ملی مذهبی _ براساس گزارش منابع موثق زمانه، زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۱۱ دی/۳۱ دسامبر در چهل و نهمین هفته پیاپی علیه مجازات اعدام دست به اعتصاب غذا زدند. همانند هفته گذشته اعتصاب غذای جمعی زندانیان سیاسی و غیرسیاسی کارزار علیه مجازات مرگ و استفاده حکومت جمهوری اسلامی از احکام اعدام برای سرکوب و ارعاب، در ۲۸ زندان ایران شامل زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، تهران بزرگ، اراک، خرم‌آباد، اسدآباد اصفهان، شیبان اهواز، نظام شیراز، بم، کهنوج، مشهد، قائمشهر، لاکان رشت (بند مردان و زنان)، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، دستگرد اصفهان، طبس، خورین ورامین و رودسر گیلان صورت می‌گیرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در بیانیه‌ای ضمن اشاره به افزایش مداوم اعدام‌ها در زندان‌های ایران و همچنین عادی‌سازی احکام وحشیانه قطع‌دست و احیای سنگسار زنان به‌خاطر رابطه جنسی خارج از ازدواج همه را به شکستن سکوت دربرابر این فجایع دعوت کرد. در این بیانیه آمده است:
در روزهایی که صدای دادخواهی و اعتراض مردم و فعالان علیه اعدام از هر زمان دیگری بلندتر شده است، نه تنها اعدام و سرکوب کاهش نیافته، بلکه حکومت مستبد به شکل فزاینده‌ای بر شدت آن افزوده است. به‌گونه‌ای که قوه قضائیه در روزهای اخیر بی‌حس کردن اعضای بدن (دست و پا) برای متهمان سرقت و محاربه را مجاز اعلام کرده است تا جنایات وحشیانه خود را عادی‌سازی کند و با این روش‌های سرکوبگرانه، ترس و خفقان را در جامعه گسترش دهد. بسیاری از این متهمان سرقت، قربانی فساد ساختاری، تبعیض طبقاتی، دزدی و اختلاس‌های نجومی حاکمان و وابستگان به حکومت هستند. حکومت زن‌ستیز حاکم بر ایران، در ادامه سرکوب‌های خود، تعدادی از زندانیان زن در زندان قرچک را به اتهام روابط نامشروع به مجازات قرون وسطایی «سنگسار» محکوم کرده است که در خوشبینانه‌ترین حالت، ممکن است حکم آنان به جای مرگ با سنگ، به اعدام تبدیل شود. ما بر این باوریم که سکوت در برابر چنین فجایعی، همراهی با آن به حساب می‌آید. و باید علیه این توحش و بربریت ایستاد.
در هفته گذشته شیرین عبادی، حقوقدان و فعال حقوق بشر در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد قوه قضائیه جمهوری اسلامی بی‌حس کردن اعضای بدن محکومان به قطع دست و پا را مجاز اعلام کرده است.
او در واکنش نوشت: «نکته‌ی قابل توجه این است که این اظهار نظر، نشان از افزایش محکومیت و اجرای این مجازات غیرانسانی در کشور دارد.[…] تنها تصمیم قابل قبول در خصوص مجازات قطع عضو، لغو همیشگی این حکم وحشیانه است و با بی‌حس کردن محکوم، چیزی از زشتی آن کاسته نخواهد شد.»
ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار ساکن ایران هم در حساب کاربری خود در ایکس/توییتر از صدور حکم سنگسار چند زن زندانی در زندان قرچک به اتهام رابطه جنسی خارج از ازدواج، و احتمال اعدام آنها خبر داد.
کشتن ۲۳ نفر در سه روز از طریق مجازات اعدام
بیانیه زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» تأیید کرد که در ده روز اول دی‌ماه دست‌کم ۴۱ تن و تنها در سه روز ۲۳ تن اعدام شده و تعداد زیادی از محکومان به اعدام در زندان‌های مختلف جهت اجرای حکم به انفرادی منتقل شده‌اند.
این بیانیه همچنین نسبت به وضعیت محکومان به اعدام از جمله عباس کورکوری (مجاهد کورکور) و فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر وکیلان دادگستری هشدار داده و افزوده است:
زندانی سیاسی، مجاهد کورکور، که بیش از دو سال است در زندان به‌سر می‌برد، برای بار دوم حکم اعدامش، که پیشتر توسط دیوان نقض شده بود، در شعبه هم‌عرض دادگاه انقلاب اهواز تأیید شده است و جان او به شدت در خطر است. اخیراً نیز حکومت مستبد ولی‌فقیه، وکلای آزاده و شریفی که تلاش می‌کنند پرونده زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام را بر عهده بگیرند، تحت فشار قرار داده و آنان را تهدید به بازداشت می‌کند. این اقدام که در سال‌های اخیر بارها شاهد آن بوده‌ایم، منجر به زندانی شدن برخی وکلا فقط به دلیل دفاع از موکلانشان شده است. باید از این وکلای شریف و آزاده دفاع کرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن محکوم کردن اقدام‌های سرکوبگرانه و ضدانسانی ناقض حقوق بشر از سوی حکومت جمهوری اسلامی، از تمامی فعالان و مردم و زندانیان خواست برای مقابله با سرکوب و اعدام در ایران اقدام کنند و با حمایت از کارزار به آن بپیوندند. زندانیان اعتصابی تأکید کردند:
با همبستگی و اتحاد عمل، می‌توان ریشه اعدام را خشک کرده و سرزمینی عاری از خشونت و اعدام ساخت. فراموش نمی‌کنیم که آمران و عاملان این اعدام‌ها، کشتارها و سرکوب‌ها بزرگ‌ترین جنایتکاران علیه بشریت هستند که باید پاسخگوی اعمال ننگین خود در برابر دادگاه مردمی باشند. بدون شک، زمینه‌ساز بسیاری از این جنایت‌ها، حاکمان ستمگری هستند که قدرت و حکومت را به نفع خود مصادره کرده‌اند و با هر شکلی از آزادی و برابری سر ستیز دارند.
اعدام پنج مرد زندانی و انتقال هشت زندانی دیگر به انفرادی برای اعمال مجازات مرگ
بر مبنای آخرین گزارش‌های منتشرشده از سوی نهادهای حقوق بشری در هفته گذشته دست‌کم پنج زندانی را در زندان‌های دستگرد اصفهان و الیگودرز اعدام کرده‌اند. سازمان حقوق بشر ایران از اعدام چهار مرد زندانی به نام‌های احمد براهویی ساکن شهرستان هامون، کوروش(کوروس) نارویی اهل نصرت‌آباد و ساکن زاهدان، آیت پورمنصوری اهل دزفول و بابک شوقی اهل قزوین، در زندان دستگرد اصفهان خبر داد. طبق این گزارش دادگاه انقلاب هر چهار نفر را به اتهام‌های مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم کرده بود.
هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران هم از اعدام یک زندانی به نام محمدجواد گودرزی در زندان الیگودرز خبر داد که سحرگاه روز چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳ به دار آویخته شده است. او بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود.
هرانا همچنین از انتقال هشت زندانی در زندان قزلحصار کرج به انفرادی خبر داده است. طبق این گزارش این هشت نفر پیشتر بابت اتهام‌های مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند و جهت اجرای حکم اعدام به انفرادی برده شده اند. دست‌کم دو تن از این زندانیان افغانستانی هستند.
«سه‌شنبه‌های اعتصابی نه به اعدام» از سوی زندانیان سیاسی در ایران از سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد. سه‌شنبه هر هفته شمار بیشتری از زندانیان زندان‌های مختلف ایران که با اتهام‌های گوناگون در حبس‌اند به این کارزار اعتصابی می‌پیوندند. «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به یک صدای اعتراضی و حق‌خواهانه رسا و پایدار بدل شده است از سوی زندانیان دربندی که بسیاری از آنها شاهد اعدام هم‌بندی‌های خود بوده‌‌اند.
حکومت ایران بالغ بر ۹۰ درصد اعدام‌ها را هرگز اعلام رسمی نمی‌کند. به‌علاوه، در دهه‌های گذشته هیچ سیاست حمایتی و پیشگیرانه مؤثری نیز در ارتباط با افزایش خشونت‌های منجر به قتل در جامعه ایران و همچنین مسئله مواد مخدر اتخاذ نشده است. در مقابل، بنا به تأیید سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی، از جمله عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل، مقام‌های جمهوری اسلامی تعداد و سرعت صدور و اجرای احکام مرگ را در سال‌های گذشته شدت بخشیده‌اند و از حکم اعدام برای سرکوب اقلیت‌های ملی به‌ویژه بلوچ‌ها، عرب‌ها و کُردها استفاده کرده‌اند.
طبق گزارش ماهانه سازمان حقوق بشر ایران که چهارشنبه ۱۴ آذر منتشر شد، تنها در ماه نوامبر سال جاری میلادی حکومت جمهوری اسلامی به‌طور متوسط روزانه بیش از چهار زندانی را اعدام کرده است.
اکثر دولت‌های جهان مجازات اعدام را به‌عنوان یک مجازات غیرانسانی و ابزاری برای گرفتن جان انسان‌ها، به‌طور کامل کنار گذاشته‌اند. تا پایان سال ۲۰۲۳ میلادی دست‌کم ۱۱۲ کشور به‌طور کامل در قانون و عمل و ۱۴۴ کشور در عمل مجازات اعدام را لغو کرده‌اند. پاکستان هم سال گذشته مجازات اعدام را برای جرایم مرتبط با مواد مخدر لغو کرد.
