آزار و اذیت کارگران به بهانه های مختلف

اخراج ۱۱۰ کارگر کارخانه نساجی بروجرد به بهانه حضور در اعتراضات معیشتی

ملی مذهبی _ یکصد و ده کارگر کارخانه نساجی بروجرد به دلیل حضور در اعتراضات این کارخانه از کار بیکار شدند.

منابع کارگری در کارخانه نساجی بروجرد به ایلنا گفته‌اند: «در این واحد تولیدی دست‌کم ۱۴۰۰ کارگر مشغول به کار هستند، اما از ابتدای دی‌ماه امسال، ۱۱۰ کارگر پس از خاتمه قرارداد، شغل‌شان را از دست داده‌اند.»

به گفته این منبع مطلع کارگران به صورت میانگین بین ۲ تا سه سال سابقه کار داشتند: «از تیرماه امسال، حدود ۲۵ نفر از کارگران قدیمی کارخانه هم از کار بیکار شده‌اند. دلیل تعدیل این تعداد کارگر حضور و رهبری در اعتراضات سال جاری کارگران این کارخانه اعلام شده است.»

کارگران نساجی بروجرد ۱۸بهمن ۱۴۰۱ هم در اعتراض به «عدم پرداخت حقوق معوقه و قطع بیمه و مزایا» سه روز را در اعتصاب بسر برده و در محل کار خود تجمع اعتراضی برپا کردند. در جریان این اعتصاب، تعدادی از کارگران بازداشت شده‌اند.

اعتراض خانوادگی کارگران اخراجی کارخانه

۲۵کارگر اخراجی کارخانه نساجی بروجرد روز سه شنبه ۱۷مرداد ۱۴۰۲همراه با خانواده خود، یک تجمع مقابل دفتر امام جمعه بروجرد برگزار کرده وخواهان بازگشت به کار خود شدند. در واکنش به این اخراج، روز یکشنبه ۱۵مرداد هم جمعی از کارگران این کارخانه نساجی بروجرد دست از کار کشیده و در داخل این واحد تولیدی تجمع کردند.

یکی از کارگران کارخانه نساجی بروجرد، با اعلام اینکه در این واحد نساجی بیش از هزار کارگر شاغل هستند، همان زمان به رسانه‌ها گفته بود: «از این میان ۲۵ نفر با سوابق ۱۸ تا ۲۵ سال اجازه ورود به محل کار خود را ندارند. ما خواهان مشخص شدن وضعیت پرداخت مطالبات معوقه و بازگشت به کار همکاران اخراجی خود هستیم. اما تا این لحظه مدیریت کارخانه و مسئولان شهرستان پاسخ مشخصی به این خواسته‌ نداده‌اند.

به گفته او؛ کارگران نگران‌ این هستند که روند اخراج کارگران ادامه پیدا کرده و شاهد اخراج سایر کارگران قراردادی در روز‌های آینده باشیم: «از ابتدای سال چندین بار خطوط تولید کارخانه متوقف شد. به همین دلیل پرداخت حقوق کارگران به تاخیر افتاد. کارگران به دلیل نگرانی از وضعیت کارخانه اعتراض کردند. در این میان کارفرما به جای چاره‌اندیشی برای رفع مشکلات کارخانه، اقدام به اخراج ۲۵ نفر از کارگران کرد. درحالی که آنها هیچ دخالتی در اعتراضات کارگران در کارخانه نداشتند.»

یکی دیگر از کارگران این کارخانه هم مهم‌ترین موضوع حال حاضر نساجی بروجرد را دخالت برخی نمایندگان شهرستان بروجرد در امور داخلی و مدیریتی کارخانه دانسته و آنرا  باعث ایجاد دو دسته‌گی اعلام کرد. به گفته او؛ «بحث دخالت نمایندگان مجلس شهرستان بروجرد در امور داخلی کارخانه‌‌ها از جمله نساجی بروجرد موضوع تازه‌ای نیست و در دوره‌های گذشته تبعات این دخالت‌ها به کارخانه و کارگران آسیب رسانده است.»

۱۲ آبان ۱۳۹۹ یک فعال حوزه نساجی که با ایلنا گفتگو کرده بود با اعلام اینکه “نزدیک به ۷۰ واحد نساجی در کشور به مرز تعطیلی رسیده یا به حالت نیمه تعطیل در آمده‌اند.” از اخراج کارگران خبر داد و اعلام کرد: «برخی از این واحدها اقدام به اخراج کارگران کرده‌اند.»

«مهدی نوری» که به‌عنوان فعال حوزه نساجی و تامین کننده قطعات کارخانه‌های نساجی شناخته می‌شود با اعلام این مطلب گفته بود: «حدود ۱۰ تن قطعات خط تولید بخش نساجی به ارزش حدود ۲۰۰ هزار دلار که به ۷۰ یا ۸۰ شرکت تعلق دارد، به دلیل مشکل تخصیص ارز، از حدود دو ماه پیش در گمرک مانده‌اند.» این فعال حوزه نساجی در ادامه افزود: «به‌دلیل ترخیص نشدن قطعات خط تولید کارخانه‌های نساجی، این شرکت‌ها در حال حاضر با کمترین ظرفیت فعالیت می‌کنند. برخی هم کارگران خود را اخراج کرده‌اند؛ به عبارتی، این وضعیت در واحدهای تولیدی بحرانی ایجاد کرده است که تقریباً همه آن‌ها به صورت نیمه تعطیل اداره می‌شوند.»

او درباره نتیجه پی‌گیری وضعیت کالاهای موجود در گمرک گفت: «هیچ‌کس پاسخ درستی به آن‌ها نمی‌دهد و فقط بین بانک مرکزی، گمرک و وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) پاس‌کاری می‌شوند.»

میلیون‌ها تن کالا از کالاهای مورد نیاز مردم تا واسطه‌ای و مواد اولیه تولید در گمرک و بنادر دپو شده و با وجود مصوباتی که بارها برای تسهیل ترخیص‌ آنها در دستور کار قرار گرفته با موانعی مواجه است؛ تامین ارز همواره در راس موانع ترخیص کالا قرار داشته است.

ایستایی و رسوب کالا در گمرک و بنادر موضوع جدیدی نیست و سال‌هاست که صاحبان کالا و حتی دستگاه‌های مربوطه به نوعی با این مشکل مواجه هستند. وجود قوانین متعدد، تغییر ضوابط و صدور بخشنامه های متناقض و عدم هماهنگی بین دستگاه های ذیربط در برخی موارد بر رسوب کالاهایی که وارد شده و تحریم ها گذشته اما امکان ورود ندارد موثر بوده است.

بر اساس آخرین آمار رسمی گمرک ایران، حدود هشت میلیون تن کالا دپوی شده در گمرک و بنادر کشور وجود دارد. حدود ۳.۵ میلیون تن آن کالای اساسی و حدود چهار میلیون تن کالای غیراساسی غیرکانتینری هستند که گفته می‌شود نزدیک به ۸۰ درصد آن، مواد اولیه تولید و کالای واسطه‌ای به شمار می‌روند. 

در ترخیص کالا از گمرک، به دلایل مختلف موانعی وجود داشته است. گمرک در فرآیند ترخیص، با ۳۵ دستگاه مختلف در ارتباط است. طولانی شدن تشریفات برای اخذ مجوزهای قانونی به ایستایی کالا در گمرک منجر می‌شود.

برخی فعالان حقوق کارگران هم معتقدند: «محل احداث کارخانجات در نزدیکی شهرها، به واسطه گسترش شهرسازی می‌تواند یکی از دلایل پنهان تعطیلی کارخانجات باشد. مرغوبیت و میزان متر مربع زمین‌ها این امکان را فراهم می‌کند تا با تعطیلی کارخانه، مجتمع‌های آپارتمانی در محل کارخانه احداث شوند.»

اما یکی دیگر از فعالان کارگری معتقد است: «داستان نساجی بروجرد و اخراج کارگران هر ساله تکرار می‌شود، در ابتدای سال با دیر پرداخت کردن حقوق و دستمزد کارگران و کاهش تولید لرزه بر اندام کارگران می‌افتد و بازار شایعات داغ می‌شود که کارخانه قصد تعدیل نیرو دارد.»به گفته او «شایعات به وجود آمده، موجب استرس و نگرانی در کارگران و خانواده‌ها می‌شود. مدتی بعد هم زمان تمدید قراردادها که میرسد، اکثر تمدید قراردادها صرفا سه ماهه است. آن وقت هم، تعدادی با انقضای مهلت قرارداد، راهی جز تجمع مقابل فرمانداری، اداره کار و دفتر امام جمعه پیدا نمی‌کنند.در نهایت اگر مسئولان استانی و کشوری پادرمیانی کرده و بانک‌ها را وادار به پرداخت تسهیلات به نساجی کنند قائله ختم شده و تولید از سر گرفته می‌شود.»

برابر اعلام وب‌سایت این کارخانه؛ «کارخانجات نساجی بروجرد در سال ۱۳۶۲ در زمینی به مساحت ۵۰ هکتار و با سرمایه گذاری حدود ۱۵ میلیارد ریال در جنوب شرقی شهر بروجرد – استان لرستان – واقع در غرب ایران احداث شده است. این پروژه دارای ۱۲۴ هزار متر مربع زیر بنا شامل ۵ کارخانه در یک مجموعه است. مجموع تولید کارخانه‌ها در سال حدود ۲۰ میلیون متر انواع پارچه‌های لباسی، ملحفه‌ای، پرده‌ای و رومبلی است.»

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله