خیابان و بسیج‌های خیابانی،رهبری و امتناع از تبعیت ازقانون ‌بد،سه مولفه‌ی ضروری برای خلق هر نوع استراتژی جدید است و این نه در توان اصلاح‌طلبی بوروکراتیک کنونی و نه در توان اپوزیسیون‌های خارج از کشور است.نیروی اجتماعی جنبش اصلاح‌طلبی ایران،از پاره‌ها و بخشهایی نیرومند اما پراکنده تشکیل شده‌است که از دل نارضایی آنها از وضع موجود،امکان خلق راهبردهای جدید وجود دارد.این نیروهای جوان در چشم‌اندازی ازیک جمهوریخواهیِ تمام عیار،با هم‌یابی و پیوندهای گسترده‌تر می‌توانند بخش پاکدست و زمین‌گیر شده‌ای را که در ذیل اصلاح‌طلبیِ بوروکراتیک،قدرت واقعی خویش را از دست داده‌است‌،به دنبال خود به حرکت دراورد و قواعد بازیِ موجود را دگرگون کند بدون‌آنکه از پروژه کلی اصلاحات خارج شود و به خشونت‌طلبی‌های کور دامن زند.