کانون نویسندگان خواهان لغو بی قید و شرط حکم زندان رسول‌اف شد

محکومیت حکم محمد رسول اف و درخواست لغو آن توسط کانون های صنفی و فرهنگی

ملی مذهبی _ هفته گذشته وکیل محمد رسول‌اف، کارگردان سرشناس ایرانی اعلام کرد که حکم هشت سال حبس، شلاق، پرداخت جزای نقدی و ضبط اموال موکلش عینا در دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شده است. پنج سال از این حکم قابل اجراست.
بابک پاک‌نیا، وکیل آقای رسول‌اف، روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت اعلام کرد که دادگاه انقلاب اسلامی موکلش را به تحمل هشت سال حبس (۵ سال قابل اجرا)، شلاق، جزای نقدی و ضبط مال محکوم کرده و این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز عینا تایید شده است.

این خبر واکنش‌های اعتراضی زیادی به دنبال داشت. کانون نویسندگان ایران نیز در ادامه این اعتراضات به این حکم واکنش نشان داد و دلیل صدور چنین حکمی را “هراس‌افکنی میان هنرمندان” دانست.

در بیانیه کانون نویسندگان ایران که روز ۲۱ اردیبهشت منتشر شده آمده است: «رسول‌اف هیچ جرمی انجام نداده است که کیفر آن زندان وشلاق و مصادره‌ اموال باشد. محاکمه و مجازات لایق بند قبای کسانی است که بیش از چهل سال در پناه حاکمیت به غارت اموال و امنیت و آزادی مردم مشغول بوده و هستند، نه فیلمساز و کارگردانی که برای بیان اعتراض و آفرینش هنری از حق انسانی، اولیه و اساسی خود، آزادی بیان استفاده کرده است.»
در این بیانیه همچنین به استفاده ابزاری از “قانون” به مثابه ابزار سرکوب اعتراض شده و خطاب به حاکمان عنوان شده است: «هیچ چیز ستم بر مردم را موجه نمی‌کند؛ حتی “قانون”! آن قانونی که کرامت انسان، یعنی بالاترین قانون و حق را نادیده می‌گیرد و زیر پا می‌گذارد، رعایت‌کردنی نیست.»

کانون نویسندگان ایران صدور این حکم را محکوم کرده و خواهان “لغو فوری و بی قید و شرط” آن و نیز همه‌ احکام صادرشده “برای هنرمندان منتقد و مخالف، شهروندان معترض و کنشگران عرصه‌های گوناگون” شده است.

رسول‌اف اواخر تیر۱۳۹۸ به اتهام “تبلیغ علیه نظام”  به یک سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. او از جمله فیلم‌سازان ایرانی است که با وجود سانسور شدید و فشارهای آشکار و پنهان، همواره در فیلم‌های خود سرکوب و اختناق در ایران را نشان می‌دهد.

از جمله فیلم‌های سینمایی محمد رسول‌اف “شیطان وجود ندارد” درباره مجازات اعدام در ایران است که برنده خرس طلایی، جایزه برتر جشنواره فیلم برلیناله و جایزه برتر جشنواره فیلم سیدنی شد.آخرین ساخته محمد رسول‌اف به نام “دانه انجیر معابد” به زودی در بخش مسابقه‌ اصلی هفتاد و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کن به نمایش در خواهد آمد. 

با انتشار خبر نمایش این فیلم در جشنواره کن بسیاری از بازیگران و عوامل آن ممنوع‌الخروج شده و مورد بازجویی قرار گرفتند. نیروهای امنیتی عوامل فیلم را تحت فشار قرار دادند تا از محمد رسول‌اف بخواهند فیلم را از فستیوال کن خارج کند.

هم چنین گروهی از فعالان صنفی با امضای بیانیه‌ای به صدور حکم بر علیه محمد رسول اف را محکوم کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «با صدور احکام ناعادلانه و بی اعتبار، زنجیرهای استبدادتان را بر گردن هنر آویخته‌اید و سینما را هم به مسلخ برده‌اید.»

متن این بیانیه را در ادامه بخوانید:

محمد رسول‌اف فرزند یک زوج معلم است، که کار معلمی خود را با آموزش خواندن و نوشتن به زندانی‌ها در شیراز آغاز کردند.او را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» که مصداق‌اش «امضای بیانیه‌ها و ساخت فیلم و‌ مستند» است به هشت سال حبس، شلاق، توقیف اموال، برای ایستادنش در جای درست تاریخ و استواری اش در همراهی با مردم و حمایتش از جنبش زن، زندگی، آزادی محکوم کرده‌اید.

به عمر تاریخ، مردمان را ترسانیده‌اید! ترس از دوزخی که انتظارمان را می‌کشد و شیطانی که فریب دهد. ولی افسوس نمی‌دانستیم هیچ هیولایی نیست! مگر جهل انسان، که هیولا و ‌شیطانی شود به پهنای دنیا و کوچک به اندازه حرص قدرت حاکمان، صدایمان شد، وقتی ما را احضار و بازداشت و زندانی کردند، او هم می‌توانست مانند بعضی از دیگر سینماگران سکوت پیشه کند و خاکستری باشد و در عرصه سینما رانت‌اش را از دولتیان بگیرد.

محمد رسول‌اف کارگردان عرصه واقعی زندگی است. کارش از جنس تفاوت و تیز بین به زمانه خود است. او نتوانست نسبت به نابرابری‌ها و فروپاشی اخلاقیات و درد و رنج هم‌وطنش و تحقیر آموزش و پرورش که پایه و اساس ترقی هر کشور است بی‌تفاوت باشد.

ما جمعی از معلمان ایران در محکومیت حکم قرون وسطایی و ظالمانه بر علیه این کارگردان مردمی و خوش فکر، که جسارت‌اش در فیلم‌هایش بر کسی پوشیده نیست حمایت قاطعانه خود را اعلام می‌کنیم و خواستار لغو این احکام ظالمانه هستیم.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله