بیش از۱۳۰۰ روز از حصرغیرقانونی رهبران جنبش سبز گذشته است. دراین مدت هیچ کدام از مراجع ذی‌صلاح قانونی نسبت به تعیین تکلیف این حصراقدامی نکرده اند. پیش ازانتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری ایران، در برخی محافل غیررسمی عنوان می شد که این حصر با دستور«شورای‌عالی امنیت ملی» صورت گرفته است. اما پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری ایران که مطالبات جامعه و رای دهندگان به سمت آزادی زندانیان سیاسی و این سه رهبر جنبش سبز متمایل شد و مردم ایران درجشن‌های خیابانی پس ازانتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲، یک‌پارچه درخیابان‌ها فریاد«آزادی زندانیان سیاسی» و«رفع حصر» را سر دادند، اعلام شد که شورای‌عالی امنیت ملی، فرمان حصر را صادر نکرده است و مسئولیت مستقیم این حصرغیرقانونی برعهده رهبرجمهوری اسلامی ست. این درحالی بود که حسن روحانی در مناظرات انتخاباتی و میتینگ‌های سیاسی پیش از انتخابات، به صراحت از «آزادی زندانیان سیاسی» و «رفع حصر» از رهبران جنبش سبز سخن رانده بود.
این حصرغیرقانونی درحالی هزار و سیصدمین روز خود را طی می کند که«میرحسین موسوی» و«زهرا رهنورد»، درمنزل خود در حبس اجباری هستند، امکانات ارتباطی آنها مسدود است و ملاقات با دختران‌شان نیز تحت تدابیر شدیدامنیتی و تحت نظر ماموران انجام می شود و هرلحظه بیم آن وجود دارد که با توجه به عدم دسترسی این دو رهبرجنبش سبز به امکانات پزشکی، اتفاق ناگوار وغیرقابل جبرانی به وقوع بپیوندد. هم‌چنین«مهدی کروبی» دبیرکل حزب اعتماد ملی نیز به مدت سه سال درمکان نامعلومی نگهداری می شد که خانواده وی امکان و اجازه اطلاع رسانی درباره مکان حصر وی را نداشتند. اما پس از گذشت دوسال از بی خبری جامعه از مکان حصر مهدی کروبی، چندی پیش، عکسی منتشرشد که نشان از محل حصر«مهدی کروبی» داشت؛ آپارتمان سه طبقه سفید رنگ درحاشیه بزرگ راه صدر تهران روبروی مسجد کربلا. درعکس آشکار بود که پنجره های این واحد آپارتمانی با روکش آهنی ضخیم پوشانده شده است وامکان بهره مندی«شیخ محصور» را از نورآفتاب و هوای آزاد مسدود کرده اند.«مهدی کروبی» به مدت سه سال در دو واحد آپارتمانی در میدان هفت تیر و بزرگ‌راه صدر دریک اتاق کوچک محبوس بود؛ به طوری‌که ارتباط وی با بیرون از این اتاق، تنها با یک آیفون نصب شده بر دیوار امکان‌پذیر بود. درشرایطی که روزهای زیادی بارها تماس می گرفت، اما دری گشوده نمی شد.
حصراین یار مردم دراتاقی کوچک بدون امکانات اولیه بهداشتی و حقوق اولیه یک زندانی، عوارض زیاد جسمانی را برای وی ایجاد کرد. به طوری که طی مدتی به دلیل در دسترس نبودن نور آفتاب، بدن وی دچار کمبود«ویتامینD» شد وعوارض نارسایی جسمانی کم کم در وی پدیدار شد. هم‌چنین به علت عدم دسترسی«کروبی» به هوای آزاد، وی دچار بیماری حاد تنفسی شد و علاوه براین‌ها پدیدارشدن مشکلات گوارشی و درد مفاصل زانو نیز طاقت جسمانی او را محدود کرد، با تلاش پزشکان معتمد وزارت اطلاعات و خانواده،«شیخ محصور» مدتی ست که به منزلی درجماران منتقل شده و دوران حبس خود را در ساختمانی دیگر می گذراند. اما آثار سه سال حصرِ بدون دسترسی به هوای آزاد، نورآفتاب، امکانات اولیه پزشکی و بهداشتی و… هم‌چنان در بدن وی نمایان است و او را آزار می دهد. متن کامل مصاحبه سحام در مورد آخرین وضعیت کروبی به شرح زیر است:
خانم کروبی پاسخ داد:
سه سال و هفت ماه از آغازحصر گذشته و همان‌طور که هم‌وطنان عزیزمان می‌دانند، همسرم سه سال از این زمان را در مکانی غیراز منزل مسکونی‌شان سپری کردند. نگهداری دریک آپارتمان اداری فاقد امکانات لازم و نیز محرومیت از نورآفتاب و هوای تازه، سلامت ایشان را به‌طورجدی به خطر انداخت. در یک‌سال گذشته، چندعمل جراحی داشتند. در۴هفته گذشته، درکنار درد شدید زانو، بیماری«زونا» که منشا اصلی اش ضعف شدید جسمی بوده را تحمل کردند. روند درمان درحصر پیگیری می شد تا این‌که به تشخیص پزشک محترم اطلاعات و درخواست خانواده نسبت به نگرانی داخلی و گوارشی شان به بیمارستان منتقل شدند. الان روند درمانی آقای کروبی در بیمارستان توسط متخصصین مورد اعتماد خانواده، درحال انجام است. شرایط جسمی شان خیلی آسیب دیده، اما شرایط روحی شان عالی است، به تعبیرخودشان بیش از هر زمانی خدا را از انتخاب این مسیر شاکرند.
برخورد ماموران در روند درمان چگونه بوده و هست؟
مشکلی دراین زمینه نداشتیم. دراین مورد باید بگویم که مقامات و ماموران امنیتی خللی در روند درمانی و انتقال به بیمارستان ایجاد نکردند. همکاری این مجموعه با تیم پزشکی مورد نظر خانواده هم خوب بوده است.
در مورد شرایط حصر بگوئید، آیا از زمان به قدرت رسیدن «دولت تدبیروامید» تغییری در شرایط حصر مثلا ملاقات ها، دسترسی به تلفن و دیگر حقوق یک زندانی ایجاد شده؟
واقعیتش تغییر محسوسی درحصر ایجاد نشده و روال همچون گذشته است. درحق برخورداری از حقوق یک زندانی هم تغییری ایجاد نشده. اگراطلاع رسانی نکردیم، بدین جهت بوده که تغییر ایجاد نشده. اگر تغییری ایجاد شود، حتما توسط خانواده اطلاع رسانی می شود. واقعیتش این است که تغییر دولت تاکنون تاثیراساسی در وضعیت حصر نداشته. ظاهرا حصر و حبس های غیر قانونی اولویت دوستان دولتی نیست. تغییرات اندک، مانند همکاری در روند درمان و یا انتقال به بیمارستان مانند این بار، محصول تغییر فضای کشوراست. درارتباط با اصل حصر و حبس غیر قانونی، تاکنون هیچ کس مبنای قضائی آن را به ما اعلام نکرده وانتظار جامعه و خانواده درارائه مستندات این حبس و حصر بلامدت، حتی ازسوی رئیس و دبیرشواری‌عالی امنیت ملی فعلی هم انجام نگرفته. ملاقات فرزندان هفته ای یک‌باراست.«حسین آقا» به تشخیص آقایان، هنوزاز ملاقات پدرشان محروم اند، البته امروز در بیمارستان اجازه ملاقات یافتند.
یک‌سال از زمام‌داری دولت تدبیروامید گذشته و جامعه هنوز درانتظارعمل به وعده های داده شده آقای روحانی درایام انتخابات است. دریک‌سال گذشته، دولت در برخی از حوزه ها موفق عمل کرده، اما برخلاف انتظارجامعه در امورمدنی و سیاسی به شدت منفعل بوده است. بارزترین نمونه آن نیز«تداوم حصر» است. به نظر شما دلیل این انفعال چیست؟
به نظر می رسد تمرکز دولت درحل و فصل موضوع هسته ای و روابط کشور درعرصه های بین المللی است؛ لذا درکنار تلاش‌های بین المللی شان، کاستی‌های جدی در داخل مشاهده می شود. الان قصد ندارم به این موضوع بپردازم، اما دریک جمله باید بگویم که حقوق و آزادی های سیاسی و مدنی مردم، تاکنون اولویت مقامات قوه مجریه نبوده.
بعضا در جامعه شایعاتی مبنی بر ملاقات برخی مقامات دولت یا شورای عای امنیت ملی با عزیزان در حصر مطرح می شود. آیا این اخبار صحت دارد؟
نه؛ اصلا صحت ندارد.
