ایران سال‌ها است که با کمبود پرستار دست و پنجه نرم می‌کند

کمبود «صد هزار» پرستار نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی در ایران

ملی مذهبی _ رئیس کل سازمان نظام پرستاری ایران با تأکید بر «کمبود جدی» پرستار در کل کشور خبر داد که «حدود صد هزار پرستار نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی کمبود داریم».

احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری، روز جمعه هشتم فروردین همچنین هشدار داد که این کمبود باعث شده است که «افراد غیر پرستار یا پرستاران فاقد صلاحیت لازم» در بیمارستان‌ها و منازل جایگزین پرستاران حرفه‌ای شوند.

پرستاران در ایران سال‌ها است که به کمبود نیرو و به دنبال آن تحمیل فشار زیاد در محل کار، فقدان امنیت شغلی و دستمزد پایین که تعادل زندگی را بر هم می‌زند، اعتراض دارند.

به گفته دبیرکل خانه پرستار، بیشتر پرستاران در ایران، به‌ویژه پرستاران مرد، مجبورند علاوه بر شیفت روزانه، شیفت عصر را هم کار کنند، چون مخارج زندگی با یک شیفت کار تأمین نمی‌شود؛ موضوعی که خستگی زیاد ناشی از کار زیاد را نیز به دنبال دارد.

بر اساس استانداردهای جهانی، نسبت پرستار به تخت بیمارستان به طور متوسط ۱.۴ تعریف شده است؛ این نسبت در سال ۲۰۱۹ در بریتانیا ۳.۰۹، در کانادا ۲.۵۲ و در اسرائیل ۱.۰۴ بود.

اما ایران در حالی نسبت به تعداد تخت‌های بیمارستانی حدود صد هزار پرستار کم دارد که سالانه «حتی قادر به جبران خروجی نیروهای بازنشسته» پرستار هم نیست.

احمد نجاتیان در این باره گفت: «هر سال حدود سه هزار تا سه هزار و ۵۰۰ نفر از پرستاران بازنشسته می‌شوند، اما ظرفیت جذب نیروی جدید به‌ویژه در بخش پرستاری تنها حدود ده هزار نفر در سال‌های گذشته بوده.»

علاوه بر این مشکلات، در سال‌های گذشته بسیاری از دست‌اندرکاران بخش درمان درباره موج گسترده مهاجرت پرستاران از ایران هم هشدار داده و به عدم جایگزینی نیروی کافی و مناسب اعتراض کرده‌اند.

در همین زمینه در دی‌ماه ۱۴۰۲ رئیس کل سازمان نظام پرستاری در ایران اعلام کرد که «بالغ بر ده هزار نفر از ناب‌ترین پرستاران» ایران مهاجرت کرده‌اند.

در سال ۱۴۰۳ هم گزارش‌هایی از افزایش پدیده خودکشی در میان پرستاران در ایران منتشر و دلیل آن «فشار فزاینده» در محل کار ذکر شد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله