انجمن قلم آمریکا در بیانیه خود آورده که نرگس محمدی در دو دهه گذشته به دفاع از حقوق زنان، زندانیان سیاسی و اقلیتها پرداخته و نخستین بار در دوران دانشجویی خود به خاطر نوشتن مطلبی درباره حقوق زنان و شرکت در یک تجمع سیاسی بازداشت شده است
1402/02/26
نرگس محمدی: شهادت میدهم برخی از بازداشت شدگان مورد تعرض قرار گرفتهاند
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در نامهای از زندان اوین، ضمن افشای جزییاتی از آزار و اذیت و شکنجه زنان بازداشتشده در جریان اعتراضات سراسری، «تعرض جنسی به زنان معترض را ابزاری برای سرکوب معترضان» از سوی جمهوری اسلامی دانست.
نرگس محمدی که اینک دوران محکومیت خود را در بند زنان زندان اوین میگذراند در نامهای به رییس قوه قضاییه، با عنوان «قوه قضاییه درچنبره نهادهای نظامی- امنیتی»، نسبت به نفوذ نهادها و مأموران امنیتی در پروندههای قضایی و دخالت آنان در ابتداییترین حقوق زندانیان مانند اعطای مرخصی، اعتراض کرد.
بیش از 245 تن از فعالان اجتماعی، مدنی و سیاسی و نیز تنی چند از دانشگاهیان با انتشار فراخوانی به ستم دوبارهای که با تجدید دادگاه و افزایش حکم نرگس محمدی به این فعال مدنی میرود اعتراض کرده و سایر مردم و فعالان را به همراه شدن با این اعتراض دعوت کردهاند. در این بیانیه مدیران فضایی و اجرایی کشور برای پایان دادن به ستم علیه نرگس محمدی و سایر زندانیان سیاسی و اندیشه مورد خطاب قرار گرفتهاند.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی از ایجاد اخلال در دادن داروهای روزانه به همسرش در زندان خبر داد. او گفت که این اخلال در دادن داروها از بیست روز پیش شروع شده است.
جناب آقای دادستان بنده با پروندهسازی وزارت اطلاعات در سال ۸۹ به ۶ سال حبس محکوم شدم و با پروندهسازی مجدد این وزارتخانه نوزدهم دی ماه 1394 مجدداً در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب محاکمه خواهم شد و این سومین پرونده است که در بیست و سوم آذر ماه 1394 در شعبه دوم دادسرا تفهیم اتهام خواهم شد. این در حالی است که از پانزده اردیبهشت ماه سال جاری در زندان اوین هستم و نمیدانم این محاکمات و پروندهسازیها تا کی ادامه خواهد یافت.
مهنا همان دختر 6 ساله کرد از شب تا صبح پلک بر هم ننهاد و به دیوار سنگی و بلند زندان چشم دوخت شاید پدر را حلق آویز نکنند و آن شب من به جای تو در کنار او ماندم و نتوانستم او را تنها در شب وحشت و انتظار تنها بگذارم. میدانستم تاوان آن اشکها، این جدایی ها خواهد بود.
او در نامه خود با اشاره به اینکه مأموران بههنگام بستری کردن در بیمارستان و معاینات به او دستبند میزدهاند، از دادستان تهران پرسیده است: «نيروهای نظامی- امنيتی با چه مجوزی حق ورود به حريمهايی چون حمام، اتاق عمل (كه حتی لباسهای زير را در میآورند) و اتاقهای معاينه كه لباسها (زير و رو) را در میآورند، پيدا میكنند.»