طی سالهای گذشته دامنه اعتراضات صنفی فرهنگیان نسبت به وضعیت نابسامان شغلی و اقتصادی، طیف وسیعی از بدنه آموزش و پرورش را در برگرفت و قوانین متعددی در خصوص مشکلات معلمان به تصویب مجلس رسید اما معلمان با تبعیضات گسترده در نحوه اجرا قوانین روبرو هستند.
در آستانه بازگشایی مدارس، معلمان معترض بار دیگر در مقابل مجلس دست به تجمع زدند. پیش از این معلمان اعلام کرده بودند که اگر اعتراضات آنان نسبت به وضعیت استخدامی و حقوقی آنها مورد توجه قرار نگیرد اوایل مهرماه دست به اعتصاب سراسری خواهند زد.
این فراخوان در هفته های گذشته بر روی فیس بوک و رسانه های اجتماعی در اعتراض به فقر، گرانی و دستمزدهای پائین معلمان، کارگران و کارمندان به نمایش گذاشته شد و شورای مرکزی تشکل های صنفی معلمان نیز در نشستی در اول مرداد ماه با صدور بیانیه به این موضوع اشاره کردند.
مجلس هشتم قانوني را براي استخدام معلمان در وزارت آموزش و پرورش تصويب كرد كه بيش از چهل هزار معلم داراي شرايط در اين وزارتخانه استخدام شدند اما بسیاری از معلمان حق التدريسي و شركتي و همچنین مربيان پيش دبستاني با سابقه سالها فعالیت آموزشی تاکنون نتوانسته اند مشمول این قانون استخدامی گردند. لطف الله فروزنده معاون پارلمانی رئیس جمهوری با اشاره بر کسری بودجه پنج هزار میلیاردی آموزش و پرورش گفته است که وزارت اموزش و پرورش نمی تواند دویست هزار معلم متقاضی را در آموزش و پرورش استخدام کند.
همچنین حمیدرضا حاجیبابایی، وزیر آموزش و پرورش معتقد است که امروز معلمان دنبال تحول بنیادین و آموزش قرآن هستند و مسائلی مثل مشکلات معلمان حقالتدریس وجود ندارد و در کشور کمبود معلم نداریم.
این در حالی است که نادر قاضیپور، نماینده مردم ارومیه، گفته است که معلمان حقالتدریسی معترض، ده سال در آموزش و پرورش کار کردهاند اما در حق آنها ظلم شده و اکنون بلاتکلیف هستند.
طی سالهای گذشته دامنه اعتراضات صنفی فرهنگیان نسبت به وضعیت نابسامان شغلی و اقتصادی، طیف وسیعی از بدنه آموزش و پرورش را در برگرفت و قوانین متعددی در خصوص مشکلات معلمان به تصویب مجلس رسید اما معلمان با تبعیضات گسترده در نحوه اجرا قوانین روبرو هستند. از همین رو معلمان حق التدریسی، مربیان تربیتی و پیش دبستانی، معلمان شرکتی و …هرازگاهی دست به تجمع های اعتراضی در مقابل خانه ملت می زنند تا شاید صدا و مطالبات آنها از طریق نمایندگان مجلس به گوش مسئولین حکومتی برسد.
یکی از معلمان حق التدریسی معترض در خصوص علت تجمع در مقابل مجلس به سایت ملی‑مذهبی می گوید: “در هیچ کجای دنیا وضعیت معلمان تا به این حد اسف بار نیست. هر سال صحبت از تصویب قوانین جدید در جهت بهبود وضعیت معلمان می شود اما بعد از وعده و وعیدها دوباره سر جای اولمان هستیم. هشت سال در مدارس تهران با کمترین دستمزد و مزایا به قول خودشان به شغل شریف معلمی مشغول بوده ام اما باز می گویند شرایط استخدام را ندارم! گرانی و تورم بیداد می کند و حاصل آن فقر و بدبختی برای قشر معلمان است. البته معلمانی که در استخدام آموزش و پرورش هستند شرایط بهتری دارند و حداقل دغدغه بیکاری را ندارند اما من که حق التدریس هستم مزایایی شامل حالم نمی شود و امنیت شغلی ندارم…هر بار هم که لب به اعتراض باز می کنیم یا اخراج می شویم یا وصلش می کنند به سیاست و نیروهای خارجی! وزیر آموزش و پرورش می گوید که معلم حق التدریسی نداریم. پس من و امثال من که به شکل حق التدریس مشغولیم جزو چه گروهی قرار می گیریم؟”
وی ادامه می دهد: “هربار که تجمع می کنیم تا مطالباتمان را با نمایندگان در میان بگذاریم تا شاید آنها بتوانند کاری برای ما انجام دهند، دور و برمان پر می شود از افراد لباس شخصی که مشغول گرفتن عکس هستند. بخاطر همین هم معلمان می ترسند جلوی مجلس بیایند. حتی اجازه فعالیت صنفی نداریم و برخی از معلمان که می خواهند جلسه ای برای پیدا کردن راه حلی برای مشکلاتمان بگذارند تهدید و بازداشت می شوند….”
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در اکتبر 1966 یعنی 44 سال پیش توصیه نامه یی را برای ارج نهادن به مقام و منزلت معلم تدوین کرد. ایران عضو رسمی یونسکو است و شورای عالی آموزش و پرورش باید در تدوین اسناد تحولی مفاد این توصیه نامه و دیگر توصیه های این نهاد آموزشی و فرهنگی را لحاظ کند.
عنوان معلم در این سند به همه کسانی اطلاق می شود که مسوولیت آموزش دانش آموزان را برعهده دارند و همه معلمان مراکز دولتی و غیردولتی از مربیان مهد کودک تا دوره متوسطه و همچنین هنرآموزان مدارس فنی و حرفه یی را در برمی گیرد. مراد از منزلت توجه به جنبه معنوی شغل معلمی و احترام و قدردانی از معلمان و توجه به استاندارد های مادی یعنی دستمزد و مزایای شغلی مناسب، امنیت شغلی و تامین اجتماعی برای معلمان است.
بر اساس مفاد این توصیه نامه دغدغه اصلی دولتمردان کشورهای جهان توجه خاص به این قشر فرهنگی و رفع مشکلات آنان بوده است اما رویکرد ایران به مطالبات صنفی معلمان قربانی رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته و سالها صاحبان قدرت نسبت به مسائل و مشکلات این قشر خدمتگزار بی اعتنا هستند.
عمده ترین مسئله جامعه معلمان تبعیض فاحش وضعیت شغلی معلمان و دخالت نیروها و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در امور آنان است. برخورد مسئولین نسبت به دغدغه و مطالبات صنفی معلمان چیزی جز تعلیق از خدمت، محرومیت از تدریس و اخراج، احضار و بازجویی و بازداشت، صدور احکام تعزیری یا تعلیقی و پرونده های مفتوح برای معلمان در بر نداشته است.
هم اینک تعدادی از معلمان به جرم طرح مطالبات صنفی معلمان در چارچوب قانون در حبس به سر می برند.
رسول بداقی عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان در دهم شهریور ماه 88 پس از احضار به اداره آموزش و پرورش اسلامشهر بازداشت و سپس در دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام و تبانی و تجمع به قصد برهم زدن امنیت ملی به شش سال حبس تعزیری و پنج سال محرومیت از فعالیتهای اجتماعی محکوم شد. این فعال مدنی در کنار محرومیت از حقوق ابتدایی یک زندانی، مدتی پیش حکم اخراج خود از آموزش و پرورش را دریافت نمود. وی در حالی در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است که علی رغم سپردن وثیقه نتوانسته به مرخصی بیاید. همسر این معلم دربند در تماس خبرنگار ملی‑مذهبی تنها به این نکته اشاره می کند که دیگر چیزی برای گفتن نمانده، با مرخصی او موافقت نمی کنند…
عبدالله مومنی معلم محبوس در بند 350 خردادماه 88 سال بازداشت شد و در دادگاه های نمایشی به تحمل چهار سال و یازده ماه حبس محکوم شد. وی علیرغم مشکلات شدید جسمانی تاکنون موفق به آمدن مرخصی نشده است و بارها در زندان مورد بازجویی های مکرر قرار گرفته است.
محمد داوری دیگر معلم دربند است که در تجمع های اعتراضی معلمان در اسفند سال 85 بازداشت و محاکمه شد. او ابتدا به پنج سال حبس محکوم شد اما پس از یک سال زندان به دلیل شرکت در تجمع های اعتراضی معلمان به یک سال حبس دیگر هم محکوم شد و میزان حبس او به شش سال افزایش یافت.
محمود باقری با حکم نه سال و نیم حبس تعزیری، محمد علی آگوشی، معلم بازنشسته با حکم ده سال حبس همراه با تبعید به زاهدان در زندان بسر می برند.
عبدالرضا قنبری، آموزگار دربند مدارس پاکدشت و مدرس دانشگاه، در دی ماه 88 در دفتر دبیرستان مدرس در حصار امین پاکدشت توسط گروهی از مأموران وزارت اطلاعات، بازداشت و به بند 209 در زندان اوین منتقل شد. وی توسط شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی صلواتی، محاکمه و با اتهاماتی از جمله ارتباط با گروه های معاند و رسانه های خارج از کشور و شرکت در اعتراضات ششم دی ماه 88 (عاشورا)، به اعدام محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر مورد تایید قرار گرفت و درخواست عفو وی از سوی کمیسیون عفو و بخشودگی دادگستری کل استان تهران رد شد. هاشم شعبانینژاد و هادی راشدی دو معلم دربند دیگر هستند که حکم اعدام برای آنها صادر شده است.
همچنین به گزارش کمپین حمایت از معلمان دربند شاهو حسینی، عبدالواحد معروفزاده، مولود خوانچه زرد، علی بشارتی، مظفر شریفی، رزگار شریفی، علی اکبر باغانی، محمود بهشتی لنگرودی، مختار اسدی، امیر یقین لو، محمد جمال هیکی، علیرضا هاشمی، احمد مدادی، باقر فتحعلی بیگی، زهرا حاتمی، علی نجفی، اصغر محمدخانی، سعید جهان آرا، الیاس طالبی، محسن جلدیانی، جعفر ابراهیمی ازندریانی، توفیق مرتضیپور، محمد فرجیان، محمدعلی شیرازی، معصومه دهقان، معلم بازنشسته و همسر عبدالفتاح سلطانی، حسین طرقی جعفری، محمدرضا رضایی گرگانی دارای پرونده مفتوح هستند.
اسماعیل عبدی، آموزگار ریاضی دبیرستان و کنشگر صنفی فرهنگیان به اتهام مصاحبه درباره وضعیت آموزش و پرورش و معلمان دربند به ده سال زندان تعلیقی محکوم شد.
سیاوش اسلامی، عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ساری و فعال صنفی با 24 سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش به یک سال زندان و 37 ضربه شلاق محکوم شد که حکم شلاق وی یک روز پیش از ماه رمضان در سال گذشته و درحالی که روزه بود، اجرا شد.
نبی الله باستان، فعال صنفی و دبیر ادبیات دبیرستان های استان چهارمحال و بختیاری همزمان با پایان دوران محکومیت خود طی ابلاغ حکمی از آموزش و پرورش اخراج شد.
هاشم خواستار یکی دیگر از این فعالان حقوق معلمان است که در انتظار حکم جدید دادگاه است این در حالی است که به تازگی دوران محکومیت دو ساله خود را به پایان رسانده است. مهندس هاشم خواستار دبیربازنشسته و عضو کانون صنفی معلمان مشهد است که در نخستین سال های آغاز به کار نهاد های صنفی فرهنگیان ، کانون صنفی منطقه 6 مشهد را براه انداخت. او در اعتراض های سال 85 بازداشت و در دادگاه به زندان تعلیقی محکوم شد. وی بار دیگر پس از انتخابات سال 88 بازداشت و دردادگاهی بدون وکیل به شش سال زندان محکوم گردید حکمی که در دادگاه تجدید نظر به دوسال کاهش یافت. هاشم خواستار پس از گذراندن دوران محکومیت خود 45 روز به شکل غیرقانونی در زندان نگه داشته شد.
گفتنی است، کانون صنفی معلمان ایران در سال 78 تاسیس شد. سه سال پس از تاسیس، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران شکل گرفت که از همان زمان این نهاد فراگیر مدنی با تنش های زیادی دست به گریبان بود. اعضای این کانون همواره در طرح مسائل و مشکلات معلمان با برخوردهای امنیتی و پلیسی مواجه شدند.