صدور احکام معترضین به خشکیدن دریاچه ارومیه همچنان ادامه دارد

محکومیت دو نفر از فعالین آذربایجان در دادگاه انقلاب تبریز

دو نفر از فعالین آذربایجانی بنامهای بهنام و بهرام جعفری در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز هرکدام به پنج میلیون ریال جزای نقدی محکوم شدند.

به گزارش هرانا، بهنام و بهرام جعفری در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی رحیم حملبر هر کدام به پنج میلیون ریال جزای نقدی محکوم شدند.

این دو فعال مدنی آذربایجان به همراه سه فعال دیگر به نامهای حسین اصل اریشتنابی، اکبر مهاجری و حسین میرزا خانی روز اول خرداد ماه ۱۳۹۱ و در جریان تجمع اعتراضی به خشکیدن دریاچهٔ اورمیه در شهر تبریز توسط مامورین اطلاعات دستگیر شده بودند.

این افراد پس از دستگیری به شعبه چهارم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز اعزام و توسط بازپرس شعبه مذکور (حسن هاشم‌زاده) تحت عنوان مجرمانهٔ اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور تفهیم اتهام شدند.

گفتنی است، بهنام و بهرام جعفری مضافا به اتهام مذکور اتهام تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی نیز منتسب شده بود. چهار نفر از این متهمان به استثنای حسین اصل اریشتنابی پس از بیست روز بازداشت در سلولهای انفرادی اداره اطلاعات تبریز با قرار وثیقه آزاد شده بودند.

دادگاه رسیدگی به اتهامات نام بردگان در شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز برگزار شده بود. دادگاه مذکور یک هفته پس از برگزاری همهٔ این فعالین مدنی آذربایجان را از اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور تبرئه کرده ولی بهنام و بهرام جعفری را از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی مقصر دانسته است.  بدین ترتیب حسین اصل اریشتنابی نیز بعد از تحمل سه ماه و ده روز حبس از زندان آزاد شده است.

مطالب مرتبط

حبس ۲ تا ۵ سال برای ارسال تصاویر یا فیلم به شبکه‌های خارج از کشور در لایحه تازه

در ماده نهم، این قانون شامل مواردی نیز می‌شود که پیش از تصویب آن رخ داده‌اند؛ موضوعی که با اصل ۱۶۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی و قانون مجازات اسلامی در تعارض است، زیرا قوانین کیفری نباید عطف به ماسبق شوند

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

مطالب پربازدید

مقاله