بیانیه تازه برنده جایزه نوبل صلح از زندان اوین

نرگس محمدی: پس از جنبش مهسا، هیچ چیز دیگر مانند گذشته نیست

ملی مذهبی _ نرگس محمدی، برنده زندانی جایزه صلح نوبل در نامه‌ای از زندان اوین نوشته است در ایران «بزرگترین تحول» در نگاهِ عمومی نسبت به مسئله‌ی حقوق زنان رخ داده و پس از خیزش مهسا دیگر هیچ چیز مانند گذشته نیست.

در این نامه که برای روزنامه ژاپنی «یومیوری شیمبون» ارسال و روز ۹ مهر در صفحه اینستاگرام خانم محمدی نیز منتشر شد، آمده است: «بزرگ‌ترین تحول در حوزه و نگاهِ عمومی نسبت به مسئله حقوق زنان رخ داده است. طول گام این تحول نسبت به سایر تحولات در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی بلند و چشمگیر» است.

به نوشته خانم محمدی، «حجابِ اجباری به‌عنوان یکی از آخرین و مهم‌ترین نشان‌گاه‌های ایدئولوژی حکومت دینیِ نه فقط از سوی روشنفکران و گروه‌ها و جریانات سیاسی ـ اجتماعیِ غیرمذهبی که از سوی اقشارِ مذهبیِ مردم مذموم، مطرود و در کم‌ترین حالت مورد تردید قرار گرفته است.»

خانم محمدی همچنین گفته است که «نگاه عموم مردم» به مسئله حجاب اجباری «نه به عنوان فریضه‌ای دینی که به‌عنوان اهرم سلطه و ستم بر زنان» است «که مبارزه با آن هم برای تحقق حقوق زنان برای دستیابی به حق پوشش آزاد و هم به منظور مقابله با سلطه و استبداد حکومت دینی است.»

این فعال حقوق بشر زندانی همچنین نوشته است: «دموکراسی و حقوق بشر از دری که به روی حقوق زنان بسته شود، وارد نخواهد شد. اگر به فکر تحقق دموکراسی و حقوق بشر در ایران، یکی از کشورهای مهم در خاورمیانه پر جنگ و آشوب هستیم، لاجرم می‌بایست به اقتضائات آن بیاندیشیم.»

نرگس محمدی در نامه خود رفع ستم و تبعیض علیه زنان را برای تحقق دموکراسی امری ضروری و انکارناپذیر دانسته و خواهان «جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی» در ایران و افغانستان توسط سازمان ملل و کشورهای دموکراتیک شده است.

خانم محمدی در پایان نامه خود نوشته است: «بدیهی است اراده‌ی مردم ایران برای گذار از حکومت دینی استبدادی و دستیابی به دموکراسی، آزادی و برابری نیاز به جلبِ همکاری و حمایتِ جریانات دموکراسی‌خواه، نهادهای بین‌المللیِ حقوق بشری و توجه سازمان ملل متحد است. انتظاری که با برداشتنِ گامِ نخستِ جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی به امیدی ملی و جهانی خواهد انجامید.»

نرگس محمدی امروز همچنین در بیانیه‌ای به مناسبت سالگرد جمعه خونین زاهدان گفت که جمهوری اسلامی، زندگی را از مردم ایران دریغ و آن را به یک «حسرت» تبدیل کرده است.

محمدی در این بیانیه یاد کشته‌شدگان جمعه خونین زاهدان و حادثه اخیر انفجار معدن زغال سنگ طبس را گرامی داشته و نوشته است: «مردم ایران زندگی می‌خواهند و جمهوری اسلامی از آن‌ها زندگی می‌ستاند.»

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله