از تاریخ 8 تا 14 مهرماه صدای رسای رنج های معلمان ایرانی باشیم

هم زمان با آغاز سال تحصیلی و از 8 تا 14 مهر 1391

صدای رنج های معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند باشیم

اگر چه ابعاد نقض حقوق بشر در ایران روز به روز در حال گسترش و فهرست انواع آن طولانی است اما نقض حقوق معلمان به دلیل نقشی که در ساختن آینده جامعه ایفا می کنند، خطرات بیشتری را متوجه ایران می کند. افزایش شدت و گستره برخورد با معلمان از سوی نهادهای امنیتی و قضایی، سرپوش گذاشتن به مشکلات صنفی و معیشتی معلمان و امنیتی نشان دادن فعالیت های صنفی، برخوردهای غیر قانونی با تشکل های صنفی معلمان و افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر فعالان مدنی معلمان، وضعیت نگران کننده ای را رقم زده است که نیازمند توجه جدی نهادهای آموزشی و حقوق بشری است.

از همین رو آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه و قرار گرفتن در آستانه روز جهانی معلم – 5 اکتبر- بهانه ای است تا به صورت مستقل به نقض حقوق معلمان و به ویژه نقض آشکار حقوق بشر در برخورد با فعالان مدنی و صنفی معلمان پرداخته شود. بر این اساس برای نشان دادن اهمیت موضوع با گرامی داشت یاد و نام فرزاد کمانگر، معلمی که در سال 1385 دستگیر و در سال 1389 اعدام شد، فقط به بازداشت های معلمان از خرداد ماه 1388 تاکنون اشاره می شود.  در کنار این بازداشت ها می توان به صدور صدها حکم انفصال از خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری پس از تجمعات صنفی سال 1385 و 1386 از سوی هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش استان های مختلف اشاره کرد که تا امروز نیز ادامه دارد. این در حالی است که بر خلاف قانون از فعالیت کانون های صنفی معلمان در سراسر کشور ممانعت به عمل می آید.

از سوی دیگر مشکلات معیشتی و صنفی معلمان افزایش یافته است، به گونه ای که در سال جدید نه تنها  افزایش حقوق پیش بینی شده برای معلمان در قانون اعمال نشده است بلکه با اعمال بخشنامه های جدید بسیاری از معلمان شهرستانی با کاهش حقوق نیز مواجه شده اند.

این در حالی است که فشارهای ناشی از صدور احکام اخراج، حبس و حتی اعدام برای معلمان در شرایطی اعمال می شود که اصول 26 و27 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عضویت درانجمن های دینی، صنفی وسیاسی را یکی از حقوق اساسی آحاد ملت ایران شناخته و کنوانسیون های بین المللی حقوق بشر نیز که دولت ایران به آنها پیوسته و متعهد اجرای شان شده است، بر این اصول پای می فشارد.

اما مقام های مسئول در جمهوری اسلامی ایران عملا نشان داده اند که هیچگونه پایبندی به تعهدات بین المللی و قوانین داخلی ایران ندارند؛ چرا که مطالبه حقوق صنفی و حتی درخواست ملاقات با نمایندگان مجلس از سوی معلمان، برخوردهای خشونت آمیز نهادهای امنیتی و قوه قضائیه را برای آنان به همراه داشته است. به گونه ای که مقام های امنیتی و قضایی، مطالبات صنفی معلمان را امنیتی جلوه داده و برای آنان در دادگاه های انقلاب پرونده تشکیل داده اند.

بنابراین هم زمان با آغاز سال تحصیلی جدید با تأکید بر ضرورت اجرای تعهدات داخلی و بین المللی توسط مقام های مسئول جمهوری اسلامی در خصوص خواسته های معلمان، از تمامی کوشندگان مدنی دعوت می شود تا از تاریخ 8 تا 14 مهر ماه 1391 برابر با 29 سپتامبر تا 5 اکتبر 2012 در سراسر جهان، صدای رسای رنج های معلمان ایرانی به ویژه “معلمان در بند” باشند و برای نشان دادن حقوق تضییع شده معلمان به هر شیوه ای که امکان پذیر است، تلاش کنند.

الف- بازداشت معلمان

–         فهرستی که در زیر مشاهده می کنید کامل نیست، زیرا افرادی به دلیل مشکلاتی که حکومت برای آنها فراهم می کند، حاضر به ارائه اطلاعات لازم نیستند.

ب- احضار معلمان به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی

در کنار بازداشت های صورت گرفته از سال 1388 تا کنون، جمع زیادی از معلمان سراسر کشور نیز به طرق گوناگون به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی احضار شده و مورد بازجویی یا تهدید قرار گرفته و یا با احکام قضایی مواجه شده اند که برای نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1)      سیاوش اسلامی، عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ساری مرداد ماه 1390 به اتهام اخلال در امنیت کشور به دلیل شرکت در حوادث بعد از انتخابات به یک سال زندان و 74 ضربه شلاق محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به 37 ضربه شلاق تنزل یافت . این حکم در سی امین روز ماه شعبان توسط دایره اجرای احکام ساری اجرا شد.

2)      محمد علی حسن شیرازی، منصور میرزایی، محمد جواد حسامی، احمد چنگیزی، محمد علی شاهدی، رمضان علی نجاتی، محمد مهدی صدیقی، محمد حسین دهقانپور و علی قوچانی، اعضای کانون فرهنگیان یزد به اتهام های تبلیغ علیه نظام، فعالیت غیرقانونی از طریق سخنرانی و تشکیل جلسه، تجمع و صدور بیانیه و تحریک معلمان به اعتصاب غذا و تعطیلی کلاس از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب یزد به زندان محکوم شدند که حکم زندان آنها به مدت 5 سال تعلیق شده است.

3)       بهاء الدین ملکی، رامین زند نیا، علی قریشی، مختار اسدی، پیمان نودینیان، حیدر زمان، رضا حاتمی، کمال فکوریان، مصطفی سربازان، محمد صدیق صادقی، هیوا احمدی و عزت الله نصرتی و پرویز ناصحی در تاریخ 12/2/90  از سوی اداره اطلاعات کردستان احضار، بازجوئی و تهدید شدند. همچنین این افراد در تاریخ 22/3/1391 به شعبه 5 بازپرسی برای اخذ آخرین دفاع احضار شدند.

4)        محمد مهدی صدیقی از اعضای کانون صنفی فرهنگیان یزد در 2/3/89 به اداره اطلاعات و امنیت سپاه احضار و تا ساعت 23 همان روز مورد بازجوئی قرار گرفت.

5)        محمد توکلی، عضو کانون صنفی معلملن کرمانشاه 21 مرداد ماه 1391 به نهاد امنیتی احضار و تهدید به بازداشت شد.

6)       پیمان نودینیان٬ بهاالدین ملکی و رامین زندنیا، سه عضو انجمن صنفی معلمان کردستان شهریور ماه 1391  به شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عموعی و انقلاب شهرستان سنندج احضار شدند.

7)       عباس نظری، دبیر مدارس اهر 24 خرداد ماه 1391 به شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز احضار شد.

کمپین حمایت از معلمان دربند

شهریور ماه 1391