کارشناسان حقوقی ایرادات فراوانی به روند قضایی طی شده در این پرونده گرفته بودند

قربانیان تازه برای پرونده خانه‌ اصفهان؛ محکومیت ۲۲نفر بابت اعتراض به اعدام!

ملی مذهبی _ ۲۲ تن از شهروندانی  که در اعتراض به اجرای حکم اعدام سه شهروند محکوم در پرونده موسوم به «خانه اصفهان» مقابل زندان دستگرد بازداشت شده بودند، در تاریخ ۱۳آبان۱۴۰۳ احکام صادر شده برای خود را دریافت کردند. دادگاه این ۲۲ شهروند ۱۷مهر۱۴۰۳ تشکیل شده و اتهامات متعددی به آن‌ها نسبت داده شده است.

به گزارش ایران وایر، هویت بیست تن از این شهروندان که در اعتراض به حکم اعدام سه تن از اهالی محله خانه اصفهان و خشونت علیه معترضان فولادشهر مقابل زندان دستگرد تجمع کرده و اقدام به پخش تراکت و شعارنویسی در این زمینه کرده بودند، «مهشاد کشانی ، سمانه عموشاهی ، محمد ساسانی ، روزبه دانا ، مینا ندایی، مریم فرهنگ، پویا دانا، مینو حیدری کایدان، هدی صادقی، مرجان بُشتام، زینب پرنده، محمد رضا قطبی زاده، امیر سالاری، عرفان میرکاظم ، پارسا حاجی آقایی،  پویا طالبیان، کیان طالبیان ، سیما ترکیان، محمد مهدی سخنور و مهرشاد برجیان»، توسط ایران‌وایر احراز شده است.

اعتراض به حکم اعدام سه متهم خانه اصفهان مقابل زندان دستگرد

منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده می‌گوید: «در فاصله ۲۵ تا ۲۷اردیبهشت۱۴۰۲، وقتی پسر خاله محمد هاشمی، یکی از اعدام‌شدگان پرونده خانه اصفهان خبر داد که ممکن است حکم اجرا شود، شمار زیادی از مردم به مقابل زندان دستگرد رفتند. عده زیادی با ماشین و عده‌ای هم پیاده خودشان را به آنجا رسانده بودند. جو امنیتی سنگینی مقابل زندان حکم‌فرما بود.»

براساس گزارش دریافتی، اغلب مردم در اعتراض به اجرای این حکم بوق می‌زدند و ماموران هم به مردم فحاشی می‌کردند و سعی می‌کردند با تیراندازی هوایی جمعیت را متفرق کنند. همان‌شب ۲۲ شهروندی که ۱۳آبان دادگاه برایشان تشکیل شده و در روندی ناعادلانه محاکمه شده‌ بودند، دوباره بازداشت شدند.

بر متهمان این اعتراضات چه گذشت؟

منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده تایید می‌کند که اغلب این معترضان کم‌سن‌و‌سال بودند، «جز دو نفر که بالای چهل سال سن داشتند» و در جریان دادگاه آنچه پس از بازداشت بر آن‌ها رفته بود را، برای قاضی تعریف کردند.

این منبع مطلع خبر داد: «پویا طالبیان از متهمان این پرونده روایت می‌کرد که یکی از بازجوها در جریان بازداشت به او سیلی زده و بعدتر از او حلالیت طلبیده است. هدا صادقی، از دیگر متهمان این پرونده، یکی از کسانی بود که از نظر روحی و روانی بسیار شرایط شکننده‌ای داشت، او برای قاضی تعریف کرد که در جریان بازجویی‌ها آنقدر به او ضربه زدند که پایه صندلی که رویش نشسته بود شکست و بعد از اینکه به زمین خورد، بازجوها او را مورد تحقیر و تمسخر قرار دادند. خیلی در دوران یکی دو ماهه بازداشت مورد اذیت‌وآزار روحی قرار گرفته بودند، تا جایی که تصمیم به خودکشی گرفته بود.»

بررسی‌های ایران‌وایر نشان می‌دهد جز مینو حیدری کایدان و سیما ترکیان، بقیه متهمان این پرونده هم‌زمان بازداشت شده و به‌مدت دو ماه تحت بازجویی‌های طولانی نیروهای وزارت اطلاعات قرار داشتند: «خود خانم کایدان و ترکیان هم دست‌کم ۱۲ جلسه، هربار به مدت چندین ساعت بازجویی سخت و طولانی را تجربه کردند.»

مینو کایدان، فعال حقوق زنان و کارمند دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و سیما ترکیان، وکیل دادگستری، هر دو از متهمان این پرونده هستند که در دی‌۱۴۰۲، شش ماه بعد از اعتراضات مقابل زندان دستگرد بازداشت شدند. منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده می‌گوید: «نیروهای امنیتی مدعی هستند که این دو نفر را شش ماه تحت نظر داشته‌اند و بعد برای دستگیری آن‌ها اقدام شده است.»

براساس این گزارش: «نیروهای امنیتی ابتدا برای بازداشت مینو کایدان به محل کارش مراجعه کردند، اما با سرویس کارمندان به منزل مادرش رفته بود. شامگاه، ماموران به منزل مادر این فعال حقوق زنان یورش برده و او را با دست بسته به محل زندگی خودش بردند. خانه را تفتیش کردند و بسیاری از یادداشت‌ها و وسایل او را ضبط کردند. سیما ترکیان هم هم‌زمان با او بازداشت شد و به سلول‌های زنان زندان دستگرد منتقل شده و بسیار مورد توهین و تحقیر قرار گرفتند. خانم وحیدی کایدان چون سابقه بازداشت در سال ۱۳۸۸ داشت و به‌واسطه فعالیت‌ها فمینیستی خود در سال‌های گذشته متهم شده بود، به سازماندهی فعالیت‌های این افراد که اغلب جوانان کم سن و سال بودند.»

یکی دیگر از متهمان این پرونده، مرجان بُشتام است. زنی ۴۱ ساله و مادر یک دختر نوجوان که بازداشت و بازجویی از او، به دخترش نیز از نظر روحی صدمات جبران ناپذیری وارد کرد. براساس اطلاعات رسیده به ایران‌وایر، زمانی که برای بازداشت خانم بشتام به منزلش مراجعه کردند فرزندش خواب بوده: «هر چقدر خواهش کرده بود که خودش فرزندش را بیدار کند و وضعیت را برایش توضیح دهد اجازه نداده بودند. این بچه با رعب‌ووحشت و سروصدای ماموران بیدار شده و متوجه شده که مادرش را جلب کرده و دارند با خودشان می‌برند. بعد از آزادی مرجان، دخترش اقدام به خودکشی کرد.»

تشکیل دادگاه در نمازخانه، بدون دسترسی به وکیل

منبع مطلعی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده می‌گوید: «همه ۲۲ شهروند معترض بازداشت شده روز ۱۷مهر۱۴۰۳ در مجتمع قضایی دادگاه انقلاب اصفهان حاضر شدند. دادگاه به‌شکل عمومی برای همه هم‌زمان برگزار شد و چون جای کافی وجود نداشت، در نمازخانه به تعداد متهمان و وکلایشان صندلی چیدند و دادگاه با ریاست قاضی توکلی، با حضور نماینده اداره اطلاعات اصفهان تشکیل شد.»

از این ۲۲ شهروند، تنها پنج تن وکیل داشتند و بقیه بدون داشتن وکیل خودشان به سوالات قاضی پاسخ داده و از خودشان دفاع کردند.

اتهامات انتسابی به این ۲۲ شهروند براساس آنچه به وکلا ابلاغ شده، عبارتند از «تبلیغ علیه نظام، عضویت در دسته و جمعیت یا جمعیت‌هایی که در داخل و خارج از کشور با هدف برهم زدن امنیت کشور تشکیل شده‌اند، اغوا و تحریک به کشتار و جنگ و قتال، به قصد بر هم زدن امنیت کشور، اهانت به مقام معظم رهبری و همکاری با دولت خارجی.»

به گفته منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، حکم صادر شده برای این شهروندان به‌صورت مکتوب به آن‌ها ابلاغ نشده است. در روز ۱۳‌آبان۱۴۰۳، همه این متهمان همراه با وکلا به دادگاه انقلاب احضار شده و متن حکم صادر شده در اختیار آن‌ها و وکلایشان صرفا جهت «قرائت» قرار گرفته است.

براساس آنچه در این حکم آمده، مینو حیدری کایدان، فعال شناخته شده حقوق زنان و از اعضای کمپین «یک میلیون امضا» و از بازداشت‌شدگان این پرونده، با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، عضویت در دسته و جمعیت یا جمعیت‌هایی با هدف بر هم زدن امنیت کشور و اغوا و تحریک به کشتار و جنگ و قتال»، به یازده سال زندان محکوم شده‌اند که چهار سال‌ و‌ نیم آن تعلیق شده است.

منبعی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده می‌گوید سمانه عمو شاهی و مرجان بشتام در دادگاه به‌عنوان لیدرهای گروه و افرادی که اعتراضات مقابل زندان را سازماندگی کرده بودند معرفی شده و احکام سنگین‌تری دریافت کرده‌اند: «مجموع حکم صادر شده برای سمانه ۲۵سال زندان است. ۵ سال از بابت تبلیغ علیه نظام، ۵ سال برای عضویت در دسته و جمعیت یا جمعیت‌هایی که در داخل و خارج از کشور با هدف بر هم زدن امنیت کشور تشکیل شده‌اند، ۵ سال برای اغوا و تحریک به کشتار و جنگ و قتال، به قصد بر هم زدن امنیت کشور و ۱۰ سال هم برای لیدری و سازماندهی گروه.»

یکی از متهمان به نام مهشاد کشانی و شخصی به نام بهار که نام خانوادگی‌ او مشخص نیست اما که جوان‌ترین متهم این پرونده هستند نیز، با اتهامات مشابه به‌جز لیدری، مجموعا به ۷ سال زندان محکوم شده‌اند که بخش از این مجازات تعلیق شده است.

اغلب این معترضان خود را برای گذراندن دوران حبس آماده می‌کنند:‌ «بخشی از احکام صادره تعلیق شده و البته همه این ۲۲ تن به دو سال ممنوعیت خروج از کشور و محرومیت از عضویت در شبکه‌های اجتماعی نیز به‌عنوان مجازات تکمیلی محکوم شده‌اند.»

از پرونده خانه اصفهان چه می‌دانیم؟

در جریان اعتراضات شب ۲۵‌آبان‌۱۴۰۱ در اصفهان، دو بسیجی به نام‌های «محسن حمیدی» و «محمد كریمی» و یک سرهنگ یگان‌ویژه به نام «اسماعیل چراغی»، با سلاح گرم کشته شده‌اند.

پرونده خانه اصفهان پنج متهم داشت که در آن «امیر نصر آزادانی»، فوتبالیستی که پیش‌تر درباره وضعیت او ابراز نگرانی شده بود، در چندین اتهام به زندان محکوم شده که طولانی‌ترین آن، ۱۶ سال حبس مربوط به اتهام «معاونت در محاربه» است.

«سهیل جهانگیری»، متهم ردیف پنجم این پرونده هم به دو سال حبس محکوم شد.

سه متهم دیگر در این پرونده به نام‌های «مجید کاظمی»، «سعید یعقوبی» و «صالح میرهاشمی»، در بامداد ۲۹اردیبهشت۱۴۰۲ در‌حالی اعدام شدند که از چند روز پیش از اجرای این حکم، از سوی نهادهای حقوق‌بشری و مردم داخل و خارج از ایران درخواست‌هایی برای توقف و لغو این حکم منتشر شده بود.

کارشناسان حقوقی و وکلای دادگستری ایرادات، فراوانی را به روند قضایی طی شده در این پرونده گرفته بودند، ازجمله اینکه تمامی اعترافات متهمان مبنی‌بر انجام جرم، تحت فشار و در شرایط نامشخص اخذ شده است.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله