ملی مذهبی _ با گذشت بیش از بیست روز از آغاز سال تحصیلی جدید٬ هنوز ۲۳ هزار کلاس در سراسر کشور بدون معلم، هستند. یکی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس پیشتر به روزنامه هم‌میهن گفته بود که حداکثر ۳ هزار مدرسه با کمبود معلم مواجه‌اند.
کمبود معلم و وجود 23 هزار کلاس در سراسر کشور بدون معلم، وزیر آموزش و پرورش را به مرز استیضاح رساند. 35 نماینده استیضاح رضا مرادصحرایی را امضا کرده‌اند اما طبق قانون در زمان بررسی برنامه هفتم توسعه، این استیضاح قابل وصول نیست. با این حال محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس از بدون معلم بودن 3هزار مدرسه در صحن علنی مجلس خبر داد و به گفته نمایندگان مجلس، آموزش و پرورش با 200 هزار کمبود معلم مواجه است. تحصیل در کلاس‌های کانکسی و مدارس غیراستاندارد و کمبود معلم موضوع جدیدی نیست اما تغییرات در سطح وزیر آموزش و پرورش در دو سال اخیر شرایط تحصیل و تدریس در کشور را با بحران مواجه کرده است. این بحران تا حدی است که نمایندگان اصولگرا و حامی دولت نیز جایی برای حمایت از دولت ندیده و مجبور شدند به آن واکنش نشان دهند.
یوسف نوری 7 آذر 1400 وزیر آموزش و پرورش شد و 14 فروردین 1402 به دلیل مسائل و مشکلات فرهنگیان مجبور شد از سمت خود استعفا کند تا رضامراد صحرایی، به‌عنوان سرپرست جای او را بگیرد. صحرایی در 9 خرداد 1402 با رای اعتمادی که از مجلس گرفت، فقط عنوانش از سرپرست به وزیر تغییر کرد. او در مدت 6 ماهی که بر مسند آموزش و پرورش نشسته، نسبت به هشدار کارشناسان و دلسوزان بی‌توجهی کرد. آژیر کمبود معلم در مدارس از اردیبهشت 1402 به صدا درآمده بود زیرا هر ساله 100 هزار معلم بازنشسته می‌شوند و باید 100هزار معلم جایگزین آنها شوند اما آنطور که مشخص است این جایگزینی صورت نگرفته است. محمد داوری، سخنگوی سازمان معلمان ایران– 23 اردیبهشت 1402 – به هم‌میهن گفته بود: «در یک جلسه خصوصی گفته شد که حدود 100 تا 120 هزار معلم از آموزش و پرورش حقوق می‌گیرند، اما نقشی در آموزش و پرورش ایفا نمی‌کنند. سوال اینجاست که آیا این آمار واقعیت دارد؟ بعضی از این افراد به سازمان و ارگان‌های دیگر مامور شده‌اند و برخی دیگر از آموزش و پرورش حقوق می‌گیرند درحالی‌که در برخی ارگان‌ها فعال هستند. در حقیقت افراد این پست‌ها را می‌گیرند اما جای دیگری کار می‌کنند. فرض کنید که 100 هزار نفر با این روش در آموزش و پرورش نباشند و سالی 100هزار نفر هم بازنشسته شوند، یعنی سالانه 20درصد معلمان کاهش می‌یابند و اول مهر آموزش و پرورش مشکل پیدا می‌کند. البته این 20درصد در نقاط مختلف کشور، متفاوت است. به‌عنوان مثال در تهران این آمار بیشتر است و بیش از 70درصد معلمانی که کار می‌کنند بازنشسته هستند و به‌عنوان حق‌التدریس فعالیت می‌کنند. این نیروها فرسوده، خسته و افسرده هستند و به دلیل نیاز مالی، حق‌التدریسی کار می‌کنند.»
در حالی که مدارس تهران از کمبود معلم رنج می‌برند٬ وضعیت در شهرستان‌های محروم بسیار بدتر است.
«معین‌الدین سعیدی»، نماینده چابهار در مجلس درباره کمبود معلم در استان سیستان و بلوچستان به «فراز» گفت: «ما در استان سیستان وبلوچستان ۱۵ هزار کمبود معلم داریم.
در همین رابطه سرپرست معاونت پژوهش و برنامه‌ریزی اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی نیز تایید کرده است که این استان بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار معلم نیاز دارد.
در حالی که ایران با معضل کمبود معلم دست به گریبان است٬ روزنامه اعتماد به نقل از مرکز آمار ایران نوشت: « در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، بیش از ۵۵۶ هزار کودک دربازه سنی ۱۵ تا ۱۷ سال از تحصیل بازماندند که بیش از ۲۹۵ هزار نفر آنها پسر و بیش از ۲۶۱ هزار نفر هم دختر هستند.»
بنابر این گزارش ترک تحصیل کودکان به دلایل مختلف که اصلی‌ترین آن فقر و محرومیت است، رخ می‌دهد. این کودکان کلاس درس خود را با خیابان، بازار و کار در کودکی عوض می‌کنند.
در ادامه گزارش مرکز آمار ایران به دلایل دیگر ترک تحصیل دانش‌آموزان از جمله «افزایش مدارس غیر انتفاعی» و محرومیت‌های ناشی از دوران پاندمی کرونا اشاره شده است.
