مقدمه ای بر بخش ویژه «همگرایی نیروها»

چرا بحث هم گرایی نیروها؟

هم گرایی نیروهای سیاسی در ایران پساجمهوری اسلامی عمری به درازای جمهوری اسلامی دارد.

این کنش سیاسی گاه به طور موقت تحقق یافته و دستاوردهای مثبت و منفی اش را هم بروز داده وگاه علیرغم تلاش های بسیار ناکام و نافرجام مانده است.

افراد زیادی از طیف وسیعی از نیروهای سیاسی – هر یک از منظر خود – به این بحث پرداخته اند (هر چند جای خالی برخی گرایشات سیاسی دراین نوع مباحث بسیار مشهود و قابل تامل است).

در بخش ویژه پیش رو گزیده ای از این مباحث در اختیار خوانندگان عزیز قرار گرفته است. قطعا بوده اند مطالب و مقالاتی که از چشم ما دور مانده‌اند.

اما مطالعه با حوصله و غور در این مجموعه می‌تواند ایده‌ها و افق‌های خوبی فرا روی‌مان بگشاید.

این مجموعه باید حداقل به این سه سئوال پاسخ دهد که

الف- آیا اصلا هم‌گرایی نیروها ضرورت دارد؟

ب – این هم گرایی باید بر اساس چه معیارهایی صورت گیرد و چه محدوده ای را دربر گیرد؟

پ – این هم گرایی باید چگونه تحقق یابد و به عبارت دقیق تر علاوه برتاکید بر ضرورت هم گرایی ، این امر نیازمند چه برنامه و مهندسی عملی است تا بتواند پیروزمندانه محقق شود و پروسه و پروژه ای ناکام نماند.

در این مجموعه ، مقالات زیر را خواهیم خواند:

1 – مقدمه و چرایی بحث

2 – تقی رحمانی – دموکراسی خواهی؛ محور “اتحاد در عمل”

3- رضا علیجانی – چرا همگرایی سیاسی ضروری است؟

4 – ویکتوریا آزاد – اپوزیسیون و اتحاد نیروها

5 – مسعود افتخاری – اجماع سیاسی، محال یا ممکن؟

6 – علی افشاری – الگویی برای رهبری موثر جنبش دموکراسی خواهی ایران

7 – علی افشاری – ملاحظاتی پیرامون اتحاد موثر اپوزیسیونلی

8 – حسین باقرزاده – بحران نمایندگی در اپوزیسیون و انتخابات آزاد

9 – مهران براتی – همه در تعیین سرنوشت کشور سهیم‌اند

10 – بیژن حکمت – اول نقاط اشتراک و تمایز را شفاف کنیم

11 – منصور حکمت – مردم باید انتخاب کنند

12 – بابک داد – آسیب‌شناسی همکاری اپوزیسیون

13 – مهرداد درویش‌پور – ایران چلبی‌بردار نیست!

14 – م.راد – اپوزیسیون و اتحاد

15 – تقی روزبه – اتحاد و همکاری؛ چگونه و با کدام نیروها؟

16 – اکبر سیف – اوضاع اپوزیسیون خارج از کشور و راه‌کارهای مبارزه جمهوری‌خواهی

17 – حسن شریعتمداری – به دیالوگ ملی رونق دهیم

18 – رضا علیجانی – کنگره ملی تشکیل نخواهد شد

19 – کوروش عنایت – درباره اتحاد و همکاری اپوزیسیون

20 – کامبیز قائم مقام – اتحاد؛ از تئوری تا عمل

21 – گنج بخش – مشایخی – همایون – نقش جنبش سبز در هم‌گرایی نیروها

22- م. مصطفوی – هم پیمان شویم! چرا جمهوری؟ چرا پیمان همبستگی؟

23- ناصر محمدی – شورای دموکراسی؛ راهکاری عملی برای همبستگی اپوزیسیون

24 – محمد ملکی – خودی و غیرخودی، مانع اتحاد در اپوزیسیون

25 – اسماعیل نوری علا – ممکنات و اثرات اتحاد برای دموکراسی

26 – مجتبی واحدی – باید کنگره‌ای با حضور همه مخالفان ایجاد شود

27 – شیدان وثیق – دو افسانه‌ی سیاسی

28 – احمد هاشمی – گفتگوی سازمان‌یافته و هدفمند

پرونده شماره پنج: هم‌گرایی نیروها

سایت ملی – مذهبی محلی برای بیان دیدگاه‌های گوناگون است

مطالب مرتبط

برای پاسخ به سوال اول در مورد این­که جامعه‌شناسی تشیع چه جایگاهی در آموزش عالی دارد لازم است به یک تعریف اجمالی از این مفهوم اشاره کنم. «شیعه‌شناسی شاخه‌ای از مطالعات اجتماعی است که مجموعه‌ای از مباحث جمعیت‌شناسانه، جامعه‌شناسانه، مردم‌شناسانه، مطالعات فرهنگی و اجتماعی را پوشش می‌­دهد که اندیشه‌های واقعی و موجود شیعیان را مطالعه می‌­‌کند.

:منازعه جمهوری اسلامی و غرب درآخرین گام به منازعه هسته ای رسیده است. ‫ادامه این راه پر تنش به کجا خواهد رسید؟بخش ویژه جدید سایت ملی - مذهبی مجموعه مقالاتی در این باره از دید صاحب نظران مختلف است.

:... راه حلی که هم به مطالبات آسیب دیدگان جنایت پاسخ دهد و هم معطوف به مصالح ملی، از چرخه تازه خشونت جلوگیری کند،کدام است؟ بخش ویژه جدید سایت ملی - مذهبی از این منظر، به این فاجعه پرداخته است.

مطالب پربازدید

مقاله