ملی مذهبی _ بنا به گزارش یک نهاد ناظر بر تحولات سوریه، دستکم ۷۰ نفر در درگیریها میان نیروهای دولتی و هواداران بشار اسد در استان لاذقیه کشته و دهها نفر زخمی شدهاند. این درگیریها خشونتبارترین حملات به نیروهای دولت موقت سوریه از زمان سقوط حکومت بشار اسد در ماه دسامبر است.
رئیس نهاد امنیتی در استان لاذقیه در سوریه از درگیریهای شدید میان نیروهای حکومتی با شبهنظامیان هوادار بشار اسد در روز پنجشنبه (۶ مارس / ۱۶ اسفند) خبر داده است. طبق اعلام نهادهای حقوق بشری دست کم ۴۸ نفر در جریان این درگیریها کشته شدهاند. خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) گزارش داده که منع عبور و مرور شبانه وضع شده است. استان لاذقیه از نقاطی است که رژیم سرنگونشده بشار اسد در آنجا هنوز هم هواداران زیادی دارد. خبرگزاری فرانسه گزارش داده که شهر “جبله” صحنه اصلی درگیریهای دو طرف است. این شهر در غرب استان لاذقیه قرار دارد.
سازمان دیدهبان حقوق بشر سوریه که مرکز آن در لندن است، گزارش داده که ۱۶ نفر از نیروهای حکومتی سوریه و ۲۸ تن از شبهنظامیان هوادار بشار اسد در جریان درگیریها کشته شدهاند. ۴ غیرنظامی نیز در طی نبردها جان خود را از دست دادهاند.
به گفته این نهاد حقوق بشری نبرد در جبله شدیدترین درگیریهایی است که تا کنون میان نیروهای حکومتی سوریه و طرفداران بشار اسد از زمان سرنگونی او در دسامبر سال گذشته تا کنون روی داده است.درگیری سنگین میان نیروهای دولتی و هواداران بشار اسد در استانهای لاذقیه و طرطوس چند ساعت پس از کشته شدن ۱۶ نیروی دولتی در حومه شهر لاذقیه در بعدازظهر پنجشنبه رخ داد.
به گزارش رسانههای دولت سوریه، پس از این درگیری، دولت سوریه در شهر بندری طوطوس حکومت نظامی اعلام کرد.
رئیس نهاد امنیتی در استان لاذقیه نیز تصریح کرد که نیروهای حکومتی سوریه در نبرد با شبهنظامیان هوادار بشار اسد و مرتبط به سهیل الحسن هستند که به ارتکاب جنایات جنگی متهم است. به گفته این نهاد حکومتی، سهیل الحسن در دوران بشار اسد مرتکب “فجیعترین کشتارها” علیه مردم سوریه شده است. او فرمانده یکی از واحدهای ویژه ارتش سوریه بود. بسیاری از ساکنان شهر بندری لاذقیه و دیگر نقاط استان همنام با این شهر جزو اقلیت علوی هستند که خاندان اسد نیز جزیی از آن بوده است.
برخی گزارشها از برگزاری تظاهراتهایی در لاذقیه و طرطوس حکایت دارند که تظاهرکنندگان خواستار عقبنشینی نیروهای دولتی از مناطق روستایی و پایان دادن به خونریزیها شدند. این نخستین تظاهرات گسترده علیه دولت جدید سوریه در ماه دسامبر است.
رسانههای دولتی سوریه گزارش دادند که شمار زیادی «نیروی نظامی کمکی» به سواحل شمال غربی این کشور اعزام شدهاند تا نظم را برقرار کنند. بر اساس این گزارشها، نیروهای نظامی صبح جمعه به ساکنان این مناطق دستور دادند در خانههای خود بمانند تا آنها عملیاتشان را برای «پاکسازی» شبهنظامیان هوادار بشار اسد انجام دهند.
حسن عبدالغنی، سخنگوی وزارت دفاع سوریه به خبرگزاری دولتی سوریه با هشدار به هواداران اسد، گفت: «هزاران نفر انتخاب کردهاند سلاحهای خود را تحویل دهند و نزد خانوادههای خود برگردند، اما برخی اصرار دارند از عدالت بگریزند و به جنگ ادامه دهند.» او در ادامه گفت: «انتخاب آسان است، سلاحهای خود را زمین بگذارید یا با سرنوشت محتوم خود روبرو شوید.»
نواحی ساحلی سوریه برای دولت اسلامگرای این کشور به یک چالش امنیتی عمده بدل شده است. این نواحی که قلب جامعه علویان سوریه است، پایگاهی برای خانواده اسد بوده است.
یک مقام وزارت دفاع سوریه هدف از عملیات نیروهای امنیتی در منطقه لاذقیه را «تعقیب گروههای مسلح، از جمله جنایتکاران جنگی شناخته شده وابسته به ارتش سوریه» در زمان بشار اسد عنوان کرد.
بر اساس گزارشهای منتشر شده، برخی روستاها در این مناطق مانند بعبده، وادی القلع و بيت عانا هدف بمباران و حملات موشکی نیروهای دولتی قرار گرفتهاند.
فعالان علوی میگویند جامعه آنها از زمان سقوط حکومت بشار اسد، در معرض خشونت و حملات نیروهای دولت جدید سوریه قرار داشته است.
چالش حکومت جدید
احمد شرع، رهبر حکومت جدید سوریه در اواخر ماه ژانویه امسال در جریان نشست فرماندهی نظامی این کشور رسما به سمت رئیسجمهور موقت و مامور تشکیل شورای قانونگذاری انتقالی سوریه منصوب شد. در این جلسه، تمامی گروههای مسلح مرتبط با شورشیان نیز منحل شدند.
حاکمان جدید سوریه که وعده یک گذار سیاسی فراگیر را دادهاند، زیر ذرهبین داخلی و بینالمللی، از جمله کشورهایی قرار دارند که هنوز در حال بررسی امکان لغو تحریمهای اعمالشده در دوران حکومت اسد هستند.
سوریه با چالشهای بزرگی روبهرو است، از جمله بازسازی اقتصاد و زیرساختهای ویرانشده در جنگ، تدوین قانون اساسی جدید، ایجاد نهادهای قضایی برای رسیدگی به جنایات جنگی مقامهای پیشین، و نیز چالش ادغام گروههای مسلح در یک ارتش ملی واحد؛ امری که تاکنون دستکم از سوی کردها پذیرفته نشده است.
با وجود اینکه موارد انتقامجویی و مجازاتهای جمعی و خودسرانه بسیار کمتر از حد انتظار بوده، بسیاری از اقلیتهای قومی و مذهبی سوریه، از جمله کردها، مسیحیان، دروزیها و علویان نسبت به آینده خود نگران هستند و هنوز به وعدههای حکومت جدید در مورد حکمرانی فراگیر اعتماد ندارند.