
عباس آخوندی وزیر پیشین مسکن و معاون اسبق سیاسی و اجتماعی وزیر کشور در گفت و گو با ماهنامه صنعت و توسعه، با اشاره به هجمه ها و حملاتی که علیه آیت الله هاشمی رفسنجانی، حجت الاسلام ناطق نوری و نیز سید حسن خمینی صورت گرفته گفت: اینگونه اقدامات با شعارهای مشارکت حداکثری و انتخابات آزاد و پرشور مغایرت دارد و باعث نگرانی است. حضراتی که الان این رفتارها را صورت میدهند و یا آقایانی که این حرکتها را میبینند و سکوت میکنند آیا فکر نمیکنند که در همواره روی یک پاشنه نمیچرخد و این شتر ممکن است درب خانه ی آنها نیز بخوابد؟
به گزارش بازتاب؛ وی با اشاره به عملکرد گروه های فشار در سال های گذشته گفت: داستان دو جنبه دارد. یکی نحوه ساماندهی این گروههای فشار است که دو حالت بیشتر وجود ندارد: یا مرکزیتی وجود دارد که این افراد را سازماندهی میکند و یا آنها خود سر هستند. در حالت اول، حداقل انتظار از هیات حاکمه برخورد با این مرکزیت و مجازات قانونی آنهاست. تا کنون کسی زیر بار مسئولیت سازماندهی متمرکز این گروهها نرفته است. حداقل روایت رسمی این است که این گروهها به صورت خودسر عمل می کنند. لیکن اگر چنین است، سؤال این است که چرا هیچ گاه مجازات نشده اند و هیچ گاه گزارش محکومیت این جریانها از رسانه های عمومی انتشار نیافته است تا موجب عبرت دیگران شود.
آخوندی با انتقاد شدید از سکوت شخصیت ها و نهادهای نظام در این باره گفت: نکته مهم تر نحوه برخورد سایر شخصیتها و گروه های اجتماعی درون حاکمیت با این وقایع است. آنان عملا اغلب تا کنون سکوت کرده اند و بدین وسیله به این اقدامات مشروعیت بخشیده اند. به عنوان مثال عده ای در مراسم شبهای احیا تلاش در اخلال در مراسم داشته اند و یا در مراسم روز قدس آقای هاشمی از سوی عده ای مورد تجاسر قرار گرفته اند. آیا آقای ناطق بدون دعوت آستان قدس در این مراسم حضوریافته است؟ اگر دعوت داشته است چرا آستان قدس رضوی رسما و به صراحت این تجاسر را محکوم نکرد؟ و چرا سایر مقامات رسمی روحانی اخلال در یک مراسم معنوی و رسمی که از سوی مقدس ترین نهاد مذهبی کشور منعقد شده بود محکوم نکردند؟ آیا مراسم روز قدس برگزار کننده ندارد؟ اگر دارد که دارد چرا هیچگاه تجاسر به یکی از شرکت کنندگان در راهپیمایی فارغ از موقعیت اجتماعی وی را محکوم نکرد؟ و چرا صدا وسیما که به هر مساله کوچکی می پردازد؛ با سکوت خود جلوی تکرار مکرر آن در آینده را نگرفت؟ مگر نه آنکه دعوت کنندگان در هر راهپیمایی حد اقل باید به سهم خود حرمت شرکت کنندگان را حفظ کنند؟ چرا آنان هیچ اطلاعیه ای صادر نکردند؟ همه¬ی اینها علامت های بدی است که به جامعه داده می¬شود.
وی با اشاره به بحث های مطرح در خصوص انتخابات ریاست جمهوری سال آینده گفت: من در جریان نگرانی هایی که همه شخصیتهای ملی کشور دارند هستم. مهم این است که آن اراده ای که باید نشان بدهد که ما در مقطعی هستیم که می خواهیم شکاف اجتماعی را پر کنیم و به نیروهای منتقد اجازه ورود آزاد می دهیم، هنوز چنین علامتی را به جامعه نداده است. لذا این دوستان، این افراد، این شخصیتها ضمن این که مرتب در حال رایزنی هستند اما مسئله اصلی¬شان این است که تا چه حد می توانند بطور مؤثر عمل کنند.
آخوندی افزود: اگر واقعا قرار است یک انتخابات آزاد و پرشور و مبنی بر قانون صورت بگیرد، قاعدتا اولین بحث این است که امنیت اجتماعی همه نیروهای منتقد تامین شود. این قضیه نشان می دهد که نگرانی این افراد تا حد زیادی به جاست. ضمن این که واقعا و طوری که من از رفتارشان متوجه می شوم، عمیقا نگران جمهوری اسلامی و ایران هستند ولی ضمنا حس می کنند هنوز اراده ای که بخواهد حضور آزادشان را تضمین بکند وجود ندارد یا حداقل تحقق خارجی پیدا نکرده است.
وی اصلی ترین مسئله حال حاضر را بررسی این موضوع دانست که آیا شرایط برگزاری یک انتخابات آزاد، رقابتی و همه شمول فراهم می شود یا نه. چرا که به گفته وی در غیر این صورت پیش دستی کردن و معرفی کردن یک فرد چه حسنی دارد؟!
عباس آخوندی در پایان، بازکردن فضای رسانه ای و ایجاد اجماع کلی پیرامون استقرار راه کارهای مدیریت کارآمد در جامعه را لازمه برون رفت از وضعیت فعلی دانست و گفت: چه نیروهای منتقد و چه نیروهایی که در پست های رسمی هستند، همه قبول کنند که اصلی ترین مسئله ی ما پر کردن شکاف اجتماعی است. همه قبول کنند که باید در واقع یک نوع سرمایه اجتماعی ایجاد کنیم و در برابر فشار خارجی به یک وحدت داخلی برسیم و اینکه کار باید به دست کاردان سپرده شود. این امر که بدون گفتگو حاصل نمی شود. نکته آخر اینکه بدون جلب اعتماد عمومی امکان پیشرفت وجود ندارد. اما این که گفته شد همه باید به همین وضع موجود تن در دهند، قاعدتا راه به جایی نخواهد برد