سایت کلمه در گزارشی عنوان کرد بر اساس منابع خبری این سایت، تلاش‌هایی برای تبعید برخی از زندانیان از جمله سعید مدنی و خسرو دلیر ثانی از فعالان ملی-مذهبی، به زندان های دیگر نقاط کشور درجریان است.
محمدرضا حسینی و اصغر محمودیان دو زندانی سیاسی بند ۳۵۰ اوین به ترتیب به زندان بندرعباس و سمنان تبعید شدند. به گزارش هرانا، اصغر محمودیان، زندانی سیاسی ۶۰ ساله و از بازداشت شدگان اعتراضات دی‌ماه ۸۸ طی هفته جاری از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.
برای نامه‌های قبلی‌اش حکم صادر شده است. سه پرونده مفتوح هم ایشان دارند. ولی در این مورد حکمی صادر نشده است و فرمانی بوده است که ایشان را انتقال بدهند به کرج؛ آن هم در زندان قزل حصار که حتی یک نفر هم زندانی سیاسی در آنجا نگهداری نمی‌شود و زندانیان این زندان، همگی از زندانیان مواد مخدر هستند. یک زندانی سیاسی هم در بین زندانیان این زندان نیست و خواسته‌اند مثلا ایشان را ایزوله کنند که ایشان نامه ننویسد. ایشان که ناراحتی قلبی دارد و پزشک مخصوصشان و بیمارستانشان در تهران است و با این کار جانشان را به خاطر انداخته‌اند. خواسته‌اند که به نظر من ایشان را از بین ببرند. ما به عنوان خانواده ایشان معتقدیم که اینها قصدشان از بین بردن آقای قدیانی است و مسئولیت سلامتی ایشان هم از نظر من که همسرشان هستم با آقای خامنه‌ای است.
در پی انتقال ناگهانی احمدرضا احمدپور به زندان خرم آباد، وی همانگونه که هشدار داده بود و همچنین در اعتراض به برخورد ناصحیح مسئولین زندان و عدم دسترسی به داروهای خود، از روز شنبه ۱۱ آذرماه دست به اعتصاب غذا زده است. چند شب گذشته وضعیت جسمانی وی رو به وخامت گذاشته است.
1391/09/14
به خاطر شهادت در مورد آثار شکنجه بر بدن ستار بهشتی
زندانیان سیاسی این بند پیش از این نیز در شهادت نامه ای از آنچه که درباره ی شکنجه شدن ستار بهشتی دیده بودند خبر داده و تصریح کرده بودند که آثار شکنجه هایی که این وبلاگ نویس درباره ی آن سخن گفته بود را مشاهده کرده اند.
ن قوه قضائیه ما که باید عدالت را به شهروندان پیشکش کنند، دم از قانون می زنند و بی قانونی را نصب العین قرار داده اند. چرا؟؟؟ بارها پرسش کرده ایم که به کدامین جرم و گناه بهترین فرزندان و خدمتگزاران این دیار در زندان و حبس و حصرند و محروم از حقوق اولیه خود اما پاسخمان را با ایجاد شرایط بدتر برای عزیزانمان گرفته ایم. بارها پرسش کردیم که زندان های طویل المدت و محرومیت های بیست ساله و سی ساله از حقوق اجتماعی براساس چه منطقی توسط قضات به عنوان حکم به فعالان سیاسی و روزنامه نگاران و دانشجویان بی گناه داده می شود اما با پدیده های غریبی چون قرنطینه و انفرادی های طولانی در زمان اجرای حکم و زندان در تبعید مواجه شدیم و هنوز از حیرت این عجایب به در نیامده و اعتراض هایمان به جواب نرسیده شاهد تکرار بی قانونی ها هستیم.
