شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل با اعلام حمايت از آزادی‌خواهان سوری، گفت که مردم آزادی‌خواه ايران از مبارزات آزادی‌خواهانه مردم سوريه حمايت می‌کنند و حمايت‌های دولت ايران از رژيم بشار اسد ارتباطی با آنان ندارد
دعوت محمود احمدی نژاد، رييس جمهور ايران از بشار اسد، رييس جمهور سوريه برای شرکت در نشست سران جنبش عدم تعهد در ايران که با انتشار گزارش تازه‌ای از نقض حقوق بشر در سوريه همراه شده است، انتقاد فعالان حقوق بشری از جمله شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳ را در پی داشت. چرا که در صورت پذيرش اين دعوت، نخستين سفر بشار اسد در يک سال اخير و پس از بحران سوريه به کشوری ديگر در منطقه انجام خواهد شد.
اين در حالی است که کشورهای عربی،عضويت اين کشور را در اتحاديه عرب به حال تعليق در آورده اند و گزارش تازه‌ای به سفارش سازمان ملل متحد منتشر شده است که در آن ارتش و نيروهای امنيتی سوريه به عنوان مسئول نقض جدی حقوق بشر در دو ماه گذشته در اين کشور شناخته شده اند.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، شيرين عبادی، اولين بانوی مسلمان برنده جايزه صلح نوبل با اعلام حمايت از آزادی خواهان سوری، گفت که مردم آزادی خواه ايران از مبارزات آزادی خواهانه مردم سوريه حمايت می کنند و حمايت های دولت ايران از رژيم بشار اسد ارتباطی با آنان ندارد.
خانم عبادی با بيان اينکه خاندان اسد، نزديک به ۴۵ سال با استبداد بر کشور سوريه حاکم شده اند، گفت: “ميزان استبداد در سوريه به حدی است که حتی رژيم جمهوری را تبديل به موروثی کرده اند و بعد از حافظ اسد که در ظاهر و به نام رييس جمهور بود، پسرش بشار اسد، جانشين پدر شد.”
او گفت: “مردم سوريه خسته از استبداد ديرين و با خشم از سرکوب های متوالی حکومت، بالاخره کاسه صبرشان لبريز شد و دست به اعتراض های صلح آميزی زدند که متأسفانه پاسخ آنها گلوله و زندان بود.”
خانم عبادی گفت که با ادامه اعتراض های مردم، رژيم حاکم بر سوريه تانک ها را به خيابان آورد تا با کشتار بيشتر پايه های سلطنت موروثی خاندان اسد را مستحکم تر کند.
او با اشاره به حمايت اتحاديه عرب از مردم سوريه و توصيه اين اتحاديه به بشار اسد برای دست برداشتن از خشونت و برگرداندن حاکميت به مردم گفت: “در ميان کشورهای جهان فقط ايران است که به صراحت از بشار اسد حمايت می کند و آزادی خواهان سوری را مزدور غرب می نامد.”
خانم عبادی در ادامه با اشاره به سخن يکی از مقام های ايرانی که گفته است، سوريه خط قرمز حکومت ايران است، گفت که طی گزارش های متعدد سازمان ملل متحد، ايران برای سوريه نيرو، اسلحه و پول ارسال کرده است. او گفت که در صورت صحيح بودن اين خبر، اين اقدام می تواند بشار اسد را در سرکوب هر چه بيشتر مردم تقويت کند.
او در ادامه با اشاره به سفر کوفی عنان، نماينده سازمان ملل متحد برای حل اختلاف های سوريه به ايران و مذاکره با دولتمردان ايران در مورد طرح صلح خود برای سوريه، سؤال هايی را مطرح کرد: “نکته ای که تاکنون از نظر دورمانده اين است که چگونه يک چنين اشتباه فاحشی از سوی سياستمدار برجسته ای مانند آقای کوفی عنان سر زده است؟ آيا آقای کوفی عنان معتقد است که ايران حق دارد در امور داخلی سوريه دخالت کند و به همين دليل تصميم گرفته است تا به عنوان يکی از طرف های اختلاف با اين کشور وارد مذاکره شود؟ آيا ارسال نيروی نظامی و اسلحه به کشور ديگر جهت سرکوب مردم از ديد حقوق بين الملل و سازمان ملل متحد که آقای کوفی عنان سال ها رياست آن را بر عهده داشته، مجاز است که ايشان در مصاحبه های گوناگون عنوان می کنند برای جلب موافقت ايران با طرح صلح به تهران رفته است؟ آيا اساساً ايران حق دارد به کشوری ديگر، نيرو و اسلحه بفرستد؟ آيا اين امر دخالت در حاکميت ملی نيست؟ اگر کشور ديگری مرتکب اين عمل می شد و به آزادی خواهان ايرانی کمک می کرد، پاسخ رژيم ايران به آن کشور چه بود؟“
اولين بانوی مسلمان برنده جايزه صلح نوبل در پايان با ابراز اميدواری برای پيروزی مردم سوريه و به آرامش رسيدن آنان گفت که دنيا بايد بداند، نبايد به ناقضان حقوق بين الملل باج دهد و آقای کوفی عنان به جای آنکه به دخالت های ديگر کشورها مشروعيت بخشد بايد سعی در پايان آن داشته باشد.
