ملی مذهبی _ سازمان دیدهبان حقوق بشر روز سه‌شنبه ۳۰ مرداد در گزارشی با اشاره به اعدام رضا رسایی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، اعلام کرد تنها در روز ۱۶ مرداد امسال، ۲۹ زندانی در دو زندان ایران اعدام شده‌اند.
در این گزارش با استناد به گزارش اخیر سازمان حقوق بشر ایران مستقر در نروژ ذکر شده، ۲۶ تن از این زندانیان در زندان قزلحصار و سه تن در زندان مرکزی کرج اعلام شده‌اند.
بر اساس این گزارش، ۱۷ تن از این افراد متهم به قتل عمد بودند و هفت تن نیز در ارتباط با جرائم “مواد مخدر” محکوم به اعدام شده بودند. در فهرست اعدام‌شدگان نام دو تبعه افغانستان نیز به اتهام “تجاوز جنسی” دیده می‌شود.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران ۱۷ مرداد ضمن اعلام این خبر گفت که جمهوری اسلامی با “سوءاستفاده از توجه جامعه جهانی به تنش این حکومت با اسرائیل”، اقدام به “کشتار دسته‌جمعی زندانیان و تشدید فضای اختناق در ایران” کرده است.
ناهید نقشبندی از سازمان دیدهبان حقوق بشر در همین زمینه با اشاره به استفاده حکومت ایران از اعدام به عنوان “ابزاری برای تهدید” گفت: «برای آن که شعارهای تبلیغاتی مسعود پزشکیان در جریان کارزار انتخاباتی معنی‌دار شود، او باید فورا برای لغو احکام اعدام موجود، تعلیق مجازات اعدام و درخواست اصلاح قوه قضائیه مداخله کند.»
نقشبندی با اشاره به این که این اقدام جمهوری اسلامی، “سوءاستفاده هولناک از قدرت” است، از کشورهایی که با حکومت ایران در ارتباط هستند خواست که “افزایش روند اعدام‌ها در ایران را محکوم کنند.”
پیش از این نیز فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، از افزایش موج اخیر اعدام‌ها در ایران به شدت ابراز نگرانی کرده بود.
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد نیز پیش‌تر در آبان سال گذشته در خصوص “سرعت نگران‌کننده” اجرای احکام اعدام در ایران هشدار داده بود.
طبق گزارش‌های منتشر شده از سوی سازمان عفو بین‌الملل، در سال ۲۰۲۳ دست‌کم ۸۵۰ تن در ایران اعدام شده‌اند که این میزان، ۴۸ درصد بیشتر از سال قبل از آن بوده است. به باور ناظران سیاسی دلیل این افزایش، تلاش حکومت برای گسترش هراس و وحشت در میان مردم نسبت به عواقب اعتراض علیه جمهوری اسلامی است.
فراخوان برای حمایت از کارزار اعتراض علیه اعدام
در همین زمینه سازمان حقوق بشر ایران با اشاره به افزایش شمار اجرای احکام اعدام در زندانهای ایران، اعلام کرد که کارزار اعتراضی “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” با گذشت سی هفته “در حال فراگیر شدن در زندانهای سراسر کشور است.”
به گفته این سازمان همزمان با این کارزار، اعتراض‌های مدنی نیز در مخالفت با مجازات اعدام به اشکال مختلف در ایران ادامه یافته است.
محمود امیری‌مقدم، مدیر این سازمان در همین راستا اظهار داشت: «یک کارزار پایدار و جنبش همگانی تنها راه متوقف کردن ماشین اعدام جمهوری‌اسلامی و لغو این مجازات غیرانسانی است. اکنون زندانیانی که هر هفته شاهد اعدام هم‌بندیان خود هستند این کارزار را آغاز کرده‌اند.»
کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” تا کنون در زندانهای اوین، قزلحصار، ندامتگاه مرکزی کرج، عادل آباد شیراز، خوی، تبریز، خرم آباد، لاکان رشت، نقده، مریوان، اردبیل، سلماس، بانه، قائم‌شهر، سقز و زندان وکیل آباد مشهد به راه افتاده است.
زنان زندانی سیاسی محبوس در اوین ظهر روز ۱۶ مرداد در راستای کارزار “سه‌شنبه‌های علیه اعدام”، با تجمع و تحصن در محوطه هواخوری، به اجرای حکم اعدام رضا رسایی اعتراض کردند و با سر دادن شعار، خواستار لغو تمامی احکام اعدام صادر شده علیه زندانیان سیاسی و همچنین لغو کامل این مجازات غیرانسانی در ایران شده بودند.
در پی برگزاری این تحصن، ماموران گارد حفاظت زندان به معترضان حمله کردند که در جریان این حمله، تعدادی از زنان زندانی از جمله نرگس محمدی، نسرین جوادی، سروناز احمدی، سمانه اصغری، وریشه مرادی و ریحانه انصاری‌نژاد مجروح شدند.
در همین راستا کانال تلگرام “بیدارزنی” نیز روز سه‌شنبه ۳۰ مرداد نوشت که زندانیان اعتصابی کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، برای سی‌امین هفته پیاپی در زندانهای مختلف کشور از جمله اوین (بندزنان، بند۴، بند ۶ و بند ۸)، قزلحصار (واحد۳ و واحد۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان لاکان رشت (بندزنان و بند مردان)، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان خوی، زندان نقده، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان و زندان کامیاران” در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
زندانیان معترض ضمن درخواست از سایر هم‌وطنان خود، بویژه زندانیان زندانهای دیگر، خواستار پیوستن به این کارزار و حمایت از آن شده‌اند. آن‌ها همچنین در پیامی به مای ساتو، گزارشگر ویژه جدید شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، خواستار “توجه ویژه به اقدامات ضد انسانی به‌ویژه اعدام” و “تلاش بی‌قفه در راستای توقف اعدام‌ها و پایان پذیرفتن این وضعیت غیرانسانی” در ایران شدند.
