آخرین وضعیت سلامتی صدیقه وسمقی

بحران بیماری قبلی و خطر نابینایی کامل برای «صدیقه وسمقی» در زندان

ملی مذهبی _ صدیقه وسمقی، دین پژوه و زندانی سیاسی که در زندان اوین محبوس است، به دلیل عدم رسیدگی مناسب، بخشی از بینایی خود را از دست داده و در خطر نابینا شدن قرار دارد.

خانم وسمقی که از بیماری اختلال شبکیه چشم رنج می‌برد، اواخر فروردین ماه، جهت انجام معاینه چشم از این زندان به بیمارستان فارابی اعزام شده بود. با این حال با عدم رسیدگی مناسب دوباره به بند عمومی زنان زندان اوین باز گردانده شد.

اسماعیل گرامی مقدم، عضو حزب اتحاد ملی در گفتگویی با اعتماد به نقل از خانواده خانم وسمقی گفته: «بر اساس اعلام خانواده، او از بیماری اختلال شبکیه چشم رنج می‌برد و پس از بازداشت به دلیل عود شدن بیماری، بینایی مرکزی خود را به طور کامل از دست داده است.»

او در ادامه افزود: «روشن است که صدیقه وسمقی دارای اختلال شبکه چشم بوده و از منظر فیزیکی توان تحمل کیفر را ندارد. ده روز است که از انتقال وی به بیمارستان فارابی جهت انجام معاینات چشمی می‌گذرد؛ روشن است که با این وضعیت نمیتوانند تحمل کیفر زندان و انفرادی را داشته باشند و طی این ده روز مطابق قانون میبایست ایشان آزاد می‌شدند.»

محمد ابراهیم‌زاده، همسر صدیقه وسمقی، در گفتگو با رویداد٢۴ درباره سلامتی این اسلام‌پژوه و محقق که به اتهام تبلیغ علیه نظام به حبس محکوم شده، توضیح داده است.

به گفته ابراهیم زاده خانم وسمقی در اثر یک بیماری ژنتیک بینایی خود را اخیرا به طور کامل از دست داده و این موضوع در آزمایش‌هایی که ۲۷ فروردین ماه در انتقال ایشان از زندان به بیمارستان فارابی انجام شده، مورد تایید پزشک قرار گرفته است.

همسر صدیقه وسمقی می‌گوید: روند از دست رفتن بینایی در خانم وسمقی در اثر یک بیماری ژنتیکی است. اینطور نبوده که ایشان به خاطر زندان بینایی را از دست داده باشد. او گفته نام این بیماری RP است، ژنتیکی است و خیلی از افراد در ایران به آن مبتلا هستند. در این بیماری روند کم‌بینایی به مرور افزایش پیدا می‌کند.

ابراهیم‌زاده گفته اواخر فروردین‌ماه خانم وسمقی از زندان به بیمارستان فارابی منتقل شد. در این بیمارستان تخصصی چشم، در بخش‌های مختلف اعم از شبکیه، قرنیه، خشکی چشم و پلک مورد آزمایش قرار گرفت. این آزمایش‌ها حدود ۳ ساعت طول کشید و من هم حضور داشتم. نتایج آزمایش‌ها و معاینات هم در پرونده پزشکی ایشان در زندان نوشته شد و به بهداری زندان اوین تحویل داده شد. قرار بود نتیجه به پزشکی قانونی هم داده شود. تا دو سه روز پیش اما هنوز این نتایج به پزشکی قانونی داده نشده است.

ابراهیم‌زاده علت انتقال خانم وسمقی به بیمارستان را توضیح داده و گفت در زندان متوجه شدند ایشان نمی‌تواند راه برود و زمین می‌خورد. ایشان می‌گوید من فقط مزاحم دوستان بند هستم. نمی‌توانم غذای خودم را بیاورم یا ظرف‌هایم را بشورم. حتی برای سرویس بهداشتی هم به یک نفر احتیاج دارم.

همسر صدیقه وسمقی می‌گوید: ماموران زندان بعد از مشاهده این وضعیت ترتیب معاینات چشم را دادند.

آقای ابراهیم‌زاده می‌گوید در نتایج معاینات بیمارستان فارابی قید شده که ایشان تحمل حبس ندارد. این نتایج باید از طرف بهداری زندان به پزشکی قانونی ارسال می‌شد اما هنوز ارسال نشده است.

او گفته یک آزمایش در بیمارستان فارابی مانده بود که انجام بدهند و آن مربوط بود به میدان دید. پزشک ایشان گفته بود احتیاجی به اندازه‌گیری میدان دید ندارد، چون اصلاً دید ندارد.

ابراهیم‌زاده می‌گوید خانم وسمقی قبل از بازداشت، میدان دید داشت و این دید مرکزی در طول این مدت از دست رفته است، هرچند زندان در از دست رفتن این دید تاثیر نداشته است.

خانم وسمقی دچار بیماری قلبی شده است

آقای ابراهیم‌زاده تاکید می‌کند آنچه در زندان برای خانم وسمقی حادث شده، بیماری قلبی است. او گفته هفته نخست فروردین‌ماه خانم وسمقی به دلیل مشکل قلبی و سوزش قفسه سینه از بهداری زندان به بیمارستان طالقانی در ولنجک منتقل شده و در‌ آنجا با توصیه پزشک به مدت یک شب در بخش مراقبت‌های ویژه نگهداری شده است اما در نهایت گفتند مشکل قلبی و فشار خون خانم وسمقی با دارو قابل کنترل است.

همسر صدیقه وسمقی می‌گوید بهداری زندان مدت‌ها با داروهای دم‌دستی سعی می‌کردند مشکل قلبی ایشان را رفع کنند اما در نهایت متقاعد شدند که مشکل جدیست و در نهایت ایشان به بیمارستان طالقانی منتقل شده.

او تاکید می‌کند ایشان قبل از حبس هیچ‌گونه مشکل قلبی نداشته است. امیدوارم این بیماری نباشد و‌ تنها ناشی از فشار زندان باشد.

علیزاده طباطبایی: برای ایشان درخواست عدم‌تحمل حبس داده‌ایم

محمود علیزاده طباطبایی، وکیل صدیقه وسمقی، هم به رویداد۲۴ می‌گوید به دلیل از دست‌رفتن بینایی، درخواست عدم تحمل حبس برای ایشان کردیم. این درخواست با پزشک قانونی هم مطرح شده و گزارش مثبت داده‌اند و در حال حاضر این درخواست برای دادستان ارسال شده و اگر موافقت کند، ایشان به خاطر عدم تحمل حبس آزاد خواهند شد.

به گفته وکیل صدیقه وسمقی، حال او در زندان مناسب نیست. خانم صدیقه وسمقی علاوه بر از دست‌دادن بینایی با مشکل تپش قلب و فشار خون بسیار بالا مواجه است و در زندان هم امکان پرستاری از ایشان نیست چرا که درخواست پرستار هم کرده بودند ولی این درخواست اجرایی نشد.

علیزاده طباطبایی می‌گوید: صدیقه وسمقی به فعالیت تبلیغی علیه نظام احضار شد اما گفت تا دلیل این اتهام را نگویید، نمی‌آیم. برای بازداشت او ریختند در خانه‌اش؛ اقدامی که برای اتهام فعالیت علیه نظام بسیار غیرمنطقی بود.

وکیل وسمقی می‌گوید: او به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به چهار ماه حبس و به دلیل عدم رعایت حجاب شرعی به یک میلیون جزای نقدی محکوم شد. همان زمان ما تسلیم به رای زدیم و میزان حبس شد ٩۶ روز. الان به دلیل مشکل عدم تحمل حبس، درخواست آزادی مشروط دادیم.

علیزاده طباطبایی می‌گوید هفته آینده ایشان یا به دلیل آزادی مشروط یا به دلیل عدم تحمل حبس باید آزاد شوند. نگاه‌داری ایشان در زندان با این حال دیگر درست نیست.

خانم وسمقی در تاریخ بیست و هفتم فروردین ماه، جهت انجام معاینه چشم به بیمارستان فارابی اعزام شد. او به مدت چند ساعت مورد معاینه چشم قرار گرفت و نتایج معاینات به بهداری زندان گزارش شد.

بر اساس این گزارش صدیقه وسمقی که از فشار خون، ضربان قلب و قند خون بالا رنج می‌برد، در تاریخ سیزدهم فروردین ماه با حال نامساعد جسمی مواجه شد، پزشک بهداری دستور انتقال فوری خانم وسمقی به بیمارستان را صادر کرد که با کارشکنی مسئولان زندان او از رسیدگی درمانی محروم ماند. سرانجام پس از وخامت حال این زندانی و تاکید مجدد بهداری مبنی بر اورژانسی بودن وضعیت خانم وسمقی، وی یک روز بعد به مرکز درمانی خارج از زندان اعزام شد.

پس از گذشت کمتر از بیست و چهار ساعت از اعزام این تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی به بیمارستان، علیرغم تاکید پزشک معالج مبنی بر نیاز به انجام عمل آنژیوی قلبی، خانم وسمقی به زندان بازگردانده شد.

صدیقه وسمقی در تاریخ بیست و ششم اسفندماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. این پژوهشگر دینی پیش از بازداشت در حمایت از اعتراضات «زن،زندگی،آزادی»، حجاب از سر برداشت و شرعی بودن حجاب را زیر سوال برده بود.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله