واکنش‌ها به کنار رفتن ظریف از دولت

بلوای استعفای ظریف؛ درخواست رئیس قوه قضائیه، فشار نمایندگان یا تلاش های روسی؟!

ملی مذهبی _  محمد جواد ظریف، معاون راهبردی رئیس جمهوری ایران با انتشار متنی در شبکه‌های اجتماعی دلیل استعفای دوباره خود را اعلام کرد.

آقای ظریف در ایکس خود با انتشار پستی اعلام کرد که به درخواست رئیس قوه قضائیه از سمت خود کناره‌گیری کرده است. استعفای معاون راهبردی مسعود پزشکیان، رئیس‌ جمهوری ایران روز یکشنبه، ۱۲ اسفند ۱۴۰۳انجام شد.

وی همچنین از دیدار خود با رئیس قوه قضائیه خبر داد و نوشت: “دیروز به دعوت ریاست محترم قوه قضائیه به دیدار ایشان رفتم. ایشان با اشاره به شرایط کشور توصیه کردند که برای پیشگیری از فشار بیشتر بر دولت، به دانشگاه بازگردم. بنده نیز بی‌درنگ پذیرفتم که همواره خواسته‌ام یار باشم و نه بار.”
این استعفا در حالی رخ داد که عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد، نیز یک روز قبل با رأی مجلس استیضاح و سپس برکنار شد. برخی تحلیلگران، این دو اتفاق را بخشی از یک روند برای حذف چهره‌های نزدیک به جریان اعتدالی و اصلاح‌طلب در دولت پزشکیان ارزیابی می‌کنند.

این استعفا تنها چند روز پس از اظهارات صریح علی خامنه‌ای، رهبر ایران درباره مخالفت با مذاکره با ایالات متحده اعلام شد. محمد جواد ظریف در مطلبی که خبر استعفای خود نوشت که به توصیه رئیس قوه قضائیه قصد دارد به دانشگاه بازگردد. او تأکید کرد که «اهل فرار از سختی‌ها نیست» اما امیدوار است با کناره‌گیری‌اش، «بهانه‌ها برای سنگ‌اندازی در مسیر موفقیت دولت برداشته شود.»
این در حالی است که برخی منابع نزدیک به دولت می‌گویند استعفای آقای ظریف پیش از رای عدم اعتماد مجلس به عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد مطرح شده بود و به این موضوع یا ترکیب کابیه ربطی ندارد.

کناره‌گیری آقای ظریف در شرایطی رخ داد که مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری ایران روز یکشنبه طی سخنانی در جریان رای‌گیری در مجلس برای رای اعتماد به وزیر اقتصاد اعلام کرد که پس از سخنان رهبر ایران مبنی بر عدم مذاکره با آمریکا، دولت دیگر برنامه‌ای برای گفت‌وگو با واشنگتن ندارد.

این موضع‌گیری می‌تواند یکی دلایل ناامیدی ظریف به یافتن راه‌حلی دیپلماتیک برای برداشته شدن فشارهای بین‌المللی از ایران باشد.برخی تحلیلگران معتقدند آقای ظریف که همواره بر مذاکره به‌عنوان راهی برای کاهش فشارهای اقتصادی تاکید داشت، با این تصمیم دولت، جایگاه خود را در کابینه بی‌اثر دیده است.

چرا ظریف تحت فشار بود؟

ظریف از زمان پیوستن به دولت پزشکیان، هدف حملات رسانه‌ای و سیاسی شدید قرار داشت. سه دلیل عمده برای این فشارها مطرح می‌شود:

نقش او در برجام: ظریف به‌عنوان معمار توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ شناخته می‌شود، توافقی که مورد انتقاد جدی اصولگرایان و جریان‌های تندرو بوده است. مخالفان او، برجام را توافقی ناموفق و پرخسارت می‌دانند.

تابعیت فرزندانش: یکی از محورهای اصلی حملات علیه ظریف، داشتن تابعیت آمریکایی فرزندانش بود. برخی از مخالفان، او را به “وابستگی” به غرب متهم می‌کردند و این موضوع را دلیلی برای عدم اعتماد به او در سیاست‌های کلان کشور می‌دانستند.

اختلافات داخلی در دولت: ظریف در بیانیه استعفای خود به “تلخ‌ترین دوران خدمت چهل‌ساله” خود اشاره کرد و از فشارهای درونی دولت نیز سخن گفت. به نظر می‌رسد که او در درون دولت نیز با چالش‌های جدی روبه‌رو بوده است.

واکنش‌ها به استعفای ظریف

عباس عبدی، تحلیلگر اصلاح‌طلب، که پیش‌تر حامی ایده وفاق ملی پزشکیان بود، اکنون به جمع منتقدان دولت پیوسته است. او در تحلیلی، ناکامی دولت در تحقق وفاق را یکی از دلایل بحران‌های اخیر دانست و گفت: “وفاق با مردم نه تنها رخ نداده و افراد جدیدی به این جریان یا دولت اعتماد نکرده و ملحق نشده‌اند، بلکه اعتماد ماه‌های اول نیز کاهش چشمگیری یافته و نزدیک به نصف شده است. ادامه این وضع، موجب زمین خوردن دولت خواهد شد.”

غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، با کنایه به حذف چهره‌های اعتدالی از دولت، در حساب کاربری خود نوشت: “همتی و ظریف از دولت رفتند. فکر کنم میدری و ظفرقندی هم بروند، وفاق کامل می‌شود.”

سید مهدی طباطبایی، معاون ارتباطات دفتر ریاست جمهوری، در دفاع از دولت نوشت: «یک تجربه تلخ، یا یک ناکامی مقطعی را نباید به معنی شکست یک کلان‌پروژه انگاشت. رئیس‌جمهور در روز‌های سخت‌تر از این هم در راهی که برای نجات ایران در پیش گرفته، تنها نخواهد ماند.»

عماد بهاور، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، در تحلیلی، این تغییرات را مرتبط با سفر اخیر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، به ایران دانست و گفت: «رأی به استیضاح همتی و فشار برای استعفای ظریف، از اولین نتایج سفر لاوروف به ایران بود.»

بهاور معتقد است که این تغییرات نشانه‌ای از افزایش تأثیرگذاری روسیه بر سیاست‌های داخلی ایران است و می‌تواند جهت‌گیری دولت پزشکیان را بیش از پیش تغییر دهد.

پیامدهای استعفای ظریف برای دولت پزشکیان

استعفای ظریف و برکناری همتی، دولت پزشکیان را با چالش‌های بیشتری مواجه کرده است. تحلیلگران بر این باورند که این تحولات نشان‌دهنده کاهش قدرت نیروهای اعتدالی در دولت و تقویت جناح‌های تندرو است.

در شرایطی که دولت با بحران‌های اقتصادی، کاهش اعتماد عمومی و بن‌بست‌های دیپلماتیک روبه‌رو است، حذف چهره‌هایی مانند ظریف و همتی می‌تواند دست رئیس‌جمهور را برای مدیریت شرایط دشوارتر کند. در عین حال، برخی معتقدند که این تغییرات، فشارها بر دولت را کاهش خواهد داد و امکان بازسازی کابینه را فراهم می‌کند.

با این حال، آنچه مسلم است، این است که دولت پزشکیان اکنون در موقعیتی حساس قرار دارد؛ موقعیتی که در آن، هر تصمیمی می‌تواند بر سرنوشت سیاسی آن در ماه‌های آینده تأثیرگذار باشد.

نقش ظریف در انتخابات و حمایت از پزشکیان

جواد ظریف در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری، نقشی کلیدی در حمایت از مسعود پزشکیان ایفا کرد. او که به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص جریان اعتدالی و دیپلماسی شناخته می‌شود، تلاش کرد تا اجماع میان نیروهای میانه‌رو و اصلاح‌طلب را به نفع پزشکیان تقویت کند. ظریف اگرچه خود نامزد انتخابات نشد، اما در کارزار انتخاباتی به حمایت از پزشکیان پرداخت و بر توانایی او برای ایجاد وفاق ملی تأکید کرد. او همچنین از ضرورت تعامل سازنده با جهان سخن گفت و پزشکیان را گزینه‌ای مناسب برای خروج کشور از انزوا معرفی کرد.

پس از پیروزی پزشکیان، ظریف به‌عنوان معاون راهبردی رئیس‌جمهور منصوب شد، سمتی که اگرچه در ظاهر اجرایی نبود، اما انتظار می‌رفت که نقشی تعیین‌کننده در سیاست‌گذاری کلان دولت ایفا کند. با این حال، حضور او در دولت، از همان ابتدا با مخالفت‌های جدی همراه شد و جناح‌های تندرو، او را به‌عنوان یکی از عوامل اصلی سیاست‌های شکست‌خورده دولت روحانی معرفی کردند. فشارهای داخلی و خارجی علیه ظریف در نهایت باعث شد که او از دولت کناره‌گیری کند و این مسئله، می‌تواند پیامدهای قابل‌توجهی برای دولت پزشکیان داشته باشد.

با این حال، برخی دیگر از ناظران بر این باورند که این استعفا تلاشی دیگر از سوی محمد جواد ظریف برای کاهش فشارهای سیاسی بر دولت است. معاون راهبردی دولت مسعود پزشکیان اخیرا بارها به دلیل مواضعش درباره مذاکره با غرب و همچنین تابعیت آمریکایی فرزندانش مورد انتقاد تندروها قرار گرفته بود. در همین راستا، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس ایران آبان‌ماه گذشته به همراه گروهی از نمایندگان خواستار برکناری او شده بودند.

آقای ظریف پیش‌تر در سال ۲۰۱۹ به دلیل کنار گذاشته شدن از دیدار بشار اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه با مقامات ایرانی استعفا داده بود که با مخالفت رهبر ایران و رئیس‌جمهوری وقت، حسن روحانی، این استعفا پس گرفته شد.

وی مرداد ماه سال جاری نیز از سمت خود به عنوان معاون راهبردی رئیس جمهوری ایران استعفا داده و دلیل آن را فشارها بر وی در خصوص دوتابعیتی بودن فرزندانش عنوان کرد؛ حال آنکه برخی این استعفا را به نارضایتی آقای ظریف از ترکیب کابینه پزشکیان نسبت دادند.

اکنون پرسش این است که آیا استعفای دوباره محمد جواد ظریف همانند استعفای قبلی او از سوی مسعود پزشکیان رد می‌شود یا همانطور که خود آقای ظریف اذعان کرده وی از امور اجرایی کنار رفته و به تدریس در دانشگاه مشغول خواهد شد. وزیر خارجه پیشین ایران در حالی در پیچ‌وخم سیاست داخلی و خارجی کشور به حاشیه کشیده شده است که روزی از وی به عنوان نماد امید به گشایش دیپلماتیک با غرب یاد می‌شد.

اما کناره‌گیری جواد ظریف از دولت، با واکنش‌های متفاوت و فراوانی در ایران رو به رو شده است.

فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، البته گفته هنوز استعفای معاون امور راهبردی مسعود پزشکیان مورد پذیرش واقع نشده اما وزیر خارجه پیشین در حساب خود در توییتر، با انتشار متنی دلایل کناره‌گیری‌اش از دولت را شرح داده است.

جواد ظریف، از ابتدای آغاز به کار دولت مسعود پزشکیان مورد نقد و حمله جریان‌های مخالف و تندروی داخلی قرار داشت و در مجلس شورای اسلامی هم، نمایندگان جبهه پایداری، با استناد به اینکه فرزندان او، تابعیت آمریکا دارند، خواستار برکناری سفیر پیشین جمهوری اسلامی در سازمان ملل شده بودند.

آقای ظریف پیش از استخدام در وزارت امور خارجه و در زمان دانشجویی، در آمریکا صاحب دو فرزند شده و در همان زمان فرزندان او تابعیت آمریکایی دریافت کرده‌اند. نمایندگان مجلس و مخالفان دولت اما تاکید دارند به همین دلیل او نباید پست دولتی داشته باشد.
غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و شهردار تهران در دهه هفتاد خورشیدی ضمن انتقاد از فشارها به دولت برای حذف ظریف نوشت: «همتی و ظریف از دولت رفتند، فکر کنم میدری و ظفرقندی هم بروند، وفاق کامل می‌شود.»
کنایه آقای کرباسچی به طرح وفاقی است که مسعود پزشکیان مدام از آن دم می‌زند اما اطلاح‌طلبان و میانه‌روها معتقدند این وفاق یک‌طرفه و تنها در جهت حذف آنها و میدان دادن به نیروهای تندرو بوده است.

عماد بهاور، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان اما ماجرای کنار رفتن ظریف را به اتفاقات خارج از کشور مرتبط دانسته و آن‌را نتیجه سفر وزیر خارجه روسیه به ایران معرفی کرده است. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در تحلیل خود در این خصوص می‌نویسد: «رای به استیضاح همتی و فشار برای استعفای ظریف، از نخستین نتایج سفر سرگئی لاوروف به تهران بود. این تغییرات نشانه‌ای از افزایش تأثیرگذاری روسیه بر سیاست‌های داخلی ایران است و می‌تواند جهت‌گیری دولت پزشکیان را بیش از پیش تغییر دهد.»

ظریف در پست خود در شبکه توییتر یا همان ایکس نوشته که بعد از دیدار با محسنی اژه‌ای، رئيس قوه قضائيه و دعوت او برای کناره‌گیری از دولت تصمیم گرفته به دانشگاه برگردد.

در جبهه مخالفان هم واکنش‌ها به این کنار رفتن ظریف گسترده بوده است. حمید رسایی، از نمایندگان تندرو و حامی سعید جلیلی که در ماه‌های اخیر بارها در مجلس خواستار عزل ظریف شده بود، در حساب خود در شبکه ایکس نوشته است: «دیدید چه خاکی به سرمون شد! حالا که جناب ظریف عزل شد، چه کسی باید پاسخ توییت‌های ترامپ رو توی این چهار سال بده؟ دستی دستی خودمون رو بدبخت کردیم.»

امیرحسین ثابتی از دیگر اعضای ستاد انتخاباتی جلیلی و نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی هم در گفتگویی ضمن حمله به ظریف گفت: «از آقای اژه‌ای تشکر می‌کنم که محترمانه از ظریف خواست از کار کنار رود. گزارش شش ماهه ظریف چه فایده‌ای داشت؟ آخرش هم با فضاحت مجبور شد صندلی خود را ترک کند.»

خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران هم در گزارشی از کسانی که کناره‌گیری ظریف و برکناری همتی را نشانه‌ای از تلاش مجلس و قوه قضائيه برای تضعیف دولت پزشکیان خوانده‌اند انتقاد و تاکید کرد که کنار رفتن این دو هیچ ربطی به مساله «وفاق» ندارد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله