زندانیانی که هیچ حقی ندارند

زندانیان باسابقه سیاسی و فعالان محیط زیست مشمول عفو نشدند

ملی مذهبی _ خبرهای آزادی فعالان دانشجویی و سیاسی اعتراضات اخیر در حالی در فضای جامعه پیچید که شماری از محکومان پرونده‌های گذشته نیز با احتساب گذشت زمان تحمل محکومیت مشمول این عفو گسترده و از زندان آزاد شدند.
روزنامه اعتماد نوشت، با این حال هیچ خبری از عفو یا آزادی زندانیان پرونده جنجالی فعالان محیط زیست به گوش نمی‌رسد.
از افراد حاضر در این پرونده، یک نفر با محکومیت چهارسال زندان در ابتدای همه‌گیری کرونا مشمول عفو شد و از زندان آزاد گردید. اما هفت نفر دیگر کماکان در زندان به سر می‌برند و بعد از گذشت بیش از پنج سال از بازشدن این پرونده، به نظر می‌رسد نه تنها مشمول این عفو گسترده از سوی علی خامنه‌ای نشده‌اند، بلکه از حقوق عادی خود همچون آزادی مشروط نیز محروم هستند.

زندانیانی که مشمول “عفو” نشده‌اند

در کنار زندانیان پرونده محیط زیستی، خبری نیز از آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی، دو روزنامه‌نگاری که در طی اعتراضات بازداشت شدند، نیست.همچنین باید از وکلای بازداشت‌شده نام برد، از جمله مصطفی نیلی، آرش کیخسروی، امیرسالار داوودی و گیتی شفیعی که در میان آزادشدگان دیده نمی‌شوند. توماج صالحی خواننده معترض همچنان در حبس به سر می‌برد و گفته می‌شود تحت فشار جسمی و روحی شدید است.

در حال حاضر تمامی افراد این پرونده نیمی از محکومیت خود را گذرانده‌اند و از طرفی نیز هیچ‌یک دارای سابقه کیفری نیستند. حال آنکه بر اساس ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی محکومان به حبس بیش از ۱۰ سال در صورت گذراندن نیمی از مدت زمان حبس و سایر محکومان پس از گذراندن یک‌سوم زمان می‌توانند از زندان آزاد شوند. با وجود این به نظر می‌رسد افراد این پرونده به گونه‌ای از این حق قانونی خود محروم شده‌اند.
رضا خندان در دوم بهمن سال ۱۳۹۷ به همراه فرهاد میثمی پزشک و فعال مدنی به شش سال زندان محکوم شد، اما اجرای این حکم تا کنون به تعویق افتاده بود.در حالی که چند روز از آزادی فرهاد میثمی می‌گذرد، رضا خندان برای اجرای حکم به زندان احضار شده است.

تجمع توانخواهان در برابر سازمان برنامه و بودجه

عده‌ای از توانخواهان روز دوشنبه ۲۴ بهمن در اعتراض به وضع معیشتی و بودجه‌های معوقه توانبخشی در مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع اعتراضی برگزار کردند.

شعار “زن، زندگی، آزادی” در کنسرت سیروان خسروی در تهران

در کنسرت سیروان خسروی در سالن برج میلاد تهران، شامگاه ۲۳ بهمن (۱۲ فوریه)، مردم فریاد “زن، زندگی، آزادی” و “علی کریمی” سر دادند. حاکمیت جمهوری اسلامی می‌کوشد با گذشت ۵ ماه از خیزش سراسری مردم ایران، در فضای جامعه “عادی‌سازی” کند، اما مردم معترض از هر فرصتی برای بیان اعتراضات خود استفاده می‌کنند.


مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله