سه محصور جنبش سبز ۱۴ سال است که در حصر خانگی به سر می‌برند

موسوی، رهنورد و کروبی، در پی اعتراضات گسترده و سراسری ۸۸ که در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری همان سال به وقوع پیوست، در نهایت در روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ پس از انتشار فراخوان، توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در حصر خانگی قرار گرفتند

اهمیت ملاقات دو رییس سابق مجلس در ایران

موضوع جانشینی رهبر جمهوری اسلامی و همچنین بررسی چرایی کارنامه اسف‌بار سپاه پاسداران در منطقه، به‌ویژه پس از سقوط بشار اسد و مشخص شدن نقش ایران در حفظ رژیم سوریه در این سال‌ها احتمالا درچنین دیدارهایی محل تبادل نظر خواهد بود

بیانیه‌ بیش از ۵۷۰ نفر از فعالان سیاسی، اجتماعی ، فرهنگی و مدنی

امضاکنندگان این نامه، بار دیگر تاکید می‌کنند که اصرار بر بی‌قانونی مشمول مرور زمان نمی‌شود و مسئولیت حکومت حکم می کند شخصیت‌های سیاسی محصور -زهرا رهنورد، مهدی کروبی و میرحسین موسوی- که بدون محاکمه و به صورتی ظالمانه در حصر هستند، بلافاصله آزاد شوند

به گزارش منابع مطلع موسوی پس از بهبودی نسبی از بیمارستان به حصر رفته است


از زمان انتشار بیانیه آخر میرحسین موسوی، مأموران تمامی ارتباطات او و خانم رهنورد را با دنیای خارج قطع کرده‌اند

میرحسین موسوی به بیمارستان منتقل شد

نرگس موسوی شنبه، سیزدهم اسفند، با بازنشر گزارش سایت «کلمه» دلیل بدحالی پدرش را «تعلل در رسیدگی لازم و ضروری پزشکی به دلیل شرایط حصر» دانست

میرحسین موسوی خواستار تدوین قانون اساسی جدید شد

موسوی پیشنهاد داده «همه‌پرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید» برگزار شود و در صورت پاسخ مثبت مردم، منجر به تشکیل مجلس مؤسسان مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی آزاد و منصفانه شود

به بهانه حضور هاشمی در دانشکاه امیرکبیر صورت گرفت

دانشجویان این دانشگاه از صبح امروز با در دست داشتن تصاویری از موسوی و کروبی ضمن اینکه خواستار رفع حصر از رهبران جنبش سبز ایران شدند شعارهایی در حمایت از آزادی زندانیان سیاسی سر دادند.

بیانیه ۲۰۰ فعال سیاسی خارج از کشور:

روی کار آمدن دولت آقای حسن روحانی هم بدون کمک گرفتن از نیروی اجتماعی جنبش ممکن نبود و شعارهای روحانی هم برگرفته از مطالبات همین نیرو است،بنابرین، آمدن روحانی به منزله کم رنگ شدن جنبش سبز نیست. مولفه های شکل دهنده جنبش سبز هم چنان پابرجا هستند و تامین آزادی های سیاسی و استقرار دمکراسی در کشور، مسئله مبرم جامعه ما است. تحقق این مطالبات در مسیری برگشت ناپذیر قرار گرفته است.