فرزندان نرگس محمدی به نیابت از او جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ را دریافت کردند

برگزاری مراسم اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی

ملی مذهبی _ مراسم اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی هم‌زمان با روز جهانی حقوق بشر روز ۱۰ دسامبر (۱۹ آذر) در اسلو، پایتخت نروژ برگزار شد. در این مراسم تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی و علی و کیانا دوقلوهای این زوج به نمایندگی از طرف او که در ایران زندانی است، جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ را دریافت کردند.

در پیامی که توسط خانم محمدی به این مراسم فرستاده شده بود و توسط دختر و پسر او خوانده شد، برنده جایزه نوبل امسال از کمیته نروژ تشکر کرد و خود را «یک نفر از میلیون‌ها زن ایرانی» خواند که علیه «تبعیض، استبداد و سرکوب» به پا خاسته‌اند.

نرگس محمدی که اکنون در زندان به سر می‌برد در پیام خود حجاب اجباری را «ننگی» خواند که نه نمادی فرهنگی از جامعه ایران، بلکه ابزاری برای «سرکوب و به بند کشیدن زنان از سوی یک حکومت سرکوبگر مذهبی» بوده است.

خانم محمدی جایزه صلح نوبل را «منبع امید و الهام» برای خود عنوان کرد و از نهادهای بین‌المللی و رسانه‌های جهانی خواست از حرکت دموکراتیک مردم ایران و جنبش «زن، زندگی، آزادی» حمایت کنند.

وی با بیان اینکه حکومت جمهوری اسلامی «مشروعیت و حمایت عمومی» خود را از دست داده است، گفت: «مردم ایران با استقامت بر سرکوب و استبداد غلبه خواهند کرد. شک نکنید این امر مسلم است.»در طی این مراسم یک صندلی خالی بر روی صحنه به خانم محمدی اختصاص یافته بود و تصویر بزرگی از وی نیز در تالار مراسم نصب شده بود. 

در این مراسم تقی رحمانی، فعال سیاسی ملی‌مذهبی و همسر خانم محمدی، نیز حضور داشت. پیشتر او گفته بود که برای مدت ۱۱ سال است که همسرش را ندیده و فرزندان دوقلوی ۱۷ساله‌اش نیز ۷ سال می‌شود که مادرشان را ملاقات نکرده‌اند.

شماری از چهره‌های شاخص حقوق بشر و حقوق زنان از جمله شیرین عبادی، مهرانگیز کار، پروین اردلان، منصوره شجاعی، مهناز پراکند، سعید دهقان، نازنین بنیادی، نازنین زاغری (زندانی سیاسی سابق)، مریم کلارن (دختر ناهید تقوی که در ایران زندانی است)، گلشیفته فراهانی و مرجان ساتراپی (دو هنرمند ایرانی) و کاوه مدنی (چهره برجسته محیط زیست) نیز در این مراسم حضور داشتند.

مسعود قره‌خانی، رئیس ایرانی‌تبار پارلمان نروژ نیز در ردیف اول این مراسم کنار شخصیت‌های بلندپایه سیاسی نروژ حضور داشت. در ابتدای این مراسم که با حضور خانواده سلطنتی سوئد برگزار شد، رئیس کمیته نوبل در سخنانی به شرح فعالیت‌های نرگس محمدی پرداخت و گفت او ۱۳ باز زندانی شده است. بریت رایس اندرسن همچنین به فعالیت‌های نرگس محمدی در کانون مدافعان حقوق بشر اشاره کرد و گفت پس از خروج شیرین عبادی از ایران، نرگس محمدی فعالیت‌های او را در این کانون ادامه داده است.

او همچنین به اعتراضات نرگس محمدی در داخل زندان و افشاگری او درباره شکنجه‌های جنسی زنان زندانی اشاره کرد. خانم اندرسن با اشاره به جنبش “زن، زندگی، آزادی” این شعار را انعکاس منشور جهانی حقوق بشر دانست و گفت نرگس در مصاحبه با مجله تایمز جایزه نوبلش را به مهسا ژینا امینی تقدیم کرد.

رئیس کمیته نوبل گفت عکسی از نرگس محمدی که به خواست خود او در  پشت صندلی‌ خالی او بر دیوار نصب شده، نشان‌دهنده این است که او چگونه می‌خواهد زندگی خودش را ادامه دهد؛ با چهره‌ای شاد و لبهایی خندان و لباسی خوشرنگ و بدون حجاب اجباری.

او همچنین از کیانا و علی به خاطر عهده‌دار شدن این وظیفه مهم تشکر کرد و گفت که “این دوقلوهای ۱۷ ساله وزن سنگینی را روی شانه‌های جوانشان تحمل کرده‌اند”.

خانم اندرسون مبارزه نرگس محمدی را با دزموند توتو و نلسون ماندلا قابل مقایسه دانست و در انتهای سخنانش گفت که “در ایران زن‌ها بیش از ۳۰ سال علیه تفکیک جنگیدند و سرانجام رویای آنها برای آینده بهتر تحقق خواهد یافت”.

پس از سخنان رئیس کمیته نوبل، مهسا وحدت شعر “ای شب از رویای تو رنگین شده” سروده فروغ فرخزاد و سپس ترانه “دارم امیدی ای وطن” را اجرا کرد.سپس کیانا و علی رحمانی دوقلوهای نرگس محمدی به روی صحنه رفتند و دیپلم و مدال طلای نوبل صلح را از طرف مادرشان دریافت کردند.

پیام نرگس محمدی از داخل زندان

ابتدا کیانا رحمانی پیام مادرش، نرگس محمدی از داخل زندان را قرائت کرد. او با تشکر از کمیته نوبل و حضار به زبان فرانسوی ابتدا به زبان فارسی گفت کاش مادرم خودش اینجا بود و جایزه را می‌گرفت.

او سپس پیام نرگس را که از داخل زندان فرستاده بود به زبان فرانسه قرائت کرد.

نرگس محمدی در این پیام گفت: «من به عنوان یک زن زندانی بر این باور هستم که حمایت شما من را مصمم‌تر و دلگرم‌تر می‌کند و این کمکی است به جنبش مردم ایران برای دموکراسی و آزادی و این کمک بسیار مهمتر از حمایت از شخص من است. من یکی از میلیون‌ها زن ایرانی مبارز و مغروری هستم که علیه خودکامگی مبارزه می‌کنند. من می‌خواهم از زنان گمنامی یاد کنم که برای رسیدن به برابری مبارزه می‌کنند.»

نرگس محمدی در ادامه گفت: «من یک زن ایرانی هستم مغرور و مفتخر به ایفای نقش در اعتلای تمدنی که امروز مقهور یک حکومت خودکامه است. تا زمانی که حقوق بشر بر قدرت این حکومت خودکامه فائق بیاید مبارزه ما ادامه دارد.»

او گفت: «جمهوری اسلامی بر مبنای تبعیض بنا شده است؛ تبعیض قومی و مذهبی، جمهوری اسلامی تبلور بی‌عدالتی و خودکامگی و نقض حقوق بشر است. استقلال قوه قضائیه غیرممکن است چرا که رئیس این قوه مستقیم از سوی رهبر جمهوری اسلامی تعیین می‌شود بدین ترتیب تنها چیزی که در این سیستم نمی‌توان به آن رسید، عدالت است.»

اهمیت حمایت بین‌المللی از جنبش مردم ایران

ادامه پیام نرگس محمدی را فرزند دیگرش علی خواند. برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ در ادامه پیامش با اشاره به جنبش “زن، زندگی، آزادی” تاکید کرد: «این جنبش اساسا مبتنی بر خواست تغییر است. ادامه و امتداد یک مبارزه سیاسی و مدنی و یک جنبش اجتماعی و دینامیک و زنده و بیان‌کننده خواست‌های مردم برای رسیدن به آزادی و دموکراسی است.»

او تصریح کرد که همه تلاشش را برای برقراری مجدد دموکراسی و رعایت حقوق بشر خواهد کرد.

نرگس محمدی در بخش دیگری از پیامش به اهمیت حمایت‌های بین‌المللی از مبارزات مردم ایران اشاره کرد و گفت: «حمایت افکار عمومی جهان قطعا نقش مهمی در مبارزه مردم ایران خواهد داشت. مردم ایران بدون تردید به مبارزه خود ادامه خواهد داد. حمایت سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، سازمان‌های زنان، هنرمندان، رسانه‌ها از جنبش زن، زندگی، آزادی بسیار مهم و معنادار است.»

او ضمن انتقاد از سیاست دولت‌های غربی گفت: «سیاست و استراتژی دولت‌های غربی گاه سطحی بوده در حالی که باید توجه آنها به اراده مردم ایران باشد و دموکراسی را در اولویت قرار دهند. حقوق بشر و دموکراسی پدیده‌ای جهانی هستند و دولت‌های غربی نباید این دو را به تعویق بیندازند. انتظار ما این است که جامعه جهانی بدون تاخیر به فکر یک استراتژی برای کمک به مردم ایران برای رسیدن به آزادی و دموکراسی باشد.»

نرگس محمدی در پایان پیامش گفت: «من اطمینان دارم نور بر تاریکی و دموکراسی بر خودکامگی و سرکوب پیروز خواهد شد و مردم ایران این را به همه جهان نشان خواهد داد.» در پایان مراسم مژگان شجریان با همراهی تار حمید متبسم و تنبک کاوه محمودیان تصنیف مرغ سحر را اجرا کرد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله