مطالعات و تحقیقات پژوهشگران علوم سیاسی نشان داده است که بی ثباتی در انتقال رهبری پس از مرگ رهبران دیکتاتور فردی مادام العمر، نسبت به دیگر رژیم های دیکتاتوری که رهبران آن از این ویژگی (مادام العمری) برخوردار نیستند بسیار کمتر میباشد. زیرا در این نوع رژیم ها مجموعه خبرگان سیاسی و بازیگران صحنه سیاست کسانی هستند که در زیر سایه دیکتاتور پرورش یافته و به الاف و الوف رسیده اند و نه تنها پس از مرگ دیکتاتور انگیزه ای برای تغییر و یا اصلاح ندارند بلکه بر عکس با شدت بیشتری در ثبات رژیم دیکتاتوری تلاش میکنند و رویه سابق را ادامه میدهند.