هنرمند، مانند هر انسان دیگری، به شکل پیش‌فرض، بخشی از این وضعیت است. و زیستن‌اش، در چارچوب کشمکش‌های میدان سیاست، و درون آن، تعریف می‌شود. اما خودبیان‌گری هنرمند، عموماً علیه عوامل موثر در حفظ تعادل وضعیت (ایدئولوژی) است. چه، اگر چنین نبود، اساساً خودبیان‌گری هنرمند بی‌اهمیت بود! در خودبیان‌گری هنرمند، آنچه چسبِ وضعیت است ولی رویت‌پذیر نیست، برملا می‌شود.