مصرا وموکدااعلام می کنم که چنین رفتارواقدامی با من درواقع مرگ تدریجی من است که مسئولیت آن بامسئولین است.مسئولان محترم که پرونده پزشکی من راکاملا دراختیاردارندآگاهند که نگهداری من درمحیط پراضطراب زندان به ویژه بندجرائم عادی (قتل،اعدام،موادمخدرو...) شرایطی که بنابه مصالح عمومی جامعه ازگفتن آن سربازمی زنم،نوعی کشتن عمد است که مسئولیت مستقیم آن برعهده آنان می باشد.امیدوارم بنا نباشد که همچون شهادت هاله سحابی وهدی صابرکه گفته شد به علت گرمای هواواعتصاب غذابود!حادثه دیگری البته به ظاهرطبیعی رخ دهد که به این ترتیب اعلام می کنم ،نه تنهاطبیعی نخواهدبودبلکه تشدید بیماری یا بروزهرحادثه ناگوار دیگری دراین شر ایط برای من کاملاعامدانه است.
کمیته گزارشگران حقوق بشر با ابراز نگرانی جدی نسبت به شرایط این فعال حقوق بشر، خواهان رسیدگی فوری به وضعیت سلامتی وی است. نرگس محمدی؛ تنها یک فعال حقوق بشر است که در سالهای گذشته برای بهبود وضعیت جامعه کوشیده است، انجام اینگونه برخوردها با وی تنها موجب خدشه‌دار شدن شأن و حیثیت دستگاه قضایی ایران خواهد شد
1391/04/01
نرگس محمدی روزانه 9 قرص می خورد و هر روز فلج می شود
رییس کمیسیون حقوق بشر پارلمان اروپا و رییس هیات نمایندگی امور ایران و اروپا نسبت به وضعیت نرگس محمدی و 30 فعال دانشجویی طی نامه ای به سفیر ایران در بروکسل ابراز نگرانی کردند.
1391/03/19
نامه بیش از 400 تن از فعالان و حامیان حقوق زنان ایران به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل:
توجه شما را به عدم استقلال قوه قضاییه و نفوذ ماموران امنیتی در امر دادرسی جلب می‌کنیم. سرکار خانم پیلای، نرگس محمدی یکی از سرمایه‌های اجتماعی میهن ماست که چنین بیمار درزندان زنجان که فاقد امکانات پزشکی و درمانی است زندانی شده است. ما به عنوان جمعی از فعالان وحامیان جنبش زنان ایران، نگرانی شدید خود را از وضعیت بحرانی سلامتی نرگس محمدی به اطلاع جنابعالی می‌رسانیم و از شما به عنوان مقام کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد تقاضا داریم که در جهت آزادی این فعال حقوق زنان وحقوق بشر اقدام جدی مبذول فرمایید
شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل به همراه سازمان گزارشگران بدون مرز و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر طی بیانیه مشترکی خواستار رسیدگی به وضعیت زندانیان بیمار شدند.
1391/03/16
هشدار زهرا ربانی املشی درباره مرگ تدریجی نرگس محمدی:
زهرا ربانی املشی این نامه را با عبارت «قلمم می‌شکست اگر برای امری از امورات خود، می‌نوشتم و از شما تقاضایی می‌کردم» آغاز کرده و با اشاره به وضعیت جسمانی نرگس و زندان نامناسب او و تشدید مشکلاتش به خاطر نگهداری در بند زنان معتاد و قاچاق‌چی زنجان، پرسیده است: «آیا این‌ها برای مرگ تدریجی نرگس کافی نیست و آیا شما به عنوان رئیس قضا نباید در جهت پیشگیری از فاجعه بکوشید؟»
