دبیرکل سازمان ملل، زن‌کشی را اپیدمی توصیف کرد

گزارش سازمان ملل از زن‌کشی‌ها در سال ۲۰۲۳؛ هر ۱۰ دقیقه یک زنی کشته می شود

ملی مذهبی _ دوشنبه ۲۵ نوامبر/۵ آذر مطابق با روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، بخش زنان سازمان ملل و دفتر دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل (UNODC) گزارش سالانه زن‌کشی در جهان را تحت عنوان «زن‌کشی در سال ۲۰۲۳: برآوردهای جهانی از زن‌کشی به‌دست شریک عاطفی/اعضای خانواده» منتشر کرد. این گزارش نشان می‌دهد زن‌کشی به عنوان خشن‌ترین شکل خشونت به زنان و دختران همچنان به‌طور گسترده در جهان وجود دارد به نحوی که هر ده‌ دقیقه یک زن یا دختر به‌دست شریک عاطفی یا یکی از اعضای خانواده‌اش کشته می‌شود.

نکات اصلی گزارش سازمان ملل از زن‌کشی در سال ۲۰۲۳

سازمان اعلام کرده است که بر اساس آمارهای جهانی خطرناک‌ترین مکان برای یک زن خانه اوست. خانه‌ جایی‌ست که اکثریت زنان آن‌جا به‌دست مردان به قتل می‌رسند.

طبق آمارهای ثبت‌شده در سال ۲۰۲۳، ۸۵ هزار زن در جهان عامدانه و به‌دست مردان کشته شده اند.

۶۰ درصد از زن‌کشی‌ها به‌دست شریک عاطفی یا یکی از اعضای نزدیک خانواده انجام شده است.

هر روز نزدیک به ۱۴۰ زن و دختر در سراسر جهان به دست شریک عاطفی یا یکی از اعضای خانواده خود کشته می‌شوند، یعنی هر ده دقیقه یک زن.

در سال ۲۰۲۳ قاره آفریقا بالاترین نرخ زن‌کشی مرتبط با شریک عاطفی و خانواده را ثبت کرده است. پس از آفریقا، آمریکای شمالی و جنوبی و اقیانوسیه قرار دارند. در اروپا و آمریکا، اکثریت زنان کشته‌شده در محیط خانگی (۶۴ درصد در اروپا و ۵۸ درصد در آمریکا) به‌دست شریک عاطفی اعم از شوهر، نامزد، پارتنر یا دوست‌پسر خود به قتل رسیده اند، در حالی که در دیگر نقاط جهان، اعضای خانواده عامل اصلی این جنایات بوده‌اند.

علاوه بر آمارهای نگران‌کننده، نبود داده‌های منسجم و جامع همچنان یک چالش اساسی است: در سال ۲۰۲۳ فقط ۳۷ کشور داده‌های مرتبط با زن‌کشی به‌دست شریک عاطفی یا اعضای خانواده را گزارش داده اند. این رقم در سال ۲۰۲۰، ۷۵ کشور بوده و به این معنی‌ست که کشورها بیشتر و بیشتر از ثبت و گزارش داده‌های مرتبط با جان زنان خودداری می‌کنند.

مقام‌های سازمان ملل درباره این آمارها چه می‌گویند؟

سازمان ملل متحد علاوه بر تأکید بر این‌که شکاف در داده‌ها، اقدام‌های نظارتی و تلاش برای اعمال پاسخگویی در قبال این جنایات را مختل می‌کند، خواهان اقدام فوری کشورهاست.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، در پیام خود به مناسبت این روز، زن‌کشی را اپیدمی توصیف کرد و گفت:
اپیدمی خشونت علیه زنان و دختران مایه شرمساری بشریت است. جهان باید به این فراخوان پاسخ دهد. ما به اقدام فوری برای عدالت، پاسخگویی و حمایت از فعالیت‌های مدنی نیاز داریم.

نیارادزای گومبونزواندا، معاون مدیر اجرایی زنان سازمان ملل در این‌باره گفت: «آنچه داده‌ها به ما می‌گویند این است که حوزه‌های خصوصی و خانگی زندگی زنان، که باید امن‌ترین مکان برای آنها باشد، همان جایی است که بسیاری از آنان در معرض خشونت مرگبار قرار می‌گیرند.»

سیما بحّوث، مدیر اجرایی زنان سازمان ملل هم تأکید کرد:
خشونت علیه زنان و دختران اجتناب‌ناپذیر نیست؛ این یک بحران قابل پیشگیری است. ما به قوانین قوی، جمع‌آوری داده‌های دقیق‌تر، پاسخگویی بیشتر دولت‌ها، فرهنگ بدون تسامح نسبت به خشونت، و تأمین مالی بیشتر برای سازمان‌های حقوق زنان و نهادهای مربوطه نیاز داریم. با نزدیک شدن به سی‌امین سالگرد اعلامیه پکن و پلتفرم اقدام در سال ۲۰۲۵، زمان آن است که رهبران جهان با جدیت و فوریت عمل کنند و منابع لازم را برای پایان دادن به این بحران فراهم کنند.

غاده والی، مدیر اجرایی UNODC هم افزود:
گزارش جدید زن‌کشی نیاز فوری به نظام‌های عدالت کیفری قوی را نشان می‌دهد که مرتکبان را پاسخگو کنند و حمایت کافی از بازماندگان، از جمله دسترسی به سازوکارهای امن و شفاف گزارش‌دهی، فراهم کنند. در عین‌حال، ما باید با تعصب‌های جنسیتی، عدم تعادل‌های قدرت، و هنجارهای مضر که خشونت علیه زنان را تداوم می‌بخشند، مقابله کنیم. با آغاز کارزار ۱۶ روز فعالیت علیه خشونت در امسال، اکنون زمان آن است که برای حفاظت از جان زنان اقدام کنیم.

این گزارش همزمان با آغاز کارزار سالانه «۱۶ روز فعالیت علیه خشونت» منتشر شد که از ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر ادامه دارد.

مطالب مرتبط

حبس ۲ تا ۵ سال برای ارسال تصاویر یا فیلم به شبکه‌های خارج از کشور در لایحه تازه

در ماده نهم، این قانون شامل مواردی نیز می‌شود که پیش از تصویب آن رخ داده‌اند؛ موضوعی که با اصل ۱۶۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی و قانون مجازات اسلامی در تعارض است، زیرا قوانین کیفری نباید عطف به ماسبق شوند

فاجعه انسانی در زندان تهران بزرگ

سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده است که تاکنون «مطابق آمار رسمی ارائه شده» ۷۱ نفر از کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین و همسایه‌ها در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شده‌اند

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

مطالب پربازدید

مقاله