ملی مذهبی _ خامنه ای در انتخابات اخیر پائیز قدرت خود را دید. اما چرا دید؟
اول به دلیل مشارکت پائین مردم بود که حتی با حضور اصلاح طلبان به 50 درصد نرسید. نشان داده شد که اصلاح طلبان مرجعیت گذشته را ندارند. اگر چه آنان راه حل را درون نظام می بینند اما مردم چنین نگاهی ندارند. حتی شرکت آنان در انتخابات به دلیل باور به نظام نیست.
دلیل دوم به دلیل حذف کاندیدای مورد علاقه اش در دور دوم یعنی قالیباف بود.
اما شکست دوم برای او مهم تر است چرا که اصولگرایان هم راه و منافع خود را می روند که رهبری پدرسالار باید آن را نظاره کند.
آن هم اصولگرایانی که به دلیل سیاست خامنه ای بر مردم ایران با سرکوب حاکم شده اند.
جلیلی هرچند دانشگاهی اما بسیار دگم و خودرای است که در ادامه با خامنه ای کنار نمی آید.
او مانند احمدی نژادی غوغاگر نیست اما باسواد است و ذهن خمر سرخی دارد و ایده بازگشت به روستا را تبلیغ می کند یعنی تلفیقی ذهنی و آشفته از اقتصاد چین و ایده خمر سرخی که با باور مردم ایران همراه نیست، را باور دارد.
خامنه ای سیاست مداری مکار و با تجربه و سرکوب گر است این نگاه با جلیلی درگیری در آینده روی رهبری سوم و سیاست پیدا می کند.
خامنه ای در چاهی افتاده است که خودش کنده است. امروز سپاه به دو دسته تقسیم شده است: سپاه قدس قالیباف را ترجیح می داد اما سپاه و بسیج و دولت فعلی، جلیلی را ترجیح می دهند.
باید دید پدرسالار چگونه این اختلاف را حل می کند.
اما حل اختلاف اگر به نفع جلیلی نباشد پزشکیان را رئیس دولت می کند که اصلاح طلبی میانه رو است اما مانند برخی اصلاح طلبان جبهه اصلاحات دورغ گو نیست. طرفدار مصالحه با غرب است و هم با سیاست فعلی نظام در امور داخلی اختلاف دارد. اگر چه پزشکیان گفته است که خط قرمزش موضع رهبری خواهد بود اما این اعلام وفاداری در عمل با مشکل روبرو می شود.
شکست پدرسالار و فقیهی که نتوانست جریان بروکرات سپاهی به وجود بیاورد هم در دوره احمدی نژاد خود را نشان و هم در دوره فعلی با شکست قالیباف خود را نشان داد.
نظام پزشکیان را برای بالا بردن مشارکت قبول کرد اما نشد. امروز اگر رهبری به پرشکیان تن دهد مانند سال 1376 نیست که اصولگرایان قبول کنند.
پس آمدن هر کدام از این دو به مقام ریاست هم برای سیاست های خامنه ای و هم برای تعیین رهبری سوم چالش خواهد داشت. اگر چه شاید ریاست جلیلی این چالش را بیشتر کند.
آن هم نظامی که از چشم مردم افتاده است و با سرکوب و مجبوریت و مکاریت ادامه می دهد.
دور دوم انتخابات در جمعه آینده چه نتیجه ای را نشان خواهد داد؟
این نوشته صرفا یک تحلیل ست نه موضع گیری
