با وجود انکار ایران در ارسال پهپاد به روسیه

اوکراین، صحنه نبرد جدید ایران و اسرائیل می شود؟

ملی مذهبیانتشار تصاویر استفاده روسیه از پهپادهای ایرانی برای حمله به مناطق گوناگون اوکراین ازجمله کی‌یف، این پرسش را به میان کشیده که تا چه حد احتمال دارد که اوکراین به میدان تازه تصفیه‌حساب اسرائیل و ایران تبدیل شود.

به گزارش میدل ایست نیوز، با اینکه ایران قویا منکر تحویل پهپاد به روسیه برای استفاده در اوکراین است، بسیاری در اسرائیل بر ضرورت ارائه سلاح به اوکراین تأکید می‌کنند.

به گزارش دیپلماسی ایرانی و به نقل از العربیسه جدید کارشناسان روسیه‌ای اتفاق نظر دارند که اسرائیل به اوکراین سلاح صادر نخواهد کرد، دست‌کم خبری از سلاح‌های هجومی نخواهد بود، چون نمی‌خواهد روابطش با روسیه را تیره کند به خصوص که این روابط در دوره نخست وزیر کنونی در مقایسه با دوره «بنیامین نتانیاهو» که روابط بسیار نزدیکی با «ولادیمیر پوتین» داشت به سردی گراییده است.

آنچه این اتفاق نظر روس‌ها را تأیید می‌کند اظهارات رسمی «یائیر لاپید» نخست وزیر و «بنی گانتس» وزیر دفاع اسرائیل است که در پاسخ به وزیر یهودیان خارج از کشور تأکید کردند که قرار نیست سلاحی به اوکراین صادر کنند.

نشریه «هاآرتص» نیز روز پنج‌شنبه خبر داد که وزارت دفاع اوکراین به اسرائیل ابلاغ کرده که زمان گفت‌وگوی تلفنی وزرای دفاع اسرائیل و اوکراین به موعد دیگری موکول شده است.

این نشریه به نقل از یک مقام اوکراینی بلندپایه تأکید کرده که این تصمیم پس از اظهارات بنی گانتس درباره خودداری اسرائیل از تأمین سلاح و سامانه‌های ضد پهپادی برای اوکراین گرفته شده است.

با این همه، «دمیترو کولیبا»، وزیر امور خارجه اوکراین، روز پنج‌شنبه تأکید کرد که در گفت‌وگو با یائیر لاپید درخواست‌های کی‌یف برای دستیابی به سامانه پدافند هوایی و موشکی و فناوری‌های مرتبط را به صورت تفصیلی بررسی کرده و افزود که «کشتار و ویرانی ناشی از موشک‌های روسیه و پهپادهای ایران» را با وی در میان گذاشته است.

دفتر لاپید نیز اعلام کرد که نخست‌وزیر در این تماس تلفنی از «روابط نظامی روسیه و ایران ابراز نگرانی عمیق کرده است».

«ماریانا بلینکایا»، روزنامه‌نگار روسیه‌ای، در این باره ابراز اطمینان می‌کند که اسرائیل هرگز وارد جبهه نزاع با روسیه نخواهد شد هرچند بعید نیست که در نهایت و تحت فشار امریکا سامانه‌های پدافند هوایی خود را در اختیار اوکراین بگذارد.

وی می‌افزاید که با وجود این، هم‌اکنون بسیاری در اسرائیل این موضوع را مطرح می‌کنند که اسرائیل هم می‌تواند مانند ترکیه به اوکراین سلاح بدهد و در عین حال روابط خود را با روسیه حفظ کند به خصوص که آنچه در اختیار اوکراین نهاده خواهد شد سلاح دفاعی است نه هجومی.

بلینکایا احتمال تبدیل اوکراین به میدان نزاع ایران و اسرائیل را هم بعید می‌داند، «چون اگر اخبار مربوط به مشارکت پهپادهای ایران در حمله به اوکراین درست باشد، اسرائیل خود را هدف بعدی این پهپادها می‌شمرد، اما اصولا فقط در مناطقی وارد عمل می‌شود که بداند ایران در آن مناطق در حال محکم کردن جای پای خود برای ضربه زدن به اسرائیل است، یعنی مانند سوریه».

«یوری لیامین»، کارشناس نظامی روسیه‌ای نیز تأکید می‌کند که اسرائیل از تیره شدن روابطش با روسیه بسیار حذر می‌کند و به خصوص این ملاحظه را دارد که سلاح‌هایش از طریق روسیه در اختیار ایران قرار گیرد، با وجود این احتمال تغییر اوضاع هم وجود دارد و هیچ چیزی قطعی نیست.

از سوی دیگر، «مراد صادق‌زاده»، استاد مهمان در دانشکده اقتصاد و سیاست جهانی مسکو، احتمال درگیری نیابتی ایران  و اسرائیل در خاک اوکراین را بعید می‌داند چون «این درگیری در سوریه جریان دارد و دلیلی ندارد که به جای دیگری کشیده شود».

او می‌گوید که اسرائیل در پی تیره شدن بیشتر روابطش با روسیه نیست به خصوص که «جانبداری‌اش از غرب به روابطش با روسیه ضربه زده است، «ضمن اینکه بر کسی پوشیده نیست که نیروهای مسلح اوکراین در حال تجارت سلاح هستند و دادن سلاح به آنها برای اسرائیل به معنای آن است که این سلاح در اختیار طرف سومی قرار می‌گیرد».

صادق زاده می‌افزاید که ایران و اسرائیل در عمل زمین لازم برای جنگ نیابتی را دارند و اسرائیل در سوریه بدون هماهنگی خاصی با طرف سومی و بدون آنکه لازم باشد به کسی پاسخگو باشد، هر زمان که بخواهد مواضع ایران را بمباران می‌کند.

با همه اینها، صرف مطرح شدن امکان صادرات سلاح از اسرائیل به اوکراین خشم روسیه را برانگیخت و «دیمیتری مدودف»، معاون رئیس شورای امنیت روسیه، گفت که اسرائیل اگر سلاح به اوکراین بدهد اشتباه بزرگی مرتکب شده است.

او در پیغامی در تلگرام خود نوشت: «به نظر می‌آید اسرائیل در پی ارسال سلاح به کی‌یف است، این اقدامی متهورانه است که روابط ما با تل‌آویو را کاملا تخریب خواهد کرد».

مطالب مرتبط

موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان

امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

مطالب پربازدید

مقاله