اخوانالمسلمین سه «آورده»ی مهم برای جهان اسلام داشتهاند. اولین آورده، دموکراسی اخوانی است. تاکنون بسیاری از تئوریها (در اهل سنت) مبتنی بر دوگانهی متضاد اسلام یا دموکراسی بوده است اما اخوان دموکراسی اسلامی یا دموکراسی در جامعهی اسلامی را مطرح کرد. به بیان دیگر اخوان هیچوقت روشنفکری دینی را پارادوکسیکال نمیداند. آوردهی دوم، استقلال نهاد دین از دولت و نهادهای دولتی از دین است. با وجود آنکه اخوان یک دولت دینی است اما نهادهای روحانی در آن حضور ندارند. آوردهی سوم، تفکیک ارتش از سیاست است.
اخوان در شرايطي رشد ميكند كه ترس از اخوان هم وجود دارد اما راهحل ديگري وجود ندارد. اين مساله را موقعيت فضايي مرزي ميخوانند كه در آن فرد موقعيتي را پيدا كرده و ديگران به ناگزير به آن تن ميدهند.