مریم روحانی در کانون پرورش فکری کودکان، شورای کتاب کودک و سروش کودکان و نوجوان همکاری داشت. ازجمله کارهای ایشان تدریس بود. انشایی که او تدریس می‌کرد نویسنده پرورش می‌داد. ایشان یکی از پایه‌گذاران نوشتن خلاق است. اشعاری هم دارند که چاپ نشده است. روی متون قدیم و اشعار فردوسی و حافظ و سعدی و شاعران دیگر مسلط بود. در زمینه بازنویسی این متون هم کارهایی انجام داده بود. روانش شاد. همان‌گونه در دوران حیاتش منشأ اثر و تحول بود، امیدواریم درگذشتش نیز بنا به خواست و آرزوی او، موجب تحول افکار و منش‌های ما شود. ازاین‌رو باید از مادران و همسران بزرگانی که هنوز فعال‌اند، قبل از اینکه ‌ فقدان آن‌ها را ببینیم، بخواهیم رازهای دلشان را برای ما و نسل‌های بعد بنویسند و بگویند تا به‌تدریج این تاریخ مذکر اصلاح‌شده و تاریخ واقعی انسان‌ها تدوین یابد.