هم گرایی نیروهای سیاسی در ایران پساجمهوری اسلامی عمری به درازای جمهوری اسلامی دارد.
این کنش سیاسی گاه به طور موقت تحقق یافته و دستاوردهای مثبت و منفی اش را هم بروز داده وگاه علیرغم تلاش های بسیار ناکام و نافرجام مانده است.
افراد زیادی از طیف وسیعی از نیروهای سیاسی – هر یک از منظر خود – به این بحث پرداخته اند (هر چند جای خالی برخی گرایشات سیاسی دراین نوع مباحث بسیار مشهود و قابل تامل است).
در بخش ویژه پیش رو گزیده ای از این مباحث در اختیار خوانندگان عزیز قرار گرفته است. قطعا بوده اند مطالب و مقالاتی که از چشم ما دور ماندهاند.
اما مطالعه با حوصله و غور در این مجموعه میتواند ایدهها و افقهای خوبی فرا رویمان بگشاید.
این مجموعه باید حداقل به این سه سئوال پاسخ دهد که
الف- آیا اصلا همگرایی نیروها ضرورت دارد؟
ب – این هم گرایی باید بر اساس چه معیارهایی صورت گیرد و چه محدوده ای را دربر گیرد؟
پ – این هم گرایی باید چگونه تحقق یابد و به عبارت دقیق تر علاوه برتاکید بر ضرورت هم گرایی ، این امر نیازمند چه برنامه و مهندسی عملی است تا بتواند پیروزمندانه محقق شود و پروسه و پروژه ای ناکام نماند.
در این مجموعه ، مقالات زیر را خواهیم خواند:
1 – مقدمه و چرایی بحث
2 – تقی رحمانی – دموکراسی خواهی؛ محور “اتحاد در عمل”
3- رضا علیجانی – چرا همگرایی سیاسی ضروری است؟
4 – ویکتوریا آزاد – اپوزیسیون و اتحاد نیروها
5 – مسعود افتخاری – اجماع سیاسی، محال یا ممکن؟
6 – علی افشاری – الگویی برای رهبری موثر جنبش دموکراسی خواهی ایران
7 – علی افشاری – ملاحظاتی پیرامون اتحاد موثر اپوزیسیونلی
8 – حسین باقرزاده – بحران نمایندگی در اپوزیسیون و انتخابات آزاد
9 – مهران براتی – همه در تعیین سرنوشت کشور سهیماند
10 – بیژن حکمت – اول نقاط اشتراک و تمایز را شفاف کنیم
11 – منصور حکمت – مردم باید انتخاب کنند
12 – بابک داد – آسیبشناسی همکاری اپوزیسیون
13 – مهرداد درویشپور – ایران چلبیبردار نیست!
14 – م.راد – اپوزیسیون و اتحاد
15 – تقی روزبه – اتحاد و همکاری؛ چگونه و با کدام نیروها؟
16 – اکبر سیف – اوضاع اپوزیسیون خارج از کشور و راهکارهای مبارزه جمهوریخواهی
17 – حسن شریعتمداری – به دیالوگ ملی رونق دهیم
18 – رضا علیجانی – کنگره ملی تشکیل نخواهد شد
19 – کوروش عنایت – درباره اتحاد و همکاری اپوزیسیون
20 – کامبیز قائم مقام – اتحاد؛ از تئوری تا عمل
21 – گنج بخش – مشایخی – همایون – نقش جنبش سبز در همگرایی نیروها
22- م. مصطفوی – هم پیمان شویم! چرا جمهوری؟ چرا پیمان همبستگی؟
23- ناصر محمدی – شورای دموکراسی؛ راهکاری عملی برای همبستگی اپوزیسیون
24 – محمد ملکی – خودی و غیرخودی، مانع اتحاد در اپوزیسیون
25 – اسماعیل نوری علا – ممکنات و اثرات اتحاد برای دموکراسی
26 – مجتبی واحدی – باید کنگرهای با حضور همه مخالفان ایجاد شود
27 – شیدان وثیق – دو افسانهی سیاسی
28 – احمد هاشمی – گفتگوی سازمانیافته و هدفمند
پرونده شماره پنج: همگرایی نیروها
سایت ملی – مذهبی محلی برای بیان دیدگاههای گوناگون است