اطلاعات شد. پس از 2.5 ماه بازجویی در شرایط سلول انفرادی و سوئیت های امنیتی به بند 350 منتقل شد و پس از 15 ماه بازداشت موقت و بدون محکومیت در اردیبهشت 1391 از طرف قاضی صلواتی در شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران به اتهام ارتباط با دولت متخاصم به 10 سال حبس تعزیری محکوم گردید.

وی طی چندین نامه به مقامات قضایی و دوستان و اساتیدش و طبق بررسی های موثق سازمان های بین المللی نظیر عفو بین الملل علت محبوس ماندن خود را رد همکاری فنی و علمی با بخش نظامی امنیتی جمهوری اسلامی ایران می داند.

امید کوکبی در 16 نوامبر 2013 از سوی سازمان عفو بین الملل به عنوان زندانی عقیده ( وجدان ) شناخته شد که در بیانیه مربوط، این سازمان خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط وی شده است.

امید کوکبی که در سپتامبر 2013 برنده جایزه حقوق بشری آندره ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا گردید از سوی معتبرترین انجمن های علمی و نهادهای حقوق بشری بین المللی مورد حمایت قرار گرفته و بارها این گروه ها طی مکاتبات خود با جمهوری اسلامی ایران خواستار آزادی وی شدند.

وی اهل گنبد کاووس، قومیت ترکمن، اقلیت مذهبی اهل تسنن و عضو بنیاد ملی نخبگان است.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله