یک روز پس از شکایت به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل

صدیقه وسمقی با قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد

ملی مذهبی _ صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه روز ۱۰ اردیبهشت (۲۹ آوریل) در پی تشدید بیماری با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.

 در نامه‌ای که همین روز از وسمقی خطاب به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد انتشار یافت، او نوشته است که بیش از ۴۰ روز است که “به اتهام برداشتن روسری، به طرز وحشیانه و خشونت‌باری از خانه خود توسط ماموران حکومتی که از لحاظ حقوقی تحت امر فرمانده کل قوا، یعنی رهبر جمهوری اسلامی هستند، بازداشت و به زندان اوین انتقال یافته است.” وسمقی در این نامه با اشاره به تجربه خود در ایام بازداشت، از مجامع حقوق بشری خواسته بود از هیچ تلاشی برای “بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم به‌ویژه به زنان” فروگذار نکنند.

صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه در نامه‌ای به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد با اشاره به تجربه خود در ایام بازداشت، از مجامع حقوق بشری خواسته است از هیچ تلاشی برای “بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم به‌ویژه به زنان” فروگذار نکنند.

او در این نامه می‌نویسد: «من اکثر سال‌های عمر خود را مصروف تحصیل، تدریس و تحقیق در حوزه دین، به‌ویژه فقه اسلامی نموده‌ام و نتیجه پژوهش‌های اینجانب درباره پوشش زنان این است که زنان دین‌دار در چارچوب شریعت اسلامی ملزم به پوشاندن موی سر خود نیستند و برخی پژوهشگران مستقل حوزه دین نیز به همین عقیده‌اند. ده‌هاست که بسیاری از زنان ایرانی با قانون حجاب اجباری مخالف‌اند و من نیز در مخالفت با این قانون و اعتراض به سرکوب زنان و کرامت آنان روسری از سر برداشته‌ام.»

خانم وسمقی می‌گوید “حجاب اجباری” یک “دیدگاه رهبر جمهوری اسلامی” است. این دیدگاه “بر اساس منابع دست اول اسلامی چندان قابل دفاع نیست، اما با استفاده از قدرت سیاسی بر زنان تحمیل شده است”.

او در نامه خود به کمیته حقیقت‌یاب می‌نویسد بیش از ۴۰ روز است که “به اتهام برداشتن روسری، به طرز وحشیانه و خشونت‌باری از خانه خود توسط مأموران حکومتی که از لحاظ حقوقی تحت امر فرمانده کل قوا، یعنی رهبر جمهوری اسلامی هستند، بازداشت و به زندان اوین انتقال یافته‌ام”.

خانم وسمقی در این نامه از “فقدان بینایی” خود می‌گوید که با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازپرسی برده شده و در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده خود محروم بوده است.

این پژوهشگر دینی تجربه‌های خود و هم‌بندی‌هایش را گویای آن دانسته که نهادهای متعددی چون دستگاه‌های قضایی و امنیتی و سازمان زندان‌ها، از تمامی ابزارها برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و واداشتن آنان به تسلیم استفاده می‌کنند.

صدیقه وسمقی روز ۲۶ اسفند به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

در یادداشتی که روز یکشنبه ۱۹ فروردین در صفحه اینستاگرام منتسب به صدیقه وسمقی منتشر شده است، این فعال دین‌پژوه نوشته که با وجود “رفتارهای غیرانسانی جمهوری اسلامی برای دفاع از عزت و کرامت انسانی” ایستاده است.

وسمقی در یادداشت خود می‌گوید، جمهوری ‌اسلامی برای واداشتن مردم و زنان به پیروی از خواسته‌های حکومت، در زندان از ابزارهایی مانند “حبس، شکنجه انفرادی، محرومیت از ملاقات و مراقبت‌های پزشکی” و در بیرون از “همه گونه محرومیت‌های اجتماعی و حقوقی” بهره‌برداری می‌کند.

او افزود: «هنگامی که از مسئولان زندان می‌پرسم به استناد کدام قانون به من اجازه نمی‌دهید با خانواده‌ام بدون داشتن روسری ملاقات کنم، می‌گویند قانونی در این باره نداریم.»

صدیقه وسمقی اسفندماه سال گذشته به زندان اوین منتقل شد و از آن زمان تا کنون به دلیل خودداری ورزیدن از سر کردن روسری، مانع ملاقات با خانواده‌اش شده‌اند.

خبر آزادی این نویسنده و اسلام‌پژوه که روز ۲۶ اسفند بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود از سوی کانال خبری امتداد منتشر شده است.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله