ملی مذهبی _ نگرانی‌ها برای اعدام سه زندانی زن سیاسی؛ شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی همچنان ادامه دارد. سازمان عفو بین‌الملل طی یک درخواست “اقدام فوری” از غلامحسین محسنی اژ‌ه‌ای رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران خواسته تا فورا حکم اعدام شریفه محمدی را لغو و او را بدون قید و شرط آزاد کند.
به گزارش دویچه وله، این سازمان حقوق بشری همچنین خواهان آن شده تا قوه قضاییه ایران دستور “تحقیقات مستقل، موثر و بی‌طرفانه در مورد اتهام شکنجه” این زندانی سیاسی را صادر کند.
عفو بین‌الملل همچنین خواسته تا تمام احکام اعدام معلق شده و روندی با هدف لغو مجازات اعدام در ایران آغاز شود.
شریفه محمدی ۴۵ ساله ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲ به اتهام “تبلیغ علیه نظام” و عضویت در گروه کومله در منزل خود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال موقت به زندان سنندج، به زندان لاکان رشت برده شد. او تیرماه ۱۴۰۳ توسط دادگاه انقلاب ایران به اعدام محکوم شد.
یک منبع نزدیک به خانواده او تأکید کرده که محمدی تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکل‌های کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی با گروه کومله ندارد.
کفالت سیاسی سه زندانی
هم‌زمان شاخه آلمان سازمان pax christi که نهادی بین‌المللی وابسته به کلیسای کاتولیک است و در زمینه صلح فعالیت می‌کند، کفالت سیاسی سه زندانی سیاسی زن محکوم به اعدام؛ شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی را بر عهده گرفته است.
شاخه آلمان این سازمان گفته کفالت سیاسی این سه زندانی را به درخواست بهروز اسدی، فعال حقوق بشر ساکن آلمان و جامعه بین‌المللی حقوق بشر در آلمان IGFM پذیرفته است. پیشتر نیز اسقف “کوهل‌گراف” و “مالو دِرِیِر” وزیر سابق، کفالت سیاسی چندین زندانی در ایران از جمله این سه زن را پذیرفته بودند.
وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار)، اهل سنندج است . او در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات با خشونت و تیراندازی هنگام بازگشت از کرمانشاه در ورودی سنندج بازداشت شد. وی پس از ۱۳ روز بازداشت در سنندج، به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و تحت فشار و شکنجه برای اعتراف اجباری قرار گرفت و پس از ۵ ماه نگهداری در سلول انفرادی، در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین انتقال یافت.
پخشان عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲، توسط مأموران وزارت اطلاعات در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین که تحت کنترل این وزارتخانه است، منتقل شد. او به مدت پنج ماه در سلول انفرادی بدون دسترسی به وکیل و خانواده نگه داشته شد.
به گفته منابع مطلع، پخشان عزیزی در این مدت تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته است. مأموران بازجویی بارها به او گفته‌اند که “حق زندگی ندارد” و تهدید کرده‌اند که او را اعدام خواهند کرد. همچنین او را در معرض خشونت‌های جنسیتی قرار داده‌اند تا او را مجبور به “اعترافات اجباری” درباره ارتباط با گروه‌های مخالف کُرد کنند، اتهامی که او بارها رد کرده است.
