در پی این اعدام ، سفیر آلمان تهران را ترک کرد

ادامه واکنش‌ها در آلمان و اروپا به اعدام جمشید شارمهد در ایران

ملی مذهبی _ دستگاه قضائی جمهوری اسلامی بامداد دوشنبه ۷ آبان / ۲۸ اکتبر سرانجام جمشید شارمهد، زندانی سیاسی ایرانی-آلمانی را پس از گذراندن بیش از چهار سال زندان اعدام کرد.

در واکنش به این اقدام دولت فدرال آلمان اعدام جمشید شارمهد را «به شدت محکوم» کرد. اولاف شولتس، صدراعظم آلمان از حزب سوسیال دموکرات (SPD) در شبکه اجتماعی اکس آن را «رسوایی» نامید و نوشت:به جمشید شارمهد حتی فرصت دفاع از خود در برابر اتهاماتی که در دادگاه علیه او مطرح شد، داده نشد. دولت فدرال بارها برای [نجات] آقای شارمهد سخت تلاش کرد. عمیق‌ترین تسلیت خود را به خانواده او تقدیم می‌کنم.

آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان از حزب سبزها در بیانیه‌ای این اعدام را «قتل» نامید. او همچنین تأکید کرد که وزارتخانه‌اش «بارها و بارها به تهران اعلام کرده است که اعدام یک شهروند آلمانی عواقب جدی در پی خواهد داشت.»

بربوک با اشاره به خانواده شارمهد گفت: بدترین اتفاق امروز برای آن‌ها رخ داد. ما همیشه با آن‌ها در ارتباط نزدیک بوده و هستیم. با این ضایعه وحشتناک تمام همدردی خود را به خانواده او ابلاغ می‌کنم.

وزیر امور خارجه آلمان همچنین با اشاره به ماجرای ربوده شدن جمشید شارمهد در دبی و سپس سال‌ها بدون محاکمه عادلانه در بازداشت به‌سر بردن و اکنون کشتن او، افزود اعدام شارمهد «بار دیگر نشان می‌دهد که چه رژیم ضد انسانی در تهران حاکم است: رژیمی که از مرگ علیه جوانان و مردم خود، و علیه اتباع خارجی استفاده می‌کند.» بربوک افزود این نشان می‌دهد که هیچکس در دولت جدید [ایران] نیز در امان نیست.

فریدریش مرتز، رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان (CDU)، اپوزیسیون دولت، خواستار اخراج سفیر ایران از آلمان شد. مرتز در شبکه اجتماعی اکس با بیان این‌که «کاهش روابط دیپلماتیک به سطح کاردار مناسب است»، از «جنایتی شنیع» نوشت. مرتز پیش از این حمایت سیاسی جمشید شارمهد را برعهده گرفته بود.

سازمان عفو ​​بین‌الملل آلمان نیز از دولت این کشور خواست تا تحقیقات در زمینه اعدام جمشید شارمهد را آغاز کند و حکم بازداشت تمامی مقامات ایرانی «که در جنایت علیه جمشید شارمهد دست داشته‌اند» صادر کند. عفو بین‌الملل افزود: «آن‌ها باید پاسخگو باشند!»

همین چند روز پیش بود که ویدیویی از “مارکوس پوتسل” سفیر آلمان در ایران در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌گشت. در این ویدیو او به دونر فروشی محبوبش در تهران رفته و به زبان فارسی می‌گوید بسیار خوشحال است که دوباره به تهران برگشته و توانسته به دونرفروشی مورد علاقه‌اش برود و دونر بخورد. او همچنین هدیه‌ای به صاحب دونرفروشی می‌دهد.

کمتر از دوهفته بعد از انتشار این ویدیو، سفیر آلمان تهران را ترک کرد. دلیل این امر اعدام شهروند ایرانی – آلمانی؛ جمشید شارمهد اعلام شده و وزارت خارجه آلمان گفته سفیرش را برای “مشورت” به برلین فراخوانده است. به گفته سخنگوی وزارت خارجه باید دید این وضعیت تا چه زمان طول می‌کشد.

این سخنگو همچنین تصریح کرده که ایران می‌دانسته که باید به زودی منتظر اقداماتی از جانب دولت آلمان باشد. به گفته او “قتل” یک شهروند آلمانی به رابطه با ایران که از پیش هم به حداقل رسیده بود “لطمه بسیار زیادی” وارد می‌کند.

وزارت خارجه آلمان همچنین از شرکای اروپایی این کشور به دلیل همبستگی با آلمان و محکومیت شدید این اعدام، قدردانی کرده است.سخنگوی وزارت خارجه گفته است: «این موضوع روشن است که پیامدهای جدی روابط ایران و اروپا را تهدید می‌کند.» او گفته در حال حاضر تمرکز بر اقدامات “هدفمند و مشخص” است که “با هم به پیش می‌رود”. او به عنوان یکی از این اقدامات به تحریم ایران نیز اشاره کرده است.

اتحادیه اروپا: اتخاذ تدابیری علیه جمهوری اسلامی

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز اعدام جمشید شارمهد را محکوم کرد. بورل در شبکه اکس نوشت: اتحادیه اروپا قاطعانه مجازات اعدام را در هر زمان و تحت هر شرایطی رد می‌کند (…) ما در غم و اندوه خانواده و بستگان او شریک هستیم و همبستگی خود را با دولت آلمان که با آن در تماس هستیم ابراز می‌کنیم.

جوزپ بورل بدون اشاره به جزئیات افزود اتحادیه اروپا در پاسخ به این اعدام «اقداماتی» را در نظر خواهد گرفت.

انتقاد شدید غزاله شارمهد از دولت‌های آلمان و آمریکا

غزاله شارمهد، فرزند جمشید شارمهد که در طول زندانی بودن پدرش بارها نسبت به وضعیت وخیم جسمی او و در خطر بودن جانش هشدار داده و از مقام‌های آلمانی خواسته بود برای آزادی پدرش تلاش کنند، در پی اعدام پدرش در شبکه اجتماعی اکس خواهان پاسخ‌گویی در این‌باره شد. غزاله شارمهد خطاب به پدر خود نوشت: «آن‌ها چه مدرکی داشتند که شما، پدر، روزنامه‌نگار و مدافع آزادی را به قتل رساندند؟» او خواستار مجازات عاملان اعدام پدرش شد و از دولت‌های آلمان و ایالات متحده آمریکا انتقاد کرد و نوشت: دولت‌های آلمان و ایالات متحده آمریکا باید اعلام کنند آیا مدرکی وجود دارد که نشان ‌دهد «جهادی‌های بزدل حکومت اشغالگر» پدرم را از ترس به قتل رسانده‌اند؟

او همچنین افزود: از آن‌جا که یک تبعه آمریکایی-آلمانی به‌طور وحشیانه و بی‌شرمانه ربوده، شکنجه و چهار سال گروگان گرفته شده و توسط بزرگترین سازمان تروریستی جهان به تلافی حملات اسرائیل به رژیم، به قتل رسیده است، جمهوری اسلامی باید فوراً با عواقب جدی عملکرد خود مواجه شود.

غزاله شارمهد ضمن درخواست ارائه مدرک برای تأیید خبر اعدام پدرش اعلام کرد که خانواده او هیچ پیام تسلیت یا اظهارنظری که شامل بازگشت فوری پدرم (مرده یا زنده) و مجازات شدید قاتلان رژیم اسلامی نباشد، را نمی‌خواهد.

جمشید شارمهد، متولد ۱۳۳۴، مسئول گروه تندر معروف به «انجمن پادشاهی ایران» بود. او مرداد سال ۱۳۹۹ در جریان سفری به امارات متحده عربی در دبی توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی ربوده و از طریق عمان به ایران منتقل شد.

دادگاه انقلاب در اسفندماه ۱۴۰۱ این زندانی سیاسی را به اتهام «افساد فی‌الارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی» به اعدام محکوم کرد.

خبرگزاری میزان همان زمان ادعا کرد که «بر اساس مستندات پرونده، جمشید شارمهد قصد انجام ۲۳ اقدام تروریستی داشته که موفق به انجام پنج مورد آن شده است.»

مسعود ستایشی، سخنگوی وقت قوه قضائیه جمهوری اسلامی ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ از تأیید حکم اعدام جمشید شارمهد در دیوان عالی کشور خبر داد.

در پی اعدام جمشید شارمهد، شهروند ایرانی- آلمانی، وزارت خارجه آلمان کاردار سفارت ایران در برلین را احضار کرده و “مراتب اعتراض شدید” دولت آلمان را به او ابلاغ کرده بود. جمشید شارمهد که در رسانه‌ها و نهادهای رسمی جمهوری اسلامی به عنوان رئیس گروه تندر (رسانه منتسب به انجمن پادشاهی ایران در آمریکا) معرفی می‌شد، در مردادماه سال ۱۳۹۹ زمانی که در دبی بسر می‌برد، توسط نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ربوده و به ایران منتقل شد.او به اتهام “افساد فی‌الارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی” به اعدام محکوم و صبح روز دوشنبه ۲۸ اکتبر (۷ آبان) اعدام شد.

مطالب مرتبط

ضیا نبوی

اگر قرار است در کشاکشِ این تراژدی هولناک، جبهه‌ای را انتخاب کنیم، بهتر آن است که آن سو، طرفِ زندگی باشد و ازینکه بواسطه یک چنین انتخابی چگونه داوری می‌شویم و مطابقِ گفتارهای زندگی‌ناباورِ موجود، در کدام دسته قرار می‌گیریم، پروایی نداشته باشیم. اگر آری گفتن به شیوه‌ی پوششی که می‌پسندیم ما را از نظر مدافعین وضعیت، در صفِ براندازان تعریف می‌کند، نهراسیم و اگر بواسطه‌ی آری گفتن به غریزه‌ی زیستن یا همدلی با هموطنانمان آسیب‌دیده‌ از جنگ در صف مدافعین نظام قرارمان می‌دهند، پروایی نداشته باشیم.

گزاره ای خطرناک برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان

همه می‌دانیم جنگی که اکنون درگرفته، محصول مشترک «نظم بین الملل نابرابر» و وحشی، از یک طرف و «ساختار غیردموکراتیک و فاسد داخلی» از سوی دیگر است.
«این جنگ ما نیست، جنگ جمهوری اسلامی با اسراییل است». خطر این گزاره برای ایران و‌ همه‌ی ما ایرانیان در شرایط کنونی، بسیار بیشتر از جنگنده های F35 است. این گزاره ایست که اسراییل، خیلی بیشتر از ادوات جنگی اش روی آن حساب باز کرده است و بال رسانه ای اش یعنی شبکه اینترنشنال بسیار عریان در حال القای آن است و بی پروا مردم را به شورش دعوت می کند. متاسفانه بستر چنین گزاره ی خطرناکی را با هزار آه و افسوس، فساد نظام سیاسی ایران مهیا کرده است.

در پی حمله اسرائیل به مناطق غیرنظامی

بنا بر گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی همچون هدف اصلی حملات، ایجاد اختلال در زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران و ضربه به فرماندهان ارشد نظامی اعلام شد. با این حال، شواهد میدانی و گزارش‌های منابع داخلی ایران از تلفات گسترده میان شهروندان غیرنظامی حکایت دارد.

مطالب پربازدید

مقاله