چند رویکرد در برخورد با این فاجعه: توجیه و تقلیل - انتقام و تسویه حساب سیاسی - احساسی و سطحی کردن - دادخواهی و وجدان معذب جمعی که هم به کشف حقیقت می پردازد و هم به ریشه یابی همه جانبه خشونت ...

آرزویم این است که حاکمیت ایران واقعیت را قبل ار اینکه دیر شود درک کرده و کشور را از خطر بسیار جدی جنگ رهایی دهد. وقوع جنگ در ادامه سیاست های غرب در مواجهه با ایران بسیار محتمل تر از هر گزینه دیگری است ...

در این برنامه رضا علیجانی از تدارک فاجعه از ماه‌ها قبل و تحلیل و نقد انواع برخورد با این فاجعه و راه حل و برخورد ترجیحی خود سخن می‌گوید...

حتی اگر همین امروز هم تصمیم بگیرند که تحریم‌ها را لغو کنند، از بین رفتن آثار آن نیازمند زمان است. بخش‌های تولیدی آسیب‌ فراوانی دیده‌اند . تنها دستاورد توافق این خواهد بود که از بد‌تر شدن وضعیت در ایران جلوگیری کند.

حال که نمی‌توان روی قدرت چانه‌زنی و سازماندهی مدنی و «فشار از پایین» جناح‌های چپ و ضد جنگ اسراییلی تکیه کرد و جناح چپ اسراییل توانایی بلند کردن و پژواک دادن به صدا و موضع خود علیه جنگ و حمله نظامی در میان توده مردم اسراییل را ندارد، می‌توان گفت تنها مانع حمله اسراییل به ایران - در بعد داخلی و نه جهانی- جناح راست ولی «بی‌حزب» اسراییل است.

گفت و گوی حمید مافی با مشاور اقتصادی اتحادیه اروپا:

اگر دو طرف موفق نشوند، هر دو زیان هایی خواهند دید. اما آثار این زیان ها بر اقتصاد ایران بیشتر خواهد بود. بر اساس ارزیابی من اقتصاد ما توان تحمل این هزینه ها را بیش از دوسال نخواهد داشت...

ایده نادرست ببخش و فراموش نکن از جانب کسانی آمده که بازخوانی این رویداد‌ها از نظر اعتبار سیاسی به نفع شان نیست.‌‌ من شاکی خصوصی نیستم که ببخشم. حتی اگر من هم بخشیدم، وجدان جامعه نمی‌تواند این ...

من مخالف شعار ببخش ولی فراموش نکن هستم اما بدیلش هم نبخش و فراموش نکن را قرار نمی‌دهم. ببخش مرز حق و ناحق را خدشه دار می‌کند. نبخش هم ممکن است به انتقام بیانجامد. مسئله دادخواهی و پاسخگویی است.