در نامه محمدی به رییس قوه قضاییه آمده است: “در سیستم قضایی که مدت بازداشت موقت، شرایط نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی، میزان احکام و مجازات‌ها، برخورداری زندانیان از حقوق قانونی‌شان (از جمله آزادی مشروط، مرخصی، حتی اجازه تلفن با کودکان خردسال) تابع مطلق نظرات مغرضانه و طمع‌کارانه بازجویان نهادهای امنیتی- نظامی است، ادعای استقلال قوه قضاییه، امری خلاف واقع و فریبکارانه و به سخره گرفتن عدالت است.”
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، متن نامه نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر به صادق آملی لاریجانی، رییس قوه قضاییه به شرح زیر است:
قوه قضاییه درچنبره نهادهای نظامی- امنیتی
جناب آقای صادق لاریجانی
ریاست محترم قوه قضاییه
باسلام
۱۴ شهریور و ۱۷ آبان، طی دو نامه درخواست مرخصی کردم. به‌طور غیر منتظره در تاریخ ۴ دی جهت ملاقات با کارشناس محترم پرونده (بازجو) به اجرای احکام فراخوانده شدم. ۱۱ بهمن دادیار محترم اظهار نمودند که کارشناس وزارت اطلاعات، جهت بررسی درخواست مرخصی آمده بودند و پس از ملاقات و بررسی نظرشان منفی بوده است.
گو اینکه صدور سه حکم ظالمانه طی سه محاکمه ناعادلانه (در مجموع ۲۲سال محکومیت که طبق ماده ۱۳۴، ۱۶سال آن لازم‌الاجرا بوده)، تحمل ۱۰۰۰ روز زندان بدون مرخصی، ۳ بار تحمل سلول‌های انفرادی و انتقال غیرقانونی به زندان زنجان، جملگی تحت سلطه و نفوذ نهادهای امنیتی بوده، اما نفوذ بازجویان در خصوص ابتدایی‌ترین حقوق زندانیان از جمله مرخصی، بیانگر عدم استقلال قوه قضاییه و شدت سرسپردگی و تحت سیطره بودن این نهاد است که وظیفه آن حفظ حقوق و پاسداشت عدالت است.
جناب آقای لاریجانی
حضرتعالی بارها ادعای استقلال قوه قضاییه نمودید. در سیستم قضایی که مدت بازداشت موقت، شرایط نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی، میزان احکام و مجازات‌ها، برخورداری زندانیان از حقوق قانونی‌شان (از جمله آزادی مشروط، مرخصی، حتی اجازه تلفن با کودکان خردسال) تابع مطلق نظرات مغرضانه و طمع‌کارانه بازجویان نهادهای امنیتی- نظامی است، ادعای استقلال قوه قضاییه، امری خلاف واقع و فریبکارانه و به سخره گرفتن عدالت است.
فساد و عدم سلامت اخلاقی- مالی برخی قضات و مسئولان قضایی موجب گشته تا این قوه به جای تأمین عدالت برای عموم شهروندان از جمله منتقدان و مخالفان نظام، به ابزاری در دست نهادهای حکومت تبدیل گردد و در واقع خود، بخشی از ساختار استبداد شود که متأسفانه دروغ، افترا، کشته شدن انسان‌ها در زندان‌ها، بازجویی‌های غیر اخلاقی و حتی جنسی در سلول‌ها، گرفتن اعتراف‌های بی‌اساس، حبس‌های طویل‌المدت و تضییع حقوق انسان‌ها به امری رایج و معمول در می‌آید.
ریاست محترم قوه قضاییه
کشتن، به حبس کشیدن و تضییع حقوق یک انسان، ظلم به یک فرد نیست، اسارت و کشتن یک جامعه است که به زمانش جامعه آن را پیگیری خو اهد کرد و حضرتعالی به عنوان ریاست انتصابی این نهاد، مسئول مستقیم همه این رفتارهای غیر قانونی و غیر انسانی هستید.
من دربندی به اسارت کشیده شدم که مادرانی پس از ماه‌ها تحمل سلول‌های انفرادی و بازجویی‌های طاقت فرسا، با حبس‌های سنگین و محروم از یک شب مرخصی و بودن در کنار کودکان خردسالشان محبوس شده‌اند، تلخ‌تر آنکه این بند آنچنان در محاصره و اراده نیروهای امنیتی- نظامی است که نه سفرا و نمایندگان دیدار کننده از اوین، بلکه حتی دادستان تهران به آن راه نمی‌یابند.
گو اینکه بر ما آشکار است که زندان سیاسی- عقیدتی زنان لکه ننگی نازدودنی است که چاره ای جز ندیدن، نشنیدن و پنهان نگه داشتن آن وجود ندارد.
نرگس محمدی
بند زنان سیاسی- عقیدتی اوین
