ملی مذهبی _ علی خامنه‌ای در سخنان خود به مناسبت ۳۴مین سالمرگ روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی اعتراضاتی که از شهریور گذشته آغاز شد را “اغتشاشات” و “آخرین تلاش دشمن برای ناامیدی مردم” خواند.
او با این ادعا که طراحی اعتراضات “در اتاق‌های فکر کشورهای غربی انجام گرفت” گفت: «طراحی جامعی هم انجام دادند. پشتیبانی مالی و رسانه‌ای و تسلیحاتی به وسیله دستگاه‌های امنیتی غربی انجام شد.»
خامنه‌ای با اشاره به ایرانیان خارج از کشور که در سطحی وسیعی به حمایت از ایرانیان داخل کشور برخاستند گفت: «پادویی آن را برخی عناصر خائنی که پشت به وطن کرده بودند انجام دادند. از اینجا رفتند و شدند مزدور و عامل دشمنان ایران، نه فقط دشمنان جمهوری اسلامی، بلکه دشمن ایران.»
رهبر جمهوری اسلامی می‌گوید: «یک عده‌ای هم پیاده‌نظام این‌ها بودند در داخل. این پیاده‌نظام ترکیبی از تعداد معدودی افراد مغرض و تعداد بیش‌تری آدم‌های غافل و احساساتی و جمعی هم اراذل و اوباش بود.»
جنبش “زن، زندگی، آزادی” پس از درگذشت مهسا (ژینا) امینی، دختر ۲۲ ساله سقزی در بازداشت گشت ارشاد در تهران در اواخر شهریور گذشته آغاز شد.
در حالی که جنبش از ابتدا نیز با سرکوب شدید همراه بود طولی نکشید که بسیاری از شهرها را فراگرفت و طیف وسیعی از مردم، به‌ویژه زنان و جوانان را به اعتراضات ضدحکومتی کشاند.
ایرانیان خارج از کشور نیز همگام با هم‌وطنان خود در داخل ایران پا به خیابان‌های کشورهای اروپا و سایر کشورها گذاشته و در اعتراضاتی علیه جمهوری اسلامی غرب را به چالش انتخاب بین منافع تجاری خود یا دفاع از مردم ایران در مقابل سرکوبگران کشاندند.
خامنه‌ای بدون آن که نگاهی به ریشه‌های اعتراضات بیافکند می‌گوید: «فکر همه جایش را کرده بودند. رادیو و تلویزیون‌های کشورهای خارجی بدون رودربایستی ساخت بمب دستی را به مردم یاد می‌دادند. حرکت مسلحانه را ترویج کردند با سلاح های قاچاق.»
به گواه فعالان حقوق بشری، صدها نفر در این اعتراضات کشته و دهها هزار نفر به زندان افکنده شدند. تا کنون هفت نفر از زندانیان به اتهام “محاربه” اعدام شده‌اند. بسیاری نیز در خطر اعدام قرار دارند.
جمهوری اسلامی تا به‌حال مسئولیت کشته شدن هیچ یک از معترضان را بر عهده نگرفته است.
خامنه‌ای بدون اشاره به کشته شدن معترضان سخن را به نیروهای خودی کشته‌شده در این خیزش می‌کشاند و می‌گوید: «اراذل و اوباش جوان دانشجو یا طلبه بسیجی را جلوی چشم مردم با شکنجه به قتل رساندند و شهید کردند.»
او ادامه می‌دهد: «خیال می‌کردند کار تمام شده است. طراحی آنها جوری بود که فکر می‌کردند کار جمهوری اسلامی تمام شده. فکر می‌کردند می‌توانند ملت ایران را به خدمت بگیرند. احمق‌ها باز هم اشتباه کردند و ملت را نشناختند.»
۳۴ سال از درگذشت خمینی گذشته و نگاهی به تحلیل‌ها از بیلان جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه حکومت نشان می‌دهد که جنبش “زن، زندگی، آزادی” چه تأثیر عمیقی در بازنگری به سیاست‌های حکومت گذاشته است.
اسلام سیاسی و سکولاریسم
مجتبی نجفی، تحلیل‌گر مسائل سیاسی ایران در یادداشتی به مناسبت سالمرگ خمینی ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ را یک “نقطه عطف” و “مرگ اسلام حکومتی” می‌داند.
او خمینی را نماینده واقعی اسلام حکومتی می‌خواند: «به خامنه‌ای نگاه نکنید. او نماینده هیچ گفتمانی نیست. او تداوم‌دهنده یک خوانش ویژه از اسلام است که هر چه زمان گذشت قهقرایی‌تر شد و نتوانست با تحولات زمانه خود را سازگار کند.»
نجفی در این یادداشت که در رسانه تحکیم ملت منتشر شده می‌نویسد: «محصول شکست اسلام سیاسی که خمینی نمایندگی می‌کرد رخت بربستن ذهنیت درهم‌تنیدگی اسلام و حکومت است.»
او ادامه می‌دهد: «شکست اسلام سیاسی راه را بر ایران سکولار، محل همزیستی مذهبی و غیرمذهبی با دولت عرفی باز می‌کند. هزینه این راه سنگین است. هنوز هم ادامه دارد. اما این شکست، ما را در یک مسیر تاریخی صحیح قرار داده. هزینه سنگین برای تحقق ایران شهروند‌مدار.»
